Myślę, że wielu chciałoby znać biblijną odpowiedź na pytanie: czy chrześcijanka w zborze, lub poza zborem, powinna nakładać na głowę jakiś przedmiot zakrywający jej głowę lub jak inni mówią: zakrywający włosy? Czy też wystarczą jej włosy opadające na szyję? Jeżeli jest biblijne pytanie, to musi być też biblijna odpowiedź. Pomyślmy, jakie nauczanie byłoby na temat nadstawienia drugiego policzka, gdyby sam Nauczyciel nie pokazał, jak to ma być (zobacz Mat.5,39 – Jan.18,22-23). Prawidłowe zrozumienie każdego miejsca z Biblii, a więc i tego, zależy od szczerego słuchania jedynego Nauczyciela, Jezusa Chrystusa. Chciałbym zwrócić uwagę, że ap. Paweł był wychowany na naukach Starego Testamentu. Jednak jako uczeń Jezusa Chrystusa, a przez to mądry gospodarz (zob. Mat.13,52), korzystał najpierw z Nowego Testamentu, a opierając się na odpowiednich do danego tematu pouczeniach i ze Starego Testamentu, tak jak w przypadku: 1Kor. 9,3-10 „(...) Czy i zakon tego nie mówi? (…). Musimy więc, znając ap. Pawła sprawdzić korzenie nauczania o nakrywaniu głowy przez chrześcijankę w czasie modlitwy lub prorokowania. Jestem zdziwiony, że z tak małą gorliwością sięga się do Biblii, aby znaleźć inne miejsca dotykające tego tematu, a mimo to wyciąga się wnioski, które według danego nauczyciela, mają decydować o tym, czy siostra jest pobożna czy bezbożna. Nauczyciel, Jezus Chrystus, gdy w drodze do Emaus rozmawiał ze swymi uczniami, powiedział im: „A On rzekł do nich: O głupi i gnuśnego serca, by wierzyć we wszystko, co powiedzieli prorocy. Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć, by wejść do swojej chwały? I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach. (…) I rzekli do siebie: Czyż serce nasze nie pałało w nas, gdy mówił do nas w drodze i Pisma przed nami otwierał?”(Łuk.24,25-27.32.BW) Mówiąc do nich, otwierał przed nimi Pisma. Słuchajmy Go więc i my, otwierając Pisma w sprawie, którą się teraz zajmiemy.
