Jan 14:23

Oto dlatego Ja posyłam do was proroków i mędrców, i uczonych w Piśmie, a z nich niektórych będziecie zabijać i krzyżować, innych znowu będziecie biczować w waszych synagogach i przepędzać z miasta do miasta. Mat.23,34.

Będziecie czynić to samo, co ci czynili i dzisiaj też tak dzieje się. Gdy padają słowa prawdy, mówi się, że to jakiś formalizm, uczynkowość, legalizm, zakonnicy. I kto to mówi? Ci, którzy nie żyją życiem Jezusa. Gdyby można było, też dzisiaj zrobiliby dokładnie to samo, co tamci. Ale przyjdzie dzień, kiedy już będą mogli robić to i wtedy bardzo wyraźnie udowodnią, do kogo należą. Są to ludzie, którzy nie pozwalają innym wierzącym wtrącać się do swojego życia, gdyż sami mają prawo do swojego życia, nadal zachowane w swoich papierach, w swoim sercu. To są ludzie, którzy nie oddadzą swojego życia, żeby Jezus mógł używać je dla Swojej chwały, ponieważ nadal chcą prowadzić swoje własne życie i wtedy mogą powiedzieć: „ja wiem lepiej, jak kochać bliźniego swego, nie ma dla mnie znaczenia, że czyni zło, ja jestem pełen miłości.”

Ale dopóki padają tu słowa, dają szansę upamiętania i zmiany swojego postępowania, aby uratować się, nie zmarnować swoich dni do końca. Jezus płakał nad Jerozolimą, że nie poznała czasu swego nawiedzenia. Później było już za późno.

Kiedy patrzymy na Jezusa, Syna Bożego, czy widzimy w Nim posłuszeństwo? Chociaż był Synem, był posłuszny Ojcu do końca. Dla kogo Jezus stał się Zbawicielem? Jezus jest Zbawicielem dla tych, którzy Mu są posłuszni. Nie jest Zbawicielem dla tych, którzy nie są Mu posłuszni. Czytamy to w liście do Hebrajczyków, 5,9:

A osiągnąwszy pełnię doskonałości, stał się dla wszystkich, którzy mu są posłuszni, sprawcą zbawienia wiecznego.

Naprawdę, nie przyjdzie po tych, którzy nie są Mu posłuszni, ale po tych, którzy są Mu posłuszni, bo Pan też był posłuszny Swemu Ojcu we wszystkim. Posłuszeństwo Panu Jezusowi również milsze jest, niż mówienie: „Panie Jezu”, składanie ofiar, dziesięcin, innych rzeczy. Posłuszeństwo Jego rozkazom jest Mu milsze. Jakie rozkazy wydał Pan? Zobaczcie, ilu ludzi wypełnia te rozkazy. Po ilu więc przyjdzie Pan? Kto ma racę, czy Pan, czy ci, którzy mówią co innego?

Miłość wielu oziębnie i bezprawie rozmnoży się, i łatwiej będzie ludziom grzeszyć i mówić: „jesteśmy w porządku, nasz Jezus jest naprawdę wspaniały”. Będą śpiewać takie wspaniałe pieśni o Nim, będą cieszyć się, że mają takiego wspaniałego Jezusa, że On zasłania ich przed Ojcem i Ojciec nie widzi ich grzechów, tylko widzi Jezusa. „No, cudowny Jezus, ja mogę żyć dalej w świecie, a On zasłania mnie. Jaki cudowny, wspaniały Jezus. Można mieć tyle radości.”

Ale kiedy Jezus przyjdzie, powie: „to była fałszywa radość, ponieważ Ja jestem prawdziwy, jak Ojciec mój jest prawdziwy i teraz Moje Słowo osądzi cię i wyda o tobie wyrok – nie wykorzystałeś, czy nie wykorzystałaś czasu swego nawiedzenia, zmarnowałeś, czy zmarnowałaś swój czas, nie oczyściłeś, czy nie oczyściłaś się, nie przygotowywałeś się na spotkanie ze mną, nie pozbywałeś się zła, nie uświęcałeś się i nie oczyszczałeś się. Nie znam cię, bo czynisz bezprawie.”

Jezus mówi:

Węże! Plemię żmijowe! Jakże będziecie mogli ujść przed sądem ognia piekielnego? Mat.23,33

„Zmieniacie, tak, jak wasz ojciec, wykręcacie proste drogi Pańskie i wmawiacie ludziom, że nie potrzebują oczyszczać się i będą zbawieni.

Zobaczmy list do Filipian, 2,8-11:

Uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią i aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.

Był posłuszny aż do śmierci krzyżowej. Gdzie sięga moje posłuszeństwo, twoje posłuszeństwo? Posłuszeństwo Piotra też sięgało do śmierci krzyżowej, bo Jezus objawił mu, że tak umrze. Piotr był posłuszny swemu Panu, szedł za Nim, czyniąc to, co chce Chrystus, chociaż wiedział jak umrze, tak jak jego Pan, męczeńską śmiercią. Piotr napomniany przez Pawła nie obruszył się, lecz mówił: „wspaniały ten brat nasz, mówi prawdę i dobrze jest słuchać go i według tego postępować”.

Jezus był posłuszny, do końca. I to jest ważna lekcja, nie to, co ktoś mówi, ale ty i ja musimy być posłuszni Bogu, to jest rozkaz. Posłuszni Jego rozkazom.

Kiedy otwieramy list do Rzymian, 16, 19.20 czytamy:

Albowiem posłuszeństwo wasze znane jest wszystkim;

Piękna wiadomość.

Dlatego raduję się z was i chcę, abyście byli mądrzy w tym, co dobre, a czyści wobec zła. A Bóg pokoju rychło zetrze szatana pod stopami waszymi. Łaska Pana naszego, Jezusa, niechaj będzie z wami.

Albowiem posłuszeństwo wasze znane jest wszystkim. Piękna wiadomość. A Bóg pokoju rychło zetrze szatana pod stopami waszymi. Będziecie deptać w zwycięstwie, nie ulegając tym rzeczom, które raniły gdzieś prawe serca wasze. Posłuszeństwo wasze znane jest wszystkim – lepiej być znanym z posłuszeństwa Panu, niż z tego, że żyję w zły sposób.

Jeszcze takie miejsce z 2 Księgi Samuela, 24, 1-

Potem ponownie rozgorzał gniew Pana na Izraela, tak iż pobudził Dawida przeciwko nim, mówiąc: Nuże, policz Izraela i Judę!

Gniew był na Izraela. Bóg był zgniewany i przyszło od Boga to, co potrzebne ku upamiętaniu tego ludu. T tym celu został posłany szatan, aby zwieść Dawida i poprowadzić go w tym kierunku. Dawid, jako Boży człowiek ma Ducha Bożego i ten Duch napomina go też w momencie następstwa tego doświadczenia i Dawid mówi do Pana, 10 wiersz, następnie 11i 12:

Zgrzeszyłem bardzo, że to uczyniłem; lecz teraz, Panie, odpuść winę sługi twego, gdyż postąpiłem bardzo nierozsądnie.

Dawid nie czeka, jego sumienie jest poruszone i doznaje, że to, co uczynił jest czymś niedobrym, złym.

A gdy Dawid wstał rano, takie słowo Pańskie doszło proroka Gada, jasnowidza Dawidowego: Idź i przemów do Dawida: Tak mówi Pan: Daję ci do wyboru trzy rzeczy, wybierz sobie jedną z nich, a Ja ci ją spełnię.

I to są trzy rodzaje kary, jaka spadnie. Dawid mówi, że znając Boga: „wolę wpaść w rękę Boga, tylko Boga, gdyż Bóg okazuje miłosierdzie, na człowieka nie chcę liczyć.” Czy ty liczysz na człowieka? Gdy spada kara na ten lud:

Pan użalił się niedoli i rzekł do anioła, który wytracał lud: Dosyć! Teraz powstrzymaj swoją rękę! A anioł Pański znajdował się właśnie koło klepiska Arawny Jebuzejczyka. Gdy tedy Dawid ujrzał anioła, który wytracał lud, rzekł do Pana: Oto ja zgrzeszyłem i ja zawiniłem, co zaś uczyniły te owce? Niechaj raczej twoja rękę dotknie mnie i dom mojego ojca. 2 Sam. 24, 16.17

Dawid uznaje się jako winowajcę.

W tym dniu poszedł Gad do Dawida i rzekł do niego: Idź, wznieś ołtarz dla Pana na klepisku Arawny Jebuzejczyka. 24,17.

Oto jest miejsce, gdzie Bóg chce spotkać się z tobą, kiedy składasz Mu ofiarę całopalenia. I to jest Boża odpowiedź. „Oczyściłem, co miałem oczyścić, a teraz stań przede Mną w miejscu, gdzie dokończyłem Swego oczyszczenia i złóż Mi ofiarę, miłą woń, poddanego czystego serca.” Pięknie, kiedy Bóg doprowadza do momentu oczyszczenia i człowiek może złożyć ofiarę z czystych warg, z czystego serca, wyznając imię Jego Syna, poddany Jego Synowi, nie tylko mówiąc ustami, ale należąc do Jego Syna już w pełni. To Bóg chce osiągnąć w nas. Nieraz muszą zajść pewne wydarzenia, aby mogło dojść do tego, co Bogu naprawdę należy się i na czym zależy Bogu.

Ostanie już miejsce, Ewangelia Mateusza, 8, 23-27:

A gdy wsiadł do łodzi, poszli za nim uczniowie jego. I oto nawałnica wielka powstała na morzu tak, że fale łódź przykrywały. On zaś spał. I podszedłszy do niego zbudzili go słowami: Panie, ratuj, giniemy! A On rzekł do nich: Czemu jesteście bojaźliwi, małowierni? Potem wstał, zgromił wiatry i morze i nastała wielka cisza. Ludzie zaś dziwili się, mówiąc: Kim jest Ten, że nawet wiatry i morze są mu posłuszne?

A my chcielibyśmy powiedzieć jeszcze, że Jezus Chrystus jest Tym, Któremu i ludzie są posłuszni, mówiąc o sobie, o tobie, o nas. Jezus Chrystus jest tym, Któremu nie tylko wiatry i morze, ale my jesteśmy również posłuszni. Niech Bóg to sprawia w tobie i we mnie, dzięki Jezusowi. Amen.