Jan 14:23

BOŻY CZAS NADANIA FORMALNYCH ZAKAZÓW, KTÓRE MAJĄ DOPROWADZIĆ CZŁOWIEKA DO RZECZYWISTEJ KONFRONTACJI Z GRZECHEM.

 Przychodzi czas, kiedy Bóg chce coś pokazać ludziom; czas w którym Bóg chce pokazać ludziom ich grzeszność: jak oni żyją, kim naprawdę są. Zobaczmy naszego Boga. Bóg niczego nie czyni dlatego, że chce człowieka w jakiś sposób zniewolić albo uczynić mu coś złego. Bóg po prostu chciał, aby ludzie mogli zobaczyć jak bardzo skażone zostało ich życie, gdy poznali dobro i zło, i jak bardzo oddalili się od Niego, chociaż On w Swojej miłości niczego nadal im nie zakazywał. Gdy na tej ziemi pojawiło się zło, to teraz z perspektywy czasu wiemy, ile w tym jednym zawierało się różnego zła.

Przychodzi czas, w którym Bóg chce powołać naród, przez który chce pokazać ludziom na ziemi, że On jest Bogiem, i że tylko u Niego człowiek może szukać i znaleźć ratunek i pomoc. Otwórzmy 5 Księgę Mojżeszową, 26 rozdział i czytajmy od 16 wiersza:

„W dniu dzisiejszym, Pan, Bóg twój nakazuje ci, abyś spełniał te przepisy i prawa. Przestrzegaj ich tedy i spełniaj je z całego swego serca i z całej swojej duszy. Dzisiaj oświadczyłeś Panu, że będzie twoim Bogiem i że będziesz chodził Jego drogą i przestrzegał Jego ustaw, przykazań i praw, i słuchał Jego głosu. Pan zaś oświadczył co do ciebie, że jako lud będziesz wyłączną Jego własnością, jak ci obiecał, i że ty masz przestrzegać Jego przykazań, i że wywyższy cię ponad wszystkie narody, które stworzył ku chwale, sławie i chlubie, i że będziesz świętym ludem Pana Boga twego, jak powiedział”.

Zwróćmy uwagę na to: Bóg do narodu Izraelskiego mówi, że On daje im dzisiaj te przykazania i przepisy i nakazuje im, żeby oni ich przestrzegali, jako lud, który jest Jego wyłączną własnością. Od dzisiaj mają z całego swego serca i z całej swojej duszy zawsze wypełniać tylko to, co On teraz im nakazuje. Bóg daje im wiele przykazań i przepisów a jest to efektem złamania tego jednego zakazu - „nie będziesz jadł z tego drzewa”. Zło tak mocno zapuściło korzenie i takie powyrastały z niego gałęzie, że Bóg musiał już teraz dać cały zakon, żeby ujawnić człowiekowi to całe zło, w które zabrnął przez nieposłuszeństwo Bogu. A po to, aby zawsze mogli być ponownie poinstruowani jak żyć, potrzebni byli im także od teraz ci, którzy by tylko tym się zajmowali, a następnie pouczali ich mówiąc to, co jest Bożym przykazaniem w każdej sprawie. Bóg więc ustanowił kapłanów, którzy mieli pouczać lud w tym, co jest dobre i co jest złe. Czytajmy dalej 27 rozdział:

„Mojżesz wraz ze starszymi Izraela nakazał ludowi: Przestrzegaj każdego przykazania, które ja wam dziś nadaję. W tym dniu, kiedy przeprawicie się przez Jordan do ziemi, którą daje ci Pan, Bóg twój, ustawisz sobie wielkie kamienie i pobielisz wapnem, i wypiszesz na nich wszystkie słowa tego zakonu, gdy się przeprawisz, aby wejść do ziemi, którą daje ci Pan, Bóg twój, ziemi opływającej w mleko i miód, jak ci obiecał Pan, Bóg twoich ojców. Gdy tedy przeprawicie się przez Jordan, ustawicie te kamienie, o których wam dziś rozkazuję, na górze Ebal, i pobielisz je wapnem. Zbudujesz tam ołtarz Panu, Bogu twemu, ołtarz z kamieni. Nie podniesiesz na nie narzędzia z żelaza. Z kamieni nie ciosanych zbudujesz ołtarz Panu, Bogu twemu, i złożysz na nim ofiary całopalne Panu, Bogu swemu. Złożysz też ofiary pojednania i będziesz tam jadł, i weselił się przed Panem, Bogiem twoim. Wypiszesz na tych kamieniach wszystkie słowa tego zakonu jasno i wyraźnie. Przemówił tedy Mojżesz i kapłani Lewici do całego Izraela tymi słowy: Zamilknij i słuchaj, Izraelu! W dniu dzisiejszym stałeś się ludem Pana, Boga twego. Przeto słuchaj głosu Pana, Boga twego, i spełniaj jego przykazania i ustawy, które ja ci dziś nadaję”.

Zwróćmy szczególną uwagę na to, że dopiero w tym momencie Bógmówi: „Dzisiaj staliście się moim ludem”. Bóg dał im przykazania i przepisy, jako Swemu ludowi, aby oni według nich chodzili jako lud Pana przed Jego świętym obliczem. Ludem Pana stają się ci, którym On nadaje Swoje prawa. Nie pustynia to sprawiła; oni byli ileś lat na pustyni, a Bóg dopiero teraz, kiedy mają wejść do ziemi obiecanej mówi im: „Jesteście Moim ludem, dlatego też dałem wam dzisiaj Moje przykazania, które są wykładnią Moich wymagań w stosunku do Mojego ludu. A wy, teraz wypełniajcie to z całego swego serca i z całej duszy. Staliście się ludem Pana, Boga swego w dniu dzisiejszym”.

Ten sam sposób Bożego działania dotyczy dzisiaj i nas, gdyż Słowo Boże, które przyjęliśmy z wiarą dało nam prawo i moc stać się dziećmi Boga. Aby jednak tak na pewno się stało, człowiek musi świadomie wejść w pełne posłuszeństwo Bogu według zakonu Chrystusowego - to jest zakonu wiary czynnej (żywej) w miłości.

Widzimy więc, że Bóg przez Mojżesza nadaje ludziom z grzesznym sercem, więcej niż jedno przykazanie, aby w doświadczeniu okazało się, czy Bóg mógłby przez najmniejszy, a więc można byłoby się spodziewać, najpokorniejszy z narodów, pociągnąć ku Sobie inne narody ziemi. Bóg nadaje Izraelowi wiele przykazań i przepisów dających im poznanie, z którego wypływa możliwość zrozumienia i przyjęcia Bożego rozwiązania w rożnych sprawach wynikających z ich codziennych doświadczeń. Bóg wybrał Sobie Izrael, aby był Jego ludem, który będzie Mu służył i będzie do Niego należał, i któremu On da jako Swemu ludowi Swoje przykazania i przepisy. Wiemy, że zakon był otwarciem na następne doświadczenie ludzkości na ziemi. Bóg nadał Swoje prawo, które samo w sobie jest dobre i pożyteczne.

Przeczytajmy teraz 29 rozdział 5 Księgi Mojżeszowej, od 1 wiersza: „Potem zwołał Mojżesz całego Izraela i rzekł do niego: wy widzieliście wszystko, co w ziemi Egipskiej uczynił Pan na waszych oczach faraonowi i wszystkim jego sługom, i całej jego ziemi. Te wielkie doświadczenia, które oglądały twoje oczy, te znaki i wielkie cuda, lecz aż do dnia dzisiejszego nie dał wam Pan serca, które by rozumiało, ani oczu, które by widziały, ani uszu, które by słyszały. Prowadziłem was przez czterdzieści lat po pustyni, a nie zetlały wasze szaty na was i nie zbutwiało twoje obuwie na twoich nogach. Chleba nie jadaliście, wina i mocnego napoju nie pijaliście, abyście poznali, że Ja Pan jestem Bogiem waszym. A gdy przyszliście na to miejsce i wystąpił Sychon, król Cheszbonu i Og król Baszanu przeciwko nam do walki i my pobiliśmy ich, zabraliśmy ich ziemię i oddaliśmy ją w posiadanie Rubenitom i Gadytom i połowie plemienia Manassesa. Przestrzegajcie tedy słów tego przymierza i wypełniajcie je, by się wam powodziło we wszystkim, co będziecie czynić. Stanęliście dzisiaj wszyscy przed Panem, Bogiem waszym, naczelnicy waszych plemion, wasi starsi i wasi nadzorcy. Wszyscy mężowie Izraelscy, wasze dzieci, wasze żony i twój obcy przybysz, który jest w twoim obozie, od tego, który rąbie drwa, do tego, który wodę czerpie, aby pod przysięgą wejść w przymierze z Panem, Bogiem Twoim, jakie Pan, Bóg twój dziś z tobą zawiera, aby dziś ustanowić cię swoim ludem, a On będzie twoim Bogiem, jak obiecał i jak przysiągł twoim ojcom, Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, lecz nie tylko z wami zawieram to przymierze obwarowane przysięgą, ale także z tym, który jest dzisiaj tutaj z nami, przed Panem Bogiem naszym oraz z tym, którego nie ma tu dziś z nami”.

Wiemy, że chodzi tu o dzieci, które już były i o te, które jeszcze się nie narodziły. Bóg zawarł to przymierze z każdym człowiekiem, który miał się narodzić w tym narodzie, że on ma słuchać Boga. Rodzice poprzez wszystkie pokolenia mieli uczyć swoje dzieci posłuszeństwa Bogu. I tak zostało zawarte przymierze pomiędzy Bogiem i Jego ludem po wszystkie pokolenia.

Wiemy, że dla nas potwierdzeniem zawarcia tego nowego przymierza z Panem jest chrzest.Imy zawarliśmy przymierze z Bogiem. Weszliśmy w przymierze z Bogiem, kiedy daliśmy się ochrzcić. Zostaliśmy zanurzeni w śmierć Chrystusa, staliśmy się ludem Pana, aby prowadzić nowe życie. Wiemy, co Bóg uczynił z Izraelem, dlatego że Go nie słuchali, i to, co ich spotkało, jest także dla naszego pokolenia chrześcijan, potężnym ostrzeżeniem.