Jan 14:23

Zgr.19.02.2022r. (wieczorne) Wiara wszystko ma wykonane w Jezusie Chrystusie

 

 

Co byście pomyśleli i takim człowieku, który was zaprosił do siebie, do domu, na kolację i byście z nim szli i przychodzicie pod ten adres, gdzie on was prowadzi, a tam w ogóle nie ma domu. Tak głupio co? Już się przygotowaliście, że zjecie coś ciepłego, napijecie się, że fajnie tak posiedzicie sobie, a przychodzicie, a tu nie ma domu. To by było takie dziwne. Ale my czasami się zachowujemy tak, że Jezus mówi nam, że w tym miejscu jest dla nas coś przygotowane, a my idziemy w drugie miejsce i dziwimy się dlaczego tam nie ma tego o czym Jezus mówi, że jest przygotowane. Wtedy to jest też dziwne, że uznajemy, że zamiast pójść pod wskazany adres przez Jezusa, to idziemy pod swój wymyślony i dziwmy się dlaczego tam nie ma tego o czym Jezus nam powiedział. Jednym słowem: słowa muszą zgadzać się z prawdą. Bóg nie mówi słów, które nie mają pokrycia. Ale, żeby te słowa miały pokrycie, to to musi być uczynione o czym mówią te słowa. Jeżeli Bóg rzekł i zaistniało to wszystko, to to ma pokrycie, bo w tym słowie jest prawda i wykonało się to o czym Bóg mówi i my żyjemy dzisiaj na ziemi, która stworzył Bóg. Nie powiedział nam Bóg o ziemi, której nie ma, tylko powiedział nam o ziemi, która jest. I Adam mógł oglądać to wszystko jak Bóg to wszystko stwarzał tutaj na ziemi. I Adam mógł zupełnie być pewnym tego, że co Bóg mówi taka jest prawda: niech stanie się roślinność - i zaczęła rosnąć roślinność, pojawiły się zwierzęta. Adam to wszystko widział. A więc widział jak Bóg mówi i to się dzieje. I Adam mógł być pewnym, że gdy Bóg mówi, to to jest rzeczywistością, że Bóg nie mówi słów, które by nas miały zwieść, oszukać i zaprowadzić na manowce. Jeżeli więc będziemy się trzymać tego co On do nas mówi, to nigdy nie zbłądzimy, nigdy nie zdarzy nam się trafić w złe miejsce i nie znaleźć tego o czym mówi Jezus Chrystus. Zawsze trafimy w to miejsce w którym to dla nas jest przygotowane.

W sumie taka zabawa mi się przypomniała, że ludzie ukrywali coś na przykład w lesie, w różnych miejscach i ktoś miał to odnaleźć, ale były wskazówki, gdzie tego szukać. A głupio by było, gdyby były wskazówki gdzie to znaleźć, a tego tam by nie było. A więc tam to czekało i tam to w rzeczywistości było o czym była mowa. A więc to było coś co jest prawdziwe tym bardziej to co u Boga jest prawdziwe.

1 list do Koryntian, 15 rozdział, od 12 wiersza:

 

"A jeśli się o Chrystusie opowiada, że został z martwych wzbudzony, jakże mogą mówić niektórzy między wami, że zmartwychwstania nie ma? Bo jeśli nie ma zmartwychwstania, to i Chrystus nie został wzbudzony; a jeśli Chrystus nie został wzbudzony, tedy i kazanie nasze daremne, daremna też wasza wiara; wówczas też byliśmy fałszywymi świadkami Bożymi, bo świadczyliśmy o Bogu, że Chrystusa wzbudził, którego nie wzbudził, skoro umarli nie bywają wzbudzeni. Jeśli bowiem umarli nie bywają wzbudzeni, to i Chrystus nie został wzbudzony; a jeśli Chrystus nie został wzbudzony, daremna jest wiara wasza; jesteście jeszcze w swoich grzechach."

 

Gdyby Chrystus nie poszedł na krzyż, aby umrzeć tam z powodu naszych grzechów, a powiedziałby nam tylko, że mamy wierzyć w to, że On poszedł na krzyż, to nic ta wiara by nam nie dała ona by nie miała pokrycia, nie miałaby wykonania, a więc byłaby to pusta wiara, która by nic nikomu nie dała. Żebyśmy mogli przyjąć to przez wiarę, to Jezus musiał to wykonać dla nas, abyśmy mieli co przyjąć.

Jest takie proste słowo z Psalmu 127. I dlatego my też mamy mówić jak Słowo Boże mówi, nasze słowa musza mieć pokrycie. Co by dało, gdybyś powiedział: chodź i ogrzej się; i nie dałbyś temu komuś bo nie miałbyś, to nic by nie dało, to były by tylko fajne słowa, ale nie było by pokrycia i ludzie byliby zawiedzeni i powiedzieliby: to wszyscy kłamią tylko, oszukują. A Bóg mówi prawdę. I w Psalmie 127 jest napisane tak:

 

"Pieśń pielgrzymek. Salomonowa. Jeśli Pan domu nie zbuduje, Próżno trudzą się ci, którzy go budują."

 

A więc wszyscy, którzy by chcieli zbudować to, co jedynie Bóg może zbudować, trudzili by się na próżno, bo nie są w stanie zbudować tego co przygotuje Bóg, nie są w stanie, żaden człowiek nie byłby w stanie uczynić to, co uczynił Chrystus Jezus idąc na krzyż. Nawet, gdyby człowiek dał się ukrzyżować tam w miejsce Chrystusa i umarłby na tym krzyżu nic by nam to nie dało, to musiał być Chrystus. A więc jeżeli Bóg nie uczyni dla nas tego co my potrzebujemy, to choćbyśmy nie wiem jak się starali, to my tego nie zrobimy. A więc musimy mieć oparcie na Bogu, na tym, co Bóg mówi. Dlatego wierzyć mamy Bogu, bo nie mamy nikogo, kto mówiłby tak prawdę jak mówi Bóg, jeżeli zwątpimy w to, co mówi Bóg, to zawiedziemy się na wszystkich, bo nikt nie mówi tak jak mówi Bóg. Słowo Boże mówi o nas, że wszyscy jesteśmy kłamcami, bo obiecujemy coś i nie dopełniamy, umieramy i nie jesteśmy w stanie zrobić. Obiecujemy, ze coś zrobimy i za chwilę już nas nie ma, nie możemy dotrzymać słowa "napewno". Ktoś może powiedzieć: napewno; i to wcale nie znaczy 'napewno'. Ale gdy Bóg mówi to znaczy ‘na pewno’.

 Musimy się nauczyć, że jeżeli mamy komukolwiek wierzyć w 100%, to na pewno Bogu. Jeżeli Bóg dom zbuduje, to wtedy możemy my też czynić to, co jest, budować się na ten Boży dom. Ale Bóg musi uczynić wszystko, aby to było dla nas możliwe, On musi dać nam materiały, On musi nas przygotować jako uczniów do prawidłowego działania. A więc On musi od początku do końca wykonać wszystko, żeby to co my robimy było wieczne, żeby nie było to tylko praca dla samej pracy, puste działanie, które nie ma w sobie pokrycia.

 

"Jeśli Pan nie strzeże miasta, Daremnie czuwa stróż. (2) Daremnie wcześnie rano wstajecie, I późno się kładziecie, spożywając chleb w troskach: Wszak on i we śnie obdarza umiłowanego swego."

 

Widzimy tutaj, że jeśli Pan nie zbuduje, to na próżno my byśmy się trudzili. Rozumiemy to. Opieramy się na tym co uczynił Chrystus Jezus w całej pełni i to jest nasz obowiązek wiary. Wiara korzysta z tego co uczynił Jezus Chrystus, kim On jest. Wiara opiera się całkowicie na tym co uczynił Jezus Chrystus. Wiara zdaje sobie sprawę, że gdyby Jezus tego nie uczynił najpierw, to my choćbyśmy nie wiem jak się starali, to nie osiągnęlibyśmy tego punktu, który osiągnął Jezus Chrystus i który jest zgodny z wolą Ojca.

Jedynie Chrystus mógłby pełnić wolę Ojca doskonale. I dlatego opieramy się na Chrystusie, nie na sobie, ale dzięki Chrystusowi, my możemy wejść w to działanie, możemy dojść do punktu w którym jest piękne słowo, które chciałbym, abyśmy dzisiaj mogli przeczytać w taki sposób, w liście do Galacjan, 5 rozdział, 6 wiersz:

 

"Bo w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie, ani nieobrzezanie nic nie znaczy, lecz wiara, która jest czynna w miłości."

 

I z reguły, o wierze, która jest czynna w miłości, myślimy o naszej wzajemnej miłości, a ja chciałbym, żebyśmy pomyśleli o miłości do Chrystusa, miłości do Ojca. Wiara, która jest czynna w miłości do Ojca, w miłości do Jego Syna. Ponieważ Jezus uczynił wszystko, żeby wiara miała podstawy być wiarą skuteczną, która wprowadzi nas do wieczności. Dlatego miłujemy Go, gdyż On dla nas wszystko uczynił, to jest Ten, który wygrał dla nas wszystko, ale On musiał w to wszystko wejść, doświadczony we wszystkim, jak my, prócz tego, że nigdy nie zgrzeszył. A więc mamy kogoś na kogo możemy w pełni liczyć, w kim możemy mieć nadzieję i którego możemy być pewni, że jeżeli On to powiedział. To tak jak czytaliśmy dzisiaj o tych uzdrowionych, czy o innych i Jezus powiedział i to się działo, On musiał wziąć te choroby na siebie i zanieść na krzyż, żeby ci ludzie mogli to otrzymać w sposób taki jak miły jest Bogu. On musiał umrzeć za nasze grzechy, by nam je przebaczyć. On mógł powiedzieć: przebaczam ci. Ale On musiał pójść na krzyż, gdyby nie poszedł na krzyż, to słowo nie miało by pokrycia. Tam na krzyżu te nasze grzechy zostały z nas zdjęte, zostaliśmy uwolnieni z tej niewoli ciemności, ale On musiał wziąć nasze grzechy na siebie i ponieść na krzyż. Rozumiemy? Wszystko cokolwiek dzisiaj korzystamy, nawet gdy sobie chcemy powiedzieć dobre słowo, to musimy przyjąć to dobre słowo z Chrystusa, aby ono miało pokrycie. Bo jeżeli powiemy to bez Chrystusa, to ono nie ma pokrycia, a więc zawiedzie, bo ludzkie słowa zawodzą, Boże nie zawodzą.

Czy rozumiemy to? Wszystko musimy wziąć z Niego, żeby to było wieczne i żeby było prawdziwe. A więc jeśli doznajemy, że On poszedł za nas umrzeć na krzyż, to miłujemy Go za to, że On dla nas to uczynił. Miłujemy Go, że On przyszedł na ziemię, aby stać się tym w którym my będziemy mogli być pojednani z Bogiem, w którym my będziemy mogli rozpocząć nowe życie. On musiał umrzeć. Paweł mówi, że gdyby Jezus nie umarł wiara nasza nic by nam nie dała, byśmy dalej w grzechach swoich chodzili. A więc to nie chodzi o to: wierz w cokolwiek, wierz, abyś wierzył. Nie! Mamy wierzyć w to, co Jezus powiedział. Wiara oparta na tym co On powiedział jest wiarą pewną, ponieważ On wszystko uczynił to, co powiedział: Ja wszystko czynię co powiedział Mi Ojciec i mówię to wszystko co powiedział mi Ojciec. A więc wiemy, że czynił wszystko doskonale, dokładnie w ten sposób. Wiara, która jest czynna w miłości, w miłości do Jezusa Chrystusa.

Ew. Mateusza 10 rozdział. To nam odbiera: gdzie chwała twoja, gdzie chwała twoja - mówi Paweł - gdzie twoja chwała. On jest tylko w Chrystusie, nie w tym, co my potrafimy, ale w tym, co potrafi Jezus. A więc w sumie skupiamy się co On dla nas uczynił i my z tego czerpiemy, a więc musimy poznać, poznać Pana co On dla nas uczynił, kim On jest dla nas, aby korzystać z tego prawidłowo, by nie być ludźmi, którzy mówią bez pokrycia, jakby wystawiać czeki, które nie mają podpisu Chrystusa. To nic nie daje po prostu, to musi być najpierw podpisane przez Niego, że On nas tym obdarza i my możemy z tego czerpać. Dał im moc, to poszli w mocy, gdy nie dął, to byli w słabości. A więc On decydował o tym w jaki sposób Jego lud podąża. I 10 rozdział, 37 wiersz:

 

"Kto miłuje ojca albo matkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godzien; i kto miłuje syna albo córkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godzien."

 

I mamy słowa Jezusa w których mówi: kto cię uratował z twojej niewoli, czy uratował cię ojciec, matka, dziecko cię uratowało czy ja cię uratowałem? A więc miłuj Mnie na pierwszym miejscu i tą wiarą czynną w miłości czerp ze Mnie to wszystko co jest potrzebne, aby twoi rodzice byli zadowoleni z ciebie, aby twoje dzieci były zadowolone z ciebie. A więc czerp z Chrystusa, On przyniósł zadowolenie, On przyniósł zwycięstwo.

W Ew. Jana, 14 rozdział. W sumie mówimy o tym o czym wiemy. I w tym 14 rozdziale, 21 wiersz:

 

"Kto ma przykazania moje i przestrzega ich, ten mnie miłuje; a kto mnie miłuje, tego też będzie miłował Ojciec i Ja miłować go będę, i objawię mu samego siebie."

 

I znowuż mamy przykazania Chrystusa, w tych przykazaniach jest wypełnienie. Jezus nie mówi rozkazów, które my mamy wypełnić sami z siebie. On dając rozkazy daje nam siebie, abyśmy mogli je wykonać. A więc z rozkazami przychodzi wypełnienie i my poznając Chrystusa Jezusa, poznając Jego słowa uczymy się czynić to, co podoba się Ojcu. Jeżeli zapomnimy o tym, to tworzymy swoje własne chrześcijaństwo ze swoim własnym wyobrażeniem i ono w sumie nie jest jasne, ono nie jest klarowne, ono nie jest pewne. Ono jest niewypełnione tym co uczynił Chrystus Jezus, tylko wypełnione tym, co człowiek myśli, ze jest w stanie uczynić. Ile razy zawiodłeś się na sobie, czy zawiodłaś, bo próbowałeś, czy próbowałaś, zrobić to bez Chrystusa. To jest niemożliwe, żeby bez Niego zrobić. Beze Mnie nic nie uczynicie - mówi. I to jest prawda. To, co On uczynił my musimy poznać i z tego zaczerpnąć i wtedy będziemy czynić to co powinniśmy czynić, kiedy będziemy to czynić w Jego imieniu, z Jego chwały biorąc to, co jest potrzebne, a więc tego najbardziej potrzebujemy, żeby czerpać z Pana. Potem 23 wiersz:

 

"Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jeśli kto mnie miłuje, słowa mojego przestrzegać będzie, i Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i u niego zamieszkamy."

 

A więc znowuż Jezus przygotował nas poprzez Swoje rozkazy, wypełniane przez nas, bo On daje chcenie i wykonanie. A więc rozkazy i wykonanie przychodzi w Nim, ponieważ On to zrobił pierwszy, On nic nie rozkazuje nam innego, jak tylko to, co On wcześniej już Sam wykonał. Wchodzimy w Jego wykonania, a więc mamy zwycięstwo dzięki Chrystusowi Jezusowi. Nie musimy się martwić, ponieważ On jest wystarczający, żebyśmy zrobili to, co jest potrzebne. Ale to musi być On, musimy Go poznawać, dlatego Jezus powiedział, że poznawanie jedynego prawdziwego Boga Jezusa Chrystusa, którego On posłał, to jest żywot wieczny. Poznawać Pana, poznawać Pana, poznawać to, co On dla nas uczynił, co On powiedział, poznawać Jego słowa, poznawać Jego czyny, poznawać Pana, to jest najważniejsza sprawa. Z poznaniem przyjdzie i świadomość i przyjęcie tej siły od Pana, która pozwoli wykonać to, co chce Ojciec.

1 list Piotra, 1 rozdział, od 3 wiersza:

 

"Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który według wielkiego miłosierdzia swego odrodził nas ku nadziei żywej przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa,"

 

Więc mamy to z czego my czerpiemy.

"Ku dziedzictwu nieznikomemu i nieskalanemu, i niezwiędłemu, jakie zachowane jest w niebie dla was, którzy mocą Bożą strzeżeni jesteście przez wiarę w zbawienie, przygotowane do objawienia się w czasie ostatecznym. Weselcie się z tego, mimo że teraz na krótko, gdy trzeba, zasmuceni bywacie różnorodnymi doświadczeniami, ażeby wypróbowana wiara wasza okazała się cenniejsza niż znikome złoto, w ogniu wypróbowane, ku chwale i czci, i sławie, gdy się objawi Jezus Chrystus. Tego miłujecie, chociaż go nie widzieliście, wierzycie w niego, choć go teraz nie widzicie, i weselicie się radością niewysłowioną i chwalebną, osiągając cel wiary, zbawienie dusz."

 

I znowuż patrząc na Niego, który uczynił wszystko co potrzebne, znowuż wrócimy, kiedy Jezus odpowiada na słowa tych uczniów Jana: Rabbi, gdzie mieszkasz? Chodźcie, to zobaczycie. I kiedy oni idą za Nim, On ich prowadzi do domu w którym mieszka i oni mogli zostać z Nim tam w tym domu przez całą noc. I to nie było tak, że prowadził ich do czegoś czego nie było, On prowadził ich do tego miejsca w którym ten dom był. I kiedy On nas prowadzi, Jezus Chrystus, zawsze to już jest dla mnie i dla ciebie przygotowane. Kiedy prowadzi nas do radości, tą radość On najpierw tu miał. On weselił się: Ojcze, wysławiam Cię, Boże nieba i ziemi, że okazałeś to prostaczkom tą radość poznania, radość że ludzie mogą się nawracać mamy z Chrystusa. Wszystko mamy z Chrystusa. On najpierw się radował, a potem my możemy się radować za Nim. To jest piękne. On z wiarą pokonywał wszystkie przeciwności, i my z Jego wiarą możemy również to uczynić. On miłował i my w Jego miłości również możemy miłować. Wszystko bierzemy z Niego, wszystko z Niego. I wtedy jest dobrze, wtedy jest prawidłowo, bo to nie jest fikcyjne, to nie jest fatamorgana, to nie jest zwid, to jest rzeczywistość. Jezus to najpierw uczynił i dlatego możemy być pewni, że gdy wchodzimy w to, co On uczynił, to jest tam dla nas doskonale przygotowane miejsce. Tak samo poszedł, powiedział: idę przygotować wam miejsce w niebie i kiedy przygotuję, to wrócę po was. Znowuż On przygotowuje miejsce, aby zabrać nas do tego miejsca, On przygotowuje nas do tego miejsca, ponieważ On mówi, że czyni nas czystymi, świętymi i nieskalanymi.

A więc Jego wspaniała praca. Czy Jego miłujesz? Czy wierząc miłujesz Chrystusa? - To jest najważniejsze. czy wiara twoja doprowadziła ciebie do miłości Tego, który wszystko zrobił, żeby twoja wiara nie była fikcyjna, nie była darmowa, nic nie znacząca, ponieważ nic nie zostało zapłacone, aby ona miała to, czego się chwyta, nie ma tego, nie ma tego, chwyta się życia wiecznego, a nie ma życia wiecznego, chwyta się życia uświęconego, a nie ma życia uświęconego, chwyta się... To by była wiara, która nic by nie mogła zrobić, bo ona by była zawiedzioną wiarą. Ale kiedy Jezus wszystko to uczynił i my patrzymy na Niego i czerpiemy z Niego, ta wiara nigdy nie zawiedzie. Wiara nie zawodzi, bo Jezus uczynił wszystko co jest potrzebne. Dlatego miłuj Go z całego serca, ciesz się tym, który wykonał całą, doskonałą pracę, abyśmy my już więcej nie musieli nic innego robić jak tylko czerpać z Niego i to łaskę za łaską i to wiarę za wiarą, radość za radością, siłę za siłą, żebyśmy mogli zawsze być zwycięzcami. To jest to co uczynił dla mnie i dla ciebie Jezus Chrystus.

List do Kolosan, 1 rozdział. Jesteś na pewno podekscytowany, podekscytowana: przecież On wszystko uczynił, wszystko przygotował. W Izraelu było, że nim mężczyzna wziął żonę miał zbudować dom. Jezus jest właśnie takim w sumie jedynym, który dokładnie to zrobił. Nie zaprasza swojej oblubienicy, żeby z Nim tam nie wiem co robiła. On wszystko wykonał, wszystko uczynił. I kiedy wzywa nas do tego miejsca, abyśmy z Nim byli, to tam wszystko jest dla nas przygotowane, abyśmy mogli się radować razem z Nim. W liście do Kolosan 1 rozdział, 18 wiersz:

 

"On także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy,"

 

 We wszystkim był pierwszy, a my dopiero idziemy za Nim. Mamy pewność, tak, masz pewność, że Jezus nie zawodzi, bo Jezus nie zawodzi, my zawodzimy. Te nasze wielkie hasła, że będziemy się miłować nawzajem są zawodne. Ale gdy miłujemy dzięki Chrystusowi to nie jest zawodne, bo miłość Boża rozlana jest w sercach tych, którzy wierzą w Jezusa Chrystusa. Ta miłość nie jest zawodna, bo to jest miłość Boża. A więc mamy to od Boga, mamy to w Chrystusie Jezusie, a więc możemy dzięki Jezusowi, tylko dzięki Jezusowi Chrystusowi być sobie rodziną nawzajem. Bo on uczynił wszystko abyśmy mogli umrzeć dla starego a powstać do nowego życia.

 A więc mamy to wszystko w Chrystusie i z tego się radujmy i z tego czerpmy, to jest nasze zwycięstwo: Chrystus w nas, nadzieja chwały, to jest nasze zwycięstwo. On wszystko przygotował. ty się trudzisz i chodzisz w takim znoju i wygląda na to, że ty się naprawdę starasz, ale gdy Pan spojrzy na ciebie powie: człowieku, dlaczego ty nie wierzysz? Próbujesz zrobić coś co Ja już zrobiłem dla ciebie, wieź to. Darmo dostaliście, darmo dawajcie. Po co udawać, że się męczymy, skoro nie musimy się męczyć, możemy się radować w Panu zawsze, bo On wszystko ma dla nas. Jak wierzysz w to, to Go miłujesz. Bo jak ktoś ci przygotował wszystko i patrzysz, gdzie byś się nie rozejrzał, czy rozejrzała, wszystko przygotowane i wszystko jest doskonałe, nic dodać nic ująć. Piękne co?

List do Hebrajczyków, 12 rozdział. Jasne, podejrzewasz tego wspaniałego Chrystusa, że zawiedzie co? Że coś nie tak, że tu pewno nie przygotował dla ciebie tego zwycięstwa nad diabłem, nie przygotował pewno? A przecież jest napisane w liście do Efezjan w czyją moc mamy się przyoblec, żeby wygrać z diabłem. No mówcie, bo też macie mówić. No w Jego moc mamy się przyoblec, żeby wygrać z diabłem. Skąd mamy wziąć wiarę, tarczę wiary? A skąd mamy mieć przyłbicę zbawienia? A skąd pancerz sprawiedliwości? Sami sobie wyklepiemy? To też on będzie taki jaki my sobie wyklepiemy. Ale kiedy to jest Chrystusa, to jest to doskonałe i dlatego jesteśmy wtedy zwycięzcami. List do hebrajczyków, 12 rozdział, od 1 wiersza:

 

"Przeto i my, mając około siebie tak wielki obłok świadków, złożywszy z siebie wszelki ciężar i grzech, który nas usidla, biegnijmy wytrwale w wyścigu, który jest przed nami, patrząc na Jezusa, sprawcę i dokończyciela wiary, który zamiast doznać należytej mu radości, wycierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę, i usiadł na prawicy tronu Bożego. Przeto pomyślcie o tym, który od grzeszników zniósł tak wielkie sprzeciwy wobec siebie, abyście nie upadli na duchu, utrudzeni."

 

Pomyślcie o Tym, który zniósł to wszystko dla nas, abyśmy mogli swobodnie podążać za Nim, biec za Nim, radować się Nim. Patrząc na tego, który rozpoczął wiarę i ją dokończy. To znaczy, że wszystko jest przygotowane od początku do końca, żeby wiara nasza nigdy nie zawiodła. Ten, który Mu ufa nigdy nie będzie zawstydzony. Pomyśl o tym: wszystko dzięki Niemu. Możemy to nieustannie powtarzać, ponieważ w rzeczywistości miłujemy Go, chociaż Go nie widzieliśmy, bo doświadczamy, że dzięki wierze w Niego wchodzimy w te tereny, które są dla nas wyśmienitymi, są doskonałymi. Kiedy wchodzimy w społeczność z Ojcem, to słyszymy, że krew Jezusa Chrystusa oczyszcza nas od wszelkiego grzechu. Żeby wejść w społeczność potrzebujemy krwi Chrystusa, aby być oczyszczonymi od wszelkiego grzechu, ponieważ Bóg jest światłością.

Wszędzie potrzebujemy, żeby być z sobą razem i wygrać z wrogiem, potrzebujemy czerpać z jedności, którą mamy w Chrystusie. On złączył nas w Sobie - tak jest napisane w liście do Efezjan? Połączył dwóch w jedno tworząc z nas jednego nowego człowieka. On to uczynił już, a my tylko z tego mamy czerpać. Zrobisz się nowym człowiekiem czy On z ciebie zrobił nowego człowieka? Pomyśl. Wielu się stara z siebie zrobić nowego człowieka, ale On zrobił z nas nowego człowieka, abyśmy jako nowi ludzie żyli dzisiaj w społeczności z Nim. A więc choćbyśmy nie wiem jakbyśmy się wytężali, nie zrobimy z siebie nowego człowieka. Nowy człowiek został stworzony przez Boga w Chrystusie, abyśmy nowe myśli mieli, nowe działania i to wszystko z Chrystusa. A więc zobaczcie jak to jest pięknie przygotowane dla mnie i dla ciebie.

Patrząc na Tego, który uczynił wszystko - co się z nami dzieje? Cieszymy się Nim, radujemy się Panem, chlubimy się tym, który to wszystko uczynił. Chlubmy się, cieszmy się, rozpowiadajmy to, co dla nas uczynił Chrystus. Patrząc na Niego, poznając Jego w Słowie Bożym. On nigdy nie pójdzie z nami w grzech - to jest na pewno. Ale możemy być zawsze pewni, że gdy my chcemy się ratować, to On zawsze da nam to wszystko co jest potrzebne, aby się ratować. Jeżeli chcemy służyć, On da nam wszystko co potrzebne, abyśmy mogli służyć, jeżeli chcemy chodzić w społeczności z Ojcem i Synem, ze sobą nawzajem, On da nam wszystko, abyśmy mogli chodzić w tej społeczności. On jest gotów, aby Jego Oblubienica była zawsze zaspokojona, aby nigdy jej niczego nie brakowało w tym, aby On mógł być w niej uwielbiony. I z tym samym Duch Święty przyszedł, to jest dopiero prawdziwe zwycięstwo wiary. Wierząc miłujmy tego, dzięki któremu nasza wiara nie jest pusta. I to co apostoł pisał, gdyby Jezus nie poszedł na krzyż i nie umarł, to nasza wiara byłaby bez znaczenia, ona nie była by w stanie nic zrobić. A więc wszyscy ludzie, którzy przyszli do Jezusa i wierzyli, to oni wierzyli w to, co On może zrobić. I dlatego Jezus mówił: niech ci się stanie zgodnie z wiarą twoją. Oni wierzyli w możliwości Chrystusa i się nie zawiedli. Jezus zawsze to zaznaczał: to się stało właśnie dlatego, że uwierzyłaś, uwierzyłeś. On zaczyna i On doprowadza do końca. A więc korzystając z tego co oczekuje od nas, abyśmy czynili.

 Pamiętamy takie znaczące słowa, które ludzie wypowiedzieli w Ewangelii Jana, 6 rozdziale, 28 i 29 wiersz:

 

"Rzekli więc do niego: Cóż mamy czynić, aby wykonywać dzieła Boże? Odpowiedział Jezus i rzekł im:"

 

Już kiedyś parafrazę wprowadziliśmy: weźcie się więcej do roboty, zacznijcie więcej pracować, przestańcie obijać się, tylko jeszcze więcej weźcie się do roboty, wtedy będzie to prawidłowo. Nie! Jezus tak nie powiedział. Jezus powiedział zupełnie co innego:

 

"To jest dzieło Boże: wierzyć w tego, którego On posłał."

 

Dzieło Boże już jest wykonane, a my mamy wierzyć w Tego, którego nam Bóg posłał, abyśmy mogli z tego korzystać. A więc co tam dużo będziemy o tym mówić, skoro to jest tak proste, że nie skomplikowane całkowicie i Pan mówi: jakie to piękne Ojcze, ze Ty to objawiłeś prostaczkom. I prostaczkowie poszli za Nim i zaczęli doświadczać w swoim codziennym życiu jak to, co uczynił Chrystus dla nich, zaczęło dokonywać się w ich myśleniu, w ich mówieniu, i w ich postępowaniu. I zawsze chwalili Pana za to, co On dla nich uczynił. Pamiętajmy, nigdy, gdy Jezus mówi: pójdź za Mną, nie znaczy to: nic nie dostaniesz. Kiedy Jezus mówi: pójdź za Mną, to mówi, że wszystko dostaniesz co jest potrzebne, aby doświadczać zwycięstwa pójścia za Nim. A więc idźmy za Nim, biegnijmy za Nim, chlubmy się Nim, cieszmy się Nim. Nigdy nie dajmy się doprowadzić do pozycji w której stanie nam się zwyczajny Chrystus, to co On dla nas uczynił, przygotował ten dzień, dał nam wszystkie możliwości, abyśmy mogli się ratować, dał nam sposobność, abyśmy mogli się spotykać, abyśmy mogli o tym rozmawiać. Jest zainteresowany tym, abyśmy z Niego wszystko to, nieustannie czerpali, abyśmy nie żyli dzięki swojej sile i mocy, ale dzięki sile i mocy Pana. Abyśmy mogli się radować. To wszystko jest możliwe dzięki Jezusowi Chrystusowi. Niech będzie Jemu chwała, ze kiedy On mówi: wierz; to znaczy: wszystko co jest potrzebne, abyś się nie zawiódł już jest przygotowane. Chwała Bogu za to! Jeśli wierzę, ze wróci z nieba, to znaczy, że On przygotował wszystko co jest potrzebne, aby nas do tego nieba zabrać. Amen.