Jan 14:23

Jaki On jest, Ten Jezus, Który przyszedł na tę ziemię i przyjął ciało takie jak nasze, aby nas uratować? Jaki On jest? Mogę wierzyć w Niego i być Go pewnym, bo wiem, jaki On jest. On zachęca nas, abyśmy się nie cofali do świata, nie ulegali zwątpieniu, nie byli niepewni, ale wzywali Jego imienia. Bóg, Który dał nam Swego Syna, jakżeby nie miał razem z Nim darować nam wszystkiego? Koniecznie potrzebujemy być doprowadzeni do ubóstwa, abyśmy wszyscy jednomyślnie wzywali Imienia Jezus. Bóg chce, abyśmy mieli tak wiele do powiedzenia o Nim i o Jego Synu Jezusie Chrystusie. Jezus Chrystus powiedział: „Powiedziałem wam tylko to, co Ojciec chciał, aby do was dotarło”. Chwała Bogu za to! Wiara w Jezusa daje nam pewnośćżycia wiecznego, aby każdy kto wierzy nie zginął, ale miałżycie wieczne. Kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym ma życie wieczne. Chwała Bogu! Kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym zwycięża świat. Potrzebna nam jest wiara, by miećżycie wieczne, wiara w Jezusa, aby zwyciężaćświat.

Ewangelia Jana, 4 rozdział, 14 wiersz, Pan Jezus, kiedy rozmawiał z kobietą przy studni, powiedział do niej te słowa: „Ale kto napije się wody, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu”. Aby miećżycie wieczne potrzebujemy również wody żywota w sobie, potrzebujemy być napełnieni Duchem Bożym. Potrzebujemy Jego Ducha w nas, aby On był w nas źródłem tryskającym ku naszemu życiu wiecznemu. Aby to było źródło, które tryska w nas dla chwały Boga. Pan Jezus mówi w 7 rozdziale Ewangelii Jana: „A w ostatnim, wielkim dniu święta stanął Jezus i głośno zawołał: Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije. Kto wierzy we Mnie, jak powiada Pismo, z wnętrza jego popłyną rzeki wody żywej. A to mówił o Duchu, którego mili otrzymać ci, którzy, w niego uwierzyli; albowiem Duch Święty nie był jeszcze dany, gdyż Jezus nie był jeszcze uwielbiony”. Nie może być inaczej skoro Bóg zechciał, abym żył wiecznie. To Bóg w Swojej łasce uczynił to wszystko we mnie, abym mógł być posłuszny Jezusowi wierząc w Jezusa i abym był napełniony Jego Duchem. Czytamy w innym miejscu, że Bóg daje Swego Ducha posłusznym synom. Posłuszeństwo nasze polega na tym, że wierzymy w Jezusa, słuchamy co Jezus do nas mówi, uczymy się Jego Słów i poddajemy się im, aby dokonały w nas tego z czym zostały do nas przez Boga posłane. Warunek życia wiecznego: muszę mieć w sobie Jego Ducha, jako źródło życia wiecznego tryskającego we mnie. Ten warunek, aby Duch Święty mnie napełniał, Bóg spełnił przywołując mnie do Siebie w Chrystusie Jezusie. Z chwilą, kiedy uwierzyłem w Jezusa zacząłem w posłuszeństwie słuchać i zachowywać to, co On do mnie mówi, bo zostałem napełniony Duchem Chrystusowym, wołającym we mnie: „Abba, Ojcze”, w którym przychodzę do Boga i wiem, że On mnie słyszy i że On wszystkim kieruje. Jako posłuszni Ojcu synowie, zostaliśmy przez Boga napełnieni tym źródłem tryskającym ku naszemu wiecznemu życiu z Bogiem. Chwała Bogu! Moglibyśmy czytać o tym w wielu, wielu miejscach w Biblii.

Jeszcze z Galacjan, z 6 rozdziału, 8 wiersz: „Bo kto sieje dla ciała swego, z ciała żąć będzie skażenie, a kto sieje dla Ducha, z Ducha żąć będzie żywot wieczny”. Następny warunek: Kto sieje dla Ducha, z Ducha żąć będzie żywot wieczny. Mamy więc siać dla Ducha, aby żąćżywot wieczny. „(...) jeśli Duchem sprawy ciała umartwiacie, żyć będziecie” (Rz.8,13b). Jeżeli poddaję się działaniu Ducha Bożego we mnie dla chwały Bożej, to będę z tego zbierałżycie wieczne. Kogo Duch Święty prowadzi, ten jest dzieckiem Bożym. To jest Boże napełnienie, i jeżeli gdziekolwiek - tak jak Torrey napisał w swojej książce o Duchu Świętym - masz zatkane to źródło, to je odetkaj w pokucie, wierząc w Jezusa i przyjmując oczyszczenie Jego krwią. Niech ono w nas tryska miłością, objawieniem, radością, szczęściem, uwielbieniem, odwagą, zwycięstwem, darami i owocem ku życiu wiecznemu. Niech napełnienie nas Duchem manifestuje się w nas Duchowym działaniem i owocowaniem dla chwały Bożej.

List do Rzymian, 5 rozdział, 21 wiersz: „Żeby jak grzech panował przez śmierć, tak i łaska panowała przez usprawiedliwienie ku żywotowi wiecznemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego”. Następny warunek: muszę być pod panowaniem łaski. Łaska musi nade mną zapanować, abym miałżycie wieczne. Ona musi mnie ogarniać wolnością należenia do Boga, musi mnie wprowadzić w zachwyt, w uwielbienie i w życie wieczne. To, że Bóg okazał mi łaskę, musi zapanować we mnie w pełni. Czy już tak jest? Czy jużłaska panuje nad nami? Nie grzech, lecz łaska?

Czy ta łaska już zapanowała w moim sercu i czy szczęśliwy mogę dzisiaj powiedzieć: „Z Bożej łaski zbawiony jestem, za darmo”? Duch Święty wkłada w nasze usta takie uwielbienie Boga: „Jakie to wspaniałe, Boże, co uczyniłeś dla mnie. Ojcze, jakie to cudowne. Panie Jezu dziękuję, że byłeś tutaj i w Tobie stała sięłaska Boża dla każdego z dla nas, z powodu tej łaski wierzącego w Ciebie”. Niech dzięki Bogu i panującej w nas Jego łasce ku naszemu życiu wiecznemu, uwielbienie Jezusa Chrystusa będzie w sercach i na ustach naszych. List do Tytusa 3,7: „Abyśmy, usprawiedliwieni łaską jego, stali się dziedzicami żywota wiecznego, którego nadzieja nam przyświeca”. Usprawiedliwieni łaską Boga naszego i Pana Jezusa Chrystusa. Jak to musi w nas przez wiarę zaistnieć, aby nieustannie składane było dziękczynienie Bogu: Starego człowieka już nie ma, z łaski jestem dzisiaj nowym człowiekiem, gotowym dzisiaj odejść do wieczności z Bogiem. Po co mi wszelkie kombinacje ludzkie, co do zbawienia, gdy Bóg mówi: „Masz Mojąłaskę za darmo. Przyjmij ją przez wiarę, i niech ona zapanuje w twoim wnętrzu”. Niech Pan przechadza się w twoim wnętrzu i napełnia ciebie jako SwojąŚwiątynię, chwałążycia wiecznego, z łaski za darmo, nie z uczynków, abyś sobą się nie chlubił, ale abyś się Panem chlubił. List do Efezjan 2, rozdział, od 8 do 10 wiersza: „Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił. Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili”. Z łaski za darmo - jakże to szczęśliwe rozwiązanie dla nas. Niech łaska zapanuje w nas. Bóg podarował nam Swojąłaskę, żeby ona w nas panowała z Bożym usprawiedliwieniem nas przez wiarę w zmartwychwstanie Jezusa. Chwała Bogu! Stary człowiek nie ma prawa się tam pojawiać, bo On stale będzie tylko gmatwał proste drogi Pańskie. Bóg wyszedł w Jezusie Chrystusie nam naprzeciw i chce, żeby każdy z nas był zbawiony.

Następnym takim ważnym warunkiem jest karmienie się Słowem Pana. W Ewangelii Jana, w 6 rozdziale i 54 wierszu, czytamy Słowa Jezusa Chrystusa: „Kto spożywa ciało Moje i pije krew Moją, ten ma żywot wieczny, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym”. A w 63 i 68 wierszu tego rozdziału, czytamy: „Duch ożywia. Ciało nic nie pomaga. Słowa, które powiedziałem do was, są duchem i żywotem”. „Odpowiedział mu Szymon Piotr: Panie! Do kogo pójdziemy? Ty masz słowa żywota wiecznego”. Słowa, które mówi do nas Jezus, to są Słowa żywota wiecznego, i kto je zachowa, ten śmierci nie ujrzy na wieki. Słuchajmy więc i zachowujmy Jego Słowa, bo tam jest zapisane nasze duchowe postępowanie ku życiu wiecznemu. To jest warunek, i jeżeli chcesz miećżycie wieczne musisz się karmić Jezusem jako Słowem, Które stało się ciałem i zamieszkało między nami. Musisz karmić się Nim tzn. Jego życiem w ciele i pić krew Jego ofiary, słuchać i zachowywać każde Słowo, jako naukę Bożą, która uczy nas zależności otrzymania tego, co Bóg dał w Chrystusie, od uwierzenia i posłusznego spełnienia w duchu Chrystusowym całej woli Bożej ustanowionej w Jezusie Chrystusie dla wszystkich dzieci Bożych, których Duch Święty również według tej jednej woli, punkt po punkcie ku zbawieniu dusz prowadzi. Apostoł Paweł napisał do Tymoteusza: „Pilnuj siebie samego i nauki, trwaj w tym, bo to czyniąc, i samego siebie zbawisz, i tych, którzy cię słuchają” (1Tym.4,16). „Ale ty trwaj w tym, czegoś się nauczył i czego pewny jesteś, wiedząc od kogoś się tego nauczył. I ponieważ od dzieciństwa znasz Pisma Święte, które cię mogą obdarzyć mądrościąku zbawieniu przez wiarę w Jezusa Chrystusa” (2Tym.3,14.15). „Wiara tedy jest ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusa” (Rz.10,17).