Jan 14:23

Dążę do doskonałości, nie jestem doskonały, dążę do doskonałości, ale jestem doskonałym w Chrystusie. I to jest piękne co Bóg przygotował dla nas. Mamy dążyć, będąc doskonałymi w Chrystusie. To jest oddzielenie nas w tym dążeniu, abyśmy nie byli tymi, którzy jeszcze próbują coś tam pośród świata, dążyć podobnie jak świat. Ale już tą nową drogą przez ciało Bożego Syna.

A więc nie będzie dziedziczył syn niewolnicy z synem wolnej, nie będzie. Jeśli ktoś pozostaje tam pod tym usprawiedliwieniem zakonu i próbuje żyć według tego, nie będzie dziedziczył z tym, który przyjął usprawiedliwienie w Chrystusie. Nie ma wspólnego dziedzictwa. Dziedziczenie jest tylko w Chrystusie. Tylko w Nim. Dlatego śmierć Chrystusa znaczy koniec, wszystkiemu koniec. Koniec wszystkim rzeczom, które się stały na tej ziemi. Koniec!

Rozpoczyna się zupełnie nowe człowieczeństwo. A to nowe człowieczeństwo ma zupełnie nowe prawa. Nie wracajmy do starego. Używamy to ze starego człowieczeństwa i przytaczamy to kiedy jest potrzeba. Paweł mówi, że zakon jest dobry i pożyteczny, jeśli ktoś wie jak go używać. Niektórzy nie wiedząc próbują namawiać ludzi, żeby wracali pod usprawiedliwienie zakonu. Paweł mówi, że nie rozumieją nawet tego co mówią, nie wiedzą co znaczy śmierć Jezusa, i nie widzą końca wszystkiego. Jakby nie widzieli śmierci Jezusa, nie widzieli końca wszystkiego.

Paweł pisze w Liście do Galacjan 2,21:

„Nie odrzucam łaski Bożej; bo jeśli przez zakon jest sprawiedliwość, tedy Chrystus daremnie umarł.”

Jeśli przez zakon byłaby sprawiedliwość to po co śmierć Jezusa? Nie potrzebna byłaby. Bóg mógłby dać nam to przez zakon. Jednakże nie mógł. Nie byliśmy gotowi. Chrystus umarł właśnie dlatego, żeby być końcem zakonu. Niech to dotrze, niech będzie naszą modlitwą: "Panie, napełniaj mnie duchowym poznaniem tego co Ty czynisz, jak Ty czynisz, co to znaczy. Napełniaj mnie też doświadczeniem tego co z tego wynika w moim życiu jak i przez moje życie w innych."

Powracam jeszcze raz - należąc do Chrystusa, nie będziesz się podobać wielu ludziom. To nie jest to, że będziesz podobać się wielu ludziom, kiedy Jezus będzie żył w tobie. Nie, właśnie wielu będzie cię coraz bardziej nienawidzić. Nie dlatego, że to żyjesz ty, tylko dlatego, że ludzie nie znają Jezusa takim jakim On jest. Mają w myśleniu innego Jezusa i dlatego podchodzą do wiary chrześcijańskiej w ten sposób jak myślą. I wtedy wyciągają złe wnioski.

A więc przez zakon nikt nie może być usprawiedliwiony. Paweł gdy dowiedział się o tym, uznał za śmieć to wszystko co zyskał, odłączył się od tego, przyjąwszy Chrystusa i tam znalazł to właśnie co tylko jest w Nim. Chwała Bogu za Jezusa, że Bóg daje to nam. I Paweł pisze w 1Liście do Koryntian 9,19-23, że dla różnych ludzi jest w różny sposób, jest wolny, żeby móc wyjść naprzeciw. Dla tych, którzy są pod zakonem, jakby był pod zakonem, chociaż nie jest pod zakonem. Dla tych, którzy są bez zakonu, jakoby był bez zakonu, chociaż nie jest bez zakonu, bo jest pod zakonem Chrystusowym. Dla wszystkich stawał się wszystkim, aby tak czy inaczej pozyskać, uratować. To jest piękne, że jesteśmy usprawiedliwieni z wiary, aby to zyskać.

Zwróćcie uwagę też na to, że ten List do Galacjan, jak zresztą każdy list, jest pełen chwały Bożej, pełen. Aby pojmować ten list to nie wystarczy, żeby chwilę zająć się nim. Nie jesteś w stanie pojąć Słowa Bożego, zajmując się czasowo i myśląc sobie, że już wiesz. To jest zbyt wielkie dla nas, żebyśmy mogli to wszystko pojąć w rok, dwa, czy trzy. Pojmujemy wartości tego Słowa, ale kosztowność odsłania nam się coraz bardziej, coraz więcej. Wtedy każde Słowo przemawia do nas coraz bardziej, każda litera zaczyna nabierać znaczenia, im bardziej z Duchem Bożym sięgamy w to Słowo.

A więc tu, w Liście do Galacjan jest doświadczenie Pawła z apostołem Piotrem. I te słowa, które wypowiada apostoł Paweł do Piotra mają wielkie znaczenie. Mają wielkie znaczenie w dzisiejszych czasach również, kiedy ludzie próbują namawiać do żydostwa, mówiąc, że tam znajdziesz tą pełnię, przywracając pewne przykazania i uważają, że koniecznością jest wypełniać je, żeby być zbawionym, uratowanym.

Apostoł Paweł tak mówi do Piotra i Piotr nie zaprzecza, wie, że to jest prawdą:

„A gdy przyszedł Kefas do Antiochii, przeciwstawiłem mu się otwarcie, bo też okazał się winnym.” Gal.2,11.

Paweł tu nie nadaremno przytacza to doświadczenie, ponieważ to ma coś pokazać Galacjanom, którzy są zaatakowani przez Żydów, którzy przyszli do nich, aby ich zwieść, namawiając ich do przyjęcia obrzezania się, oprócz wiary w Chrystusa.

„Zanim bowiem przyszli niektórzy od Jakuba, jadał razem z poganami; a gdy przyszli, usunął się i odłączył z obawy przed tymi, którzy byli obrzezani. A wraz z nim obłudnie postąpili również pozostali Żydzi, tak że i Barnaba dał się wciągnąć w ich obłudę. Ale gdy spostrzegłem, że nie postępują zgodnie z prawdą ewangelii,” Gal.2,12 -14a.

Zobaczcie jakie prawo przytacza tu Paweł. On nie mówi, że nie postępują zgodnie z prawem zakonu, on mówi, że nie postępują zgodnie z prawem ewangelii. Jest już inne prawo. Paweł stosuje inne prawo do tej sytuacji, bo Piotr jest również człowiekiem, który korzysta ze śmierci Jezusa i z życia Jezusa. A więc Piotra obowiązuje już prawo ewangelii, a nie prawo zakonu. I dlatego Paweł używa prawa ewangelii. Tylko nowi ludzie używają prawo ewangelii.

„powiedziałem do Kefasa wobec wszystkich: Jeśli ty, będąc Żydem, po pogańsku żyjesz, a nie po żydowsku, czemuż zmuszasz pogan żyć po żydowsku?” Gal. 2,14b.

Co to znaczy "po pogańsku żyjesz?" Jak żyli poganie? Bez zakonu.

Jeśli ty będąc Żydem, po pogańsku żyjesz, a nie po żydowsku, czemuż zmuszasz pogan żyć po żydowsku? A więc namawianie do życia po żydowsku jest odstępstwem, odciąganiem od Chrystusa.

Czemuż zmuszasz pogan żyć po żydowsku? Czyli co? Żeby oni zaczęli zakon stosować, obrzezali się i wtedy będziesz z nimi jadał razem? To jest prawo zakonu, ale nie prawo ewangelii. A ty przecież Piotrze już nie należysz do zakonu, umarłeś wraz z Chrystusem. Po co z powrotem robisz to?

A więc zobaczcie jaką wartość ma każde miejsce w Biblii, które ma nam uzmysłowić i pokazać to. My mamy znać prawo ewangelii. A co to jest prawo ewangelii? To jest prawo nowego człowieczeństwa. To jest radosna nowina, która kończy stare, a rozpoczyna nowe. Dla nas nowe wspaniałe prawo!

I Paweł dalej mówi:

„My jesteśmy Żydami z urodzenia, a nie grzesznikami z pogan,” Gal. 2,15.

Rozumiecie, Paweł pokazuje: "Piotrze, ty się urodziłeś Żydem i ja też. Nie urodziliśmy się jako poganie."

„wiedząc wszakże, że człowiek zostaje usprawiedliwiony nie z uczynków zakonu, a tylko przez wiarę w Chrystusa Jezusa, i myśmy w Chrystusa Jezusa uwierzyli, abyśmy zostali usprawiedliwieni z wiary w Chrystusa, a nie z uczynków zakonu, ponieważ z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony żaden człowiek. A jeśli szukając usprawiedliwienia w Chrystusie i my sami okazaliśmy się grzesznikami, to czy Chrystus jest sługą grzechu? Z pewnością nie.” Gal. 2,16.17