Jan 14:23

A więc Jan pokazuje Jezusa, jako Boga, jako Słowo, ale później pokazuje Jezusa jako Słowo, które stało się ciałem i zamieszkało między nami. A potem, co słyszeliśmy, Jezusa modlącego się: Ojcze, daj mi tą chwałę, którą miałem u Ciebie, zanim świat powstał. Wypełniłem już zadanie w ciele, tu na ziemi, teraz wracam do Ciebie Ojcze.

Apostoł Piotr mówi w Dziejach Apostolskich, w drugim rozdz.,36 wierszu:

Niechże tedy wie z pewnością cały dom Izraela, że i Panem i Chrystusem uczynił go Bóg, tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście.

W głównej mierze koncentrowali się oni na tym, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca. Kiedy usłyszeli te słowa, przestraszyli się. Uświadomili sobie, że Jezus ma władzę nad nimi, którą dał Mu Ojciec. A więc Piotr pisze, że to Bóg wywyższył Syna.

W Ewangelii Mateusza, w 16 rozdziale, od 15 - 17 wiersza, kiedy Pan Jezus pyta się:

On im mówi: A wy za kogo mnie uważacie? A odpowiadając Szymon Piotr rzekł: Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego. A Jezus odpowiadając, rzekł mu: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jonasza, bo nie ciało i krew objawiły ci to, lecz Ojciec mój, który jest w niebie.

I zobaczcie co teraz, jakie wyznanie – Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego. I Jezus mówi, że na tym wyznaniu, że On jest Synem Boga żywego zbudowany będzie cały Kościół.

Dalej 18 i 19 wiersz:

A ja ci powiadam, że ty jesteś Piotr, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne nie przemogą go. I dam ci klucze Królestwa Niebios; i cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.

Ojciec objawił Piotrowi, że Jezus jest Synem Boga. Jakże cudowne. Gdzie tu spotykamy to wyznanie: „ty jesteś jedną z osób trójcy” – z tego trójjedynego, równego sobie współistotnego Boga. Tu jest objawienie: Tyś jest Syn Boga żywego i na tej opoce, mówi Jezus, zbuduję Kościół mój. Na tej prawdzie.

W pierwszym liście Piotra, 1 rozdz., 3 wiersz, Piotr pisze:Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który według wielkiego miłosierdzia swego odrodził nas ku nadziei żywej, przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.

Apostoł Piotr pisze: Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa. Apostołowie nie mieli problemu, by mówić, że Ojciec jest Bogiem Pana naszego Jezusa Chrystusa – Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa.

W wierszu 21, który tak łączy się z trzecim czytamy: Którzy przez niego uwierzyliście w Boga, który go wzbudził z umarłych i dał mu chwałę, tak iż wiara wasza i nadzieja są w Bogu.

Dał Mu chwałę. A więc możecie być pewni, że nie pomylicie się, należąc do Niego, gdyż jest to pewna sprawa, Boga. Wasze zbawienie jest pewne, gdy należycie do jego Syna.

W drugim liście Piotra, 1 rozdz., 17 wierszu czytamy:

Wziął On bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki go doszedł głos od Majestatu chwały: Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem.

Wziął On od Boga Ojca cześć i chwałę. Tak pisze apostoł. Dostaje się coś od tego który ma to, czego ty nie masz i daje ci to. Dlatego, tak jak czytaliśmy, Jezus mówił o tym, byśmy to mieli i w tym trwali.

Apostoł Paweł w liście do Efezjan, 1 rozdz., 3 wiersz, następnie 17 wiersz, pisze:

Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios;

Aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia ku poznaniu jego.

Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa. Apostoł Paweł pisze dokładnie to samo, co Piotr. Nauka wywodząca się z poza Biblii nie daje podstaw, by w ten sposób mówić, prawda? Apostołowie nie znali tej nauki, ale znali naukę Jezusa i dlatego używali tego tak, jak używali. I Paweł mógł wyraźnie napisać: Bóg Pana naszego. Czy Paweł jest heretykiem? Czy Piotr jest heretykiem? Czy prorocy są heretykami? Czy sam Jezus jest heretykiem? – bo mówią co innego, niż mówi obecna nauka. Czy raczej ta nauka jest nauką zwodniczą, nie opartą na Biblii, wyciągniętą z poza Słowa Bożego? Może czytając między wierszami, ale nie z oficjalnego Słowa. Nie mamy czytać między wierszami, ale to, co Słowo Boże przekazuje nam. Nie mamy wyszukiwać jakiś zawirowań, by coś ułożyć sobie, ale słuchać, gdyż Słowo jest dla prostaczków. Mogę być pewnym tego, gdyż sam Jezus powiedział to, że zbawienie jest w Synu.

Dlatego też twierdzimy, że ci, którzy są pod tą nauką, sami nie wymyślili jej i żyją z sercem należącym do Bożego Syna, są zbawieni. Chociaż ich rozpoznanie Boga oparte jest na jakiejś ludzkiej nauce, ale ich serce należy do Jezusa i są Mu poddani i wzywają Jego imienia. Nie określamy tego tak, jak druga strona, która za niezbawionych uważa tych, którzy nie uznają tego dogmatu, czy innych dogmatów. Ale raczej uważamy, że to Bóg jest Sędzią, Pan Jezus jest Sędzią i to On osądzi, czy człowiek poddawał się Jego przykazaniom, czy też nie. Nie wiedza, lecz poddanie się przykazaniom Chrystusa okazuje po której stronie jest człowiek. Nawet poganie, chociaż nie mieli zakonu, żyli jak zakon mówił i oni byli uznani przez Boga, nie ci, którzy mieli zakon, lecz żyli wbrew zakonowi.

A więc prawda Boża nie jest prawdą oskarżycielską, jest prawdą uwalniającą. Poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi. Dlatego, jeśli chcemy poznawać, musimy najpierw posłuchać Jezusa, co On o tym mówi, następnie słuchać też proroków i apostołów. To, co zostało dobre z pokoleń, mamy używać, to, co złe, odrzucić.

I tak w wielu miejscach. List do Kolosan, 1,19.20:

Ponieważ upodobał sobie Bóg, żeby w nim zamieszkała cała pełnia boskości i żeby przez niego wszystko, co jest na ziemi i na niebie, pojednało się z nim dzięki przywróceniu pokoju przez krew krzyża jego.

Tak sobie upodobał Bóg, żeby w Jego Synu zamieszkała cała pełnia boskości - tak pisze apostoł – żeby Jezus miał życie sam w sobie. I my możemy tę pełnię życia mieć w Synu Bożym, Jezusie Chrystusie.

2 list do Tesaloniczan 2, 12 – 17:

Aby zostali osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, lecz znaleźli upodobanie w nieprawości. My jednak powinniśmy dziękować Bogu zawsze za was, bracia, umiłowani przez Pana, że Bóg wybrał was od początku ku zbawieniu przez Ducha, który uświęca, i przez wiarę w prawdę. Do tego też powołał was przez ewangelię, którą głosimy, abyście dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Przeto, bracia, trwajcie niewzruszenie i trzymajcie się przekazanej nauki, której nauczyliście się czy to przez mowę, czy przez list nasz. A sam Pan nasz Jezus Chrystus i Bóg, Ojciec nasz, który nas umiłował i dał pocieszenie wieczne, i dobrą nadzieję z łaski, niech pocieszy serca wasze i utwierdzi was we wszelkim dobrym uczynku i w dobrym słowie.

Tak pisał apostoł: trwajcie niewzruszenie i trzymajcie się przekazanej nauki, której nauczyliście się czy to przez mowę, czy przez list nasz. Apostoł mówi: trwajcie w nauce apostołów, której kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. To jest zabezpieczeniem dla mnie i dla ciebie, by uniknąć skażenia jakąkolwiek inną nauką, która może zrobić wiele przeszkód w naszym podążaniu za Panem.

W liście do Rzymian, 15, 5.6 wiersz: A Bóg, który jest źródłem cierpliwości i pociechy, niech sprawi, abyście byli jednomyślni między sobą na wzór Jezusa Chrystusa, abyście jednomyślnie, jednymi usty wielbili Boga i Ojca Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

To jest sposób mówienia apostołów, dlatego można by cytować wiele ich wypowiedzi, słów. Oni używali tego języka, gdyż tak wierzyli, tak myśleli i tak głosili. W której książce ostatnio przeczytałeś: Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały? Człowiek naraziłby się od razu na to, że jest heretykiem, ale jest to prawda biblijna. Co z tego, że wtedy wielu ludzi może zgrzytać zębami i złościć się, skoro jest to prawda biblijna. Jezus mówi: poznacie prawdę, ona was wyswobodzi, ale też również, ci którzy z prawdy są, wchodzą w cierpienia prawdy i ponoszą konsekwencje wiary opartej na Biblii.

Ten porządek, o którym napisał Paweł, że głową Chrystusa jest Bóg, i że wtedy, kiedy już wszystko będzie poddane, wtedy i sam Syn będzie poddany Ojcu – to jest prawda nauki apostolskiej. Gdzie to głoszą dzisiaj ci, którzy mówią inaczej, niż to, że Syn będzie kiedyś z powrotem poddany Ojcu? Dlaczego nie głoszą tego? Dlatego, że prawda nauk apostolskich stoi w sprzeczności z naukami ludzkimi i ona rozbijałaby tą ludzką naukę, dlatego nie mówi się tego, co mówią apostołowie tak naprawdę. Układa się własną wersję i doprowadza się ludzi do tego, że na podstawie tych nauk ludzkich odrzuca się inne dzieci Boże, dlatego, że oni nie pasują do tych nauk, nie patrząc na to, czy ta osoba należy do Chrystusa, czy też nie. Nie ważne jest to. Ważne, czy nauka ludzka jest twoją nauką. Mówimy o tym, dlatego, że prawda musi zawsze pozostać prawdą i pozostanie nią.

W 1 liście do Koryntian, w 8 rozdz.6 wierszu, apostoł Paweł pisze:

Wszakże dla nas istnieje tylko jeden Bóg Ojciec, z którego pochodzi wszystko i dla którego istniejemy, i jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko istnieje i przez którego my także istniejemy.