Dziękujemy Bogu, że daje nam prawo i przywilej, by patrzeć w niebo i spodziewać się Jego pomocy, gdy zajmujemy się tak świętymi sprawami, jak społeczność z Bogiem. Doznajemy tego wszystkiego, co dzieje się obecnie na tej ziemi i trapimy się w sercu swoim tym całym złem, które wkrada się do kościoła i powoduje wiele rozdarć, wiele odstępstw od tego, co jest miłe Bogu, na konto człowieka, na konto wzajemnych relacji, na konto tego, żeby było dobrze, fajnie miło, nie myśląc o Bogu, który jest Stwórcą naszym. Zaniedbuje się to, co Jemu jest miłe i bliskie, po to, żeby było przyjemnie i spokojnie żyć na ziemi. Bóg jest coraz dalej od ludzkich decyzji, a coraz częściej jest człowiek, dlatego jest takie odstępstwo, ponieważ miejsce, które pozwoliłoby człowiekowi żyć po Bożemu, zostało porzucone. Diabeł osiąga miejsca, by rozsiewać zło i jeśli człowiek chciałby ścigać zło, by oczyszczać je, może być nazwany człowiekiem, który nie ma miłości, jest sędzią. Tak łatwo dzisiaj padają słowa: „nie ma prawa nikt sądzić nikogo, nikt nie ma prawa, gdyż sąd należy do Boga. Nikt nie ma prawa napominać, ponieważ wszyscy żyjemy w zły sposób. A więc, nie przeszkadzajmy sobie, ponieważ tak naprawdę czynimy bezprawie, kiedy sądzimy, napominamy, kiedy szukamy tego, co Pańskie.”
