Jan 14:23

Zgr. 23.10.2021r. Zwycięzcy przyobleczeni w szaty białe i zachowani w Księdze Żywota.

 

 

 

Księga Objawienia 3 rozdział, tylko, że 4 i 5 wiersz:

 

„Lecz masz w Sardes kilka osób, które nie skalały swoich szat, więc chodzić będą ze mną w szatach białych, dlatego że są godni. Zwycięzca zostanie przyobleczony w szaty białe, i nie wymażę imienia jego z księgi żywota, i wyznam imię jego przed moim Ojcem i przed jego aniołami.”

 

Naprawdę to jest coś najcenniejszego, jeżeli twoje imię Jezus Chrystus wypowie swoimi doskonałymi ustami, w doskonałej świadomości co w tobie zostało uczynione, i to imię będzie znaczyło dokładnie, że jesteś tym, w którym Bóg ma Swoje wieczne upodobanie. To jest sprawa najważniejsza dla mnie i dla ciebie, żeby Jezus mógł, gdy przyjdzie na to czas, wypowiedzieć to imię. Nie ma nic ważniejszego, aby twoje imię było w Księdze Żywych, wiecznie żywych i aby piękno tej białej szaty mogło ogłaszać wszystkim, że jesteś zwycięzcą, zwyciężczynią.

1 księga Mojżeszowa, 6 rozdział i 6 wiersz:

 

„Żałował Pan, że uczynił człowieka na ziemi i bolał nad tym w sercu swoim.”

 

Z powodu kogo Bóg bolał w sercu Swoim? Z powodu tego, którego stworzył na Swój obraz i Swoje podobieństwo. Co zrobił człowiek? Stracił podobieństwo Boga. A więc Bóg bolał nad człowiekiem w sercu Swoim. Człowiek upadł, człowiek stał się istotą upadłą, człowiek stracił podobieństwo do Swojego Stwórcy. Ale w Bożym sercu jest olbrzymie, potężne pragnienie i działanie.

8 rozdział tej 1 księgi Mojżeszowej, od 20 wiersza, już po potopie:

 

„Wtedy zbudował Noe ołtarz Panu(JHWH) i wziął z każdego bydła czystego i z każdego ptactwa czystego, i złożył je na ofiarę całopalną na ołtarzu. I poczuł Pan miłą woń. Rzekł tedy Pan w sercu swoim: Już nigdy nie będę przeklinał ziemi z powodu człowieka, gdyż myśli serca ludzkiego są złe od młodości jego. Nie będę też już nigdy niszczył żadnej istoty żyjącej, jak to uczyniłem. Dopóki ziemia istnieć będzie, nie ustaną siew i żniwo, zimno i gorąco, lato i zima, dzień i noc.”

 

 I tu widzimy serce Boga znowuż, kiedy doznaje, że człowiek skierowuje się do Niego, że człowiek pierwsze kroki jakie robi na tej ziemi, to jest postawić ołtarz i złożyć Bogu dziękczynienie. Bóg jest wzruszony w sercu Swoim i mówi: Już więcej nie zrobię tego. Mamy stan w raju, kiedy człowiek jest bardzo dobry, człowiek chodzi po raju, Bóg tam przychodzi, ma społeczność ze Swoim człowiekiem. Potem ta społeczność zostaje załamana przez grzech, człowiek już nie może komunikować się normalnie z Bogiem, stał się istotą upadłą, jego myśli zostały skażone już, już to, co Bóg mówi, człowiek rozumie opacznie, zupełnie inaczej niż Bóg mówi. Wcześniej mogli się dobrze rozumieć, teraz już komunikacja została załamana. Lecz Noe rozumie, co Bóg mówi, Noe rozumie, że Bogu zależy na człowieku. Noe jest wdzięczny Bogu za to, że zachował Jego rodzinę i Noe składa Bogu miłą woń. To jest właśnie to o czym Bóg chce, aby to było w tobie, we mnie. Ta świadomość, to zwycięstwo, to jest właśnie opuszczenie upadłości i powstanie do życia. O tych zwycięzcach Jezus mówi, nie o tym, że pokonasz kogoś, że wygrasz jakieś tam zawody biblijne czy inne rzeczy. Chodzi o to, gdy wstaniesz z upadłości, aby żyć jako istota mogąca mieć z Bogiem społeczność. Bóg najpierw bolał w sercu Swoim, żałował, ale potem Bóg został podniesiony przez tą ofiarę Noego, z tej żałości do powiedzenia: Nigdy więcej tego nie zrobię. Człowiek jest zły od młodości swojej, człowiek potrzebuje by go zbawić, by uratować, by go wyzwolić. W tym kierunku jest Boża praca.

 2 księga Kronik, 6 rozdział i w 14 wierszu czytamy, w czasie tej modlitwy Salomona:

 

„I rzekł: Panie, Boże Izraela! Nie ma ani na niebie, ani na ziemi takiego Boga, jak Ty, który dotrzymujesz przymierza i stosujesz łaskę wobec sług swoich, którzy z całego serca ciebie się trzymają.”

 

A więc Bóg pokazuje, że daje szansę tobie, człowieku, abyś zobaczył, że jedynie Ja mogę ci pomóc, mogę cię zmienić, mogę uczynić w tobie to, żebyś już nie był osobą upadłą. Bóg mówi: Przyjdź do Mnie z całego serca, nie ograniczaj się. Rozumiecie, kiedy człowiek staje w sposób ograniczony przed Bogiem, to on pokazuje nie dowierzam Ci, że masz dobre zamiary wobec mnie. Diabłu właśnie na tym zależy, żeby tak człowiek stał przed Bogiem, nie dowierzam Ci. To co zrobił w Ewie, to właśnie było, ona przestała dowierzać Bogu, że Bóg chce jej dobra, ona zwątpiła. I do dzisiaj wielu ludzi tak staje przed Bogiem i nie poddaje się Jemu, nie daje Mu siebie, żeby Bóg uczynił to, co potrzebne, aby Jego serce było zadowolone, że człowiek przestał być istotą upadłą.

W Psalmie 7 w 11 wierszu:

 

"Tarczą moją jest Bóg wybawiciel tych, którzy są prawego serca".

 

Bóg czyni to w człowieku, Bóg napotyka na upadłego człowieka, Bóg dociera do tego człowieka, zaczyna się zmiana w tym człowieku dokonywać. Człowiek zaczyna w swoim sercu doznawać potrzeby Boga. I Bóg jest Wybawicielem tych, którzy szczerym sercem do Niego przylegają. Bóg musiał wyjść nam naprzeciw, abyśmy mogli zobaczyć swój niedowład i żeby dopiero dzięki poznawaniu Boga zacząć w sercu swoim doznawać prawdziwego poddania się Bogu. Bóg jest Wybawicielem tych, których serca zostały przemienione, w których sercu człowiek nabrał ufności. Bóg jest moim Bogiem, On, chociaż upadłem, czy upadłam, On chce mnie uratować. Boże kochany. To jest coś najpiękniejszego, co pojawia się wobec ciebie i mnie, kiedy Bóg pokazuje jak bardzo chce, abyśmy wygrali na tej ziemi.

To co musisz, to nie zamykaj Mu drogi do swego serca, bo jedynie On może sprawić w twoim sercu wielką potrzebę Jego Samego. Jedynie Jego Duch może rozlać w twoim sercu miłość do Niego. Jedynie On może napełnić cię prawdą, poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi. Jedynie On może z upadłego myślenia uczynić człowieka wzniosłego myślenia. To jest właśnie to, co pokazuje, że wygraliśmy, że mogliśmy zacząć chodzić z Bogiem jak Noe chodził z Bogiem, wygraliśmy. To jest właśnie to, po co Bóg posyła proroków, apostołów, posyła Swojego Syna umiłowanego, posyła Ducha Świętego, żeby powiedzieć nam o Sobie, że chociaż staliśmy się tymi, którzy spowodowali z Jego sercu żal, to jednakże również jesteśmy tymi, którzy powodują, że Jemu chce się nas ratować, zbawiać. Ta miła woń Noego, jego ofiary powiedziała Bogu, człowiekowi zależy na Mnie. Człowiek chce, potrzebuje Mnie.

Psalm 33 wiersz 11 i 12:

 

„Plan Pana trwa na wieki, Zamysły serca jego z pokolenia w pokolenie. Błogosławiony naród, którego Bogiem jest Pan, Lud, który wybrał sobie na dziedzictwo.”

 

Z pokolenia w pokolenie idzie ten Boży zamysł, abyśmy okazali się zwycięzcami, abyśmy, to co było już wspominane, nie szukali własnej chwały, skoro dostaliśmy chwałę darmo, chwałę zwycięskiego Syna Bożego, Jezusa Chrystusa i abyśmy w tej chwale mogli chodzić. To jest potrzebne nam. To dopiero stawia nas w zwycięstwie, kiedy my chodzimy już nie w swojej mocy tutaj, ale w mocy Chrystusa. Wszak i ci przecież, którzy byli jeszcze przed przyjściem Jezusa Chrystusa w ciele, oni też w Jego mocy powstawali by iść, w Jego mocy chwalili Boga, w Jego mocy pokonywali wrogów, w Jego mocy okazywali się zwycięzcami.

Księga Izajasza 57 rozdział 15 wiersz:

 

„Bo tak mówi Ten, który jest Wysoki i Wyniosły, który króluje wiecznie, a którego imię jest "Święty": Króluję na wysokim i świętym miejscu, lecz jestem też z tym, który jest skruszony i pokorny duchem, aby ożywić ducha pokornych i pokrzepić serca skruszonych.”

 

Pamiętaj, jeśli do twojego serca puka pycha, to jest to nieproszony gość, nie wpuszczaj pychy do swego serca, za pychą idzie zawsze upadek, pycha jest wrogiem człowieczeństwa. Pycha pochodzi od diabła i gdy wróg z tą pychą chce ci pokazać jaki jesteś lepszy, czy lepsza, odrzuć to, Bóg jest jedynie lepszy. Jeśli dzięki Bogu będziesz mógł powiedzieć komuś jakieś słowo, czy zrobić coś wobec kogoś, to wtedy będzie można zobaczyć tam chwałę Boga, który miłuje tego drugiego człowieka i okazuje to przez ciebie. Ale jeśli będziesz robić to w pysze czy w dumie, wtedy będzie widać diabła, który jest pyszny, dumny, arogancki, ma wysokie mniemanie i pozwala sobie na buntowanie się i stawianie swoich wartości jako równych wartościom Bożym, aby tak kusić ludzi.

61 rozdział 1 wiersz:

 

„Duch Wszechmocnego, Pana nade mną, gdyż Pan namaścił mnie, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę; posłał mnie, abym opatrzył tych, których serca są skruszone, abym ogłosił jeńcom wyzwolenie, a ślepym przejrzenie, abym ogłosił rok łaski Pana i dzień pomsty naszego Boga, abym pocieszył wszystkich zasmuconych, abym dał płaczącym nad Syjonem zawój zamiast popiołu, olejek radości zamiast szaty żałobnej, pieśń pochwalną zamiast ducha zwątpienia. I będą ich zwać dębami sprawiedliwości, szczepem Pana ku Jego wsławieniu.”

 

A więc znowuż wspaniałość chwały. Puść się, puść się tego swojego „ja”, puść się go. Już ile razy słyszałeś to, czy słyszałaś to z tego miejsca, puść się tego starego „ja”, on ci nic nie daje, jak tylko psuje ci życie. On zawsze będzie zazdrosny, on zawsze będzie chytry, on zawsze będzie skąpy, on zawsze będzie szukać własnej chwały. Po co ci on? Po co ci ona? Po co ci człowiek, nad którym Bóg miał smutek? Po co ci to? Sokoro mówisz o tym, że cenisz sobie, że Bóg posłał tobie syna. Właśnie po to, żeby Bóg mógł mieć radość, radość że nie należysz do tych, którzy idą do gehenny, ale jesteś wśród tych, którzy idą do Jego wieczności, jesteś zwycięzcą. Dlatego Jezus mówi: Zwycięzca nie wypiszę, nie wykreślę z Księgi Żywych, zwycięzca pozostanie w tej Księdze.

1 księga Samuela, 2 rozdział, 35 wiersz, Bóg mówi:

 

„I wzbudzę sobie kapłana wiernego, który postępować będzie według mego serca i według mojej duszy, i zbuduję mu trwały dom. On chodzić będzie przed Pomazańcem moim po wszystkie dni.”

 

Jakie to piękne: i wzbudzę sobie kapłana wiernego, który będzie postępować według mego serca. Co Bóg chce dla ciebie i dla mnie najbardziej? Abyśmy byli według Jego serca, według Jego upodobania. Zostaw te śmieci, które nosisz w sercu swoim i one ci sprawiają zadowolenie, bo ktoś może spojrzy na ciebie i powie: No, no naprawdę. Co to znaczy, jeżeli to jest coś co wywołuje smutek u Boga, że masz taką śmiałość, że możesz sobie pozwolić na nieposłuszeństwo nawet Bogu i nic ci się nie staje. Ludzie szczycą się z różnych rzeczy, chlub się w Panu zawsze, ciesz się Panem, że On przyszedł, abyś przestał czy przestała być upadłym stworzeniem, abyś mógł zacząć chodzić po tej ziemi depcząc po wężach i skorpionach i aby nic ci nie mogło zaszkodzić. Oto Bóg mówi: Ja sobie wzbudzę, dla Swojego zadowolenia, dla odpocznienia, gdy patrzę na tą ziemię, człowieka, który jest według Mego serca, bym patrząc na tą ziemię tak jak w jakimś okresie na Joba, mógł powiedzieć: Widziałeś Mego sługę, Joba? Jest to mąż sprawiedliwy, nienaganny, wierny, służy mi cały czas, mimo tego, że napadłeś na jego dom, nadal Mi służy. Bóg potrzebuje widzieć na ziemi ludzi, którzy są według Jego serca, według Jego pragnień, według Jego dążeń. Diabeł strasznie tych ludzi nienawidzi, dlatego próbuje wszelkimi środkami, aby tacy ludzie zasłonięci zostali jakimś obłokiem ciemności, aby gdzieś weszli w miejsce, w którym nigdy nie powinni się znaleźć.

Rozdział 13 też 1 księgi Samuela, 14 wiersz:

 

„Lecz teraz królestwo twoje nie utrzyma się. Pan wyszukał sobie męża według swego serca i Pan ustanowił go księciem nad swoim ludem za to, iż nie dochowałeś tego, co ci Pan rozkazał.”

 

Pan znowuż mówi do Saula, tego pierwszego króla: Ja poszukam sobie innego, który będzie według Mego serca, który będzie Mnie słuchać, który będzie czynić to, w czym mam upodobanie. Ludzie, pomyśl sobie, przecież żyjesz na tej ziemi i twoje życie może być nic nie znaczące, jeżeli Bóg nie patrzy na ciebie z upodobaniem. Ono nic nie jest warte, twoje życie nic nie jest warte, jeżeli w twoim sercu nie ma Bóg Swego upodobania. Jesteś jak para, która się pojawiła i zniknie z tej ziemi, szukasz u ludzi upodobania, oni znikną tak samo. Jeżeli szukasz u kogokolwiek, to szukaj u Boga. A patrząc na Jego Syna zobacz jakie jest upodobanie tego, którego posłał.

Poznawajmy Pana, to jest dla nas zwycięstwo. Miej czas, aby poznawać Chrystusa, to znaczy będziesz zwycięzcą, wygrałeś walkę o swój czas na ziemi. A jeśli biegasz za różnymi bzdurami i myślisz, że jesteś zwycięzcą, bo możesz sobie to robić, a przy okazji się uratujesz wierząc w Jezusa, jesteś oszukanym człowiekiem, jesteś oszukaną. Albo kładziesz całe życie, aby Go poznać, albo nie traktujesz poważnie tego skarbu z nieba i kładziesz trochę życia, co nie da ci możliwości poznać Jezusa, bo nie zmieni się twoje serce, nie zmieni się twój umysł, nie zmieni się twoje życie, będzie dumne, pyszne. A przecież to to znaczy upadłe.

Psalm 78 od 70 wiersza:

 

„Wybrał Dawida, sługę swego, Powołał go od trzód owiec. Przywiódł go do owiec karmiących, Aby pasł Jakuba, lud jego, I Izraela, dziedzictwo jego. I on pasł ich w prawości serca swego, I prowadził ich rozsądnie ręką swoją.”

 

Widzicie, jakie Bóg ma upodobanie w tym, gdy my wobec siebie jesteśmy właśnie takimi ludźmi. Kiedy ty możesz drugiemu nieść wsparcie i pomoc, tak jak  Bóg niesie tobie. Kiedy ty nie wywołujesz lęku i niepewności wśród innych swoją postawą, swoim zachowaniem, swoją lekkomyślnością i człowiek nie jest pewny, co ty znowuż jeszcze wymyślisz, jak ty postąpisz w tej czy w tamtej sytuacji, tylko widzi, ze twoje serce jest według serca Bożego. I dla ciebie jest ważniejsze to, aby było tak jak Bóg chce, niż to jak by ludzie chcieli. I pasł ich rozsądnie, i wiódł ich tą drogą, aby sobie krzywdy nie zrobili. Nie ma nic ważniejszego, wszystko jest oszustwem. Jeżeli myślisz, że aplauz ludzi, że jakiś podziw czy cokolwiek ma jakieś znaczenie, to jest oszustwo. Prawdziwa chwała to Chrystus, a to wzgardzone jest wśród ludzi. Ludzie nie mają upodobania w Chrystusie. A wiec szukanie tutaj czegoś u tych, którzy nie mają upodobania w Chrystusie jest zwiedzeniem.

1 księga Kronik, 17 rozdział, od 15 wiersza:

 

„Zgodnie ze wszystkimi tymi słowy i zgodnie z całym tym widzeniem przemówił Natan do Dawida. Wtedy poszedł król Dawid, usiadł przed Panem i rzekł: Kimże ja jestem Panie, Boże, a czym mój dom, że mnie przywiodłeś aż dotąd? Lecz mało tego jeszcze było w oczach twoich, Boże, więc dałeś domowi twego sługi obietnice na daleką przyszłość i dałeś mu oglądać przyszłe pokolenia ludzkie, Panie, Boże! Cóż tedy ma ci jeszcze Dawid do powiedzenia za taką chwałę twego sługi, wszak Ty znasz swego sługę. Panie, przez wzgląd na swego sługę i według swego serca, uczyniłeś wszystkie te wielkie rzeczy, aby objawić wszystkie wspaniałości. Panie, nie ma takiego jak Ty i nie ma Boga oprócz ciebie, według wszystkiego, co na własne uszy słyszeliśmy. Któryż inny naród na ziemi jest jak lud twój izraelski, dla którego wyruszyłby Bóg, aby go sobie odkupić jako swój lud i uczynić się sławnym przez wielkie i straszne sprawy, wypędzając narody przed ludem swoim izraelskim, który wykupiłeś z Egiptu? Uczyniłeś lud izraelski swoim ludem na wieki i Ty, Panie, zostałeś dla niego Bogiem. Więc teraz, Panie, niechaj spełni się po wieczne czasy słowo, które wypowiedziałeś o twoim słudze i o jego domu, uczyń, jak powiedziałeś. Niechaj trwa i rośnie sława twoja na wieki, aby mówiono: Pan Zastępów, Bóg Izraela, jest Bogiem dla Izraela, a dom Dawida, twego sługi, niech będzie utwierdzony przed tobą. Gdyż Ty, Boże mój, objawiłeś twemu słudze, że zbudujesz mu dom, dlatego sługa twój zdobył się na odwagę, aby tak modlić się przed tobą. A teraz, Panie, Ty sam jesteś Bogiem i obiecałeś to dobro słudze twemu; racz tedy pobłogosławić dom sługi twojego, aby był na wieki przed tobą, bo co Ty, Panie, pobłogosławisz, jest błogosławione na wieki”

.

Pomyśl jakie wywyższenie, jaka chwała, tu nie ma takiej miernoty jakiejś, to nie jest człowiek miernoty, to jest człowiek według serca Bożego. Ten człowiek czynił wiele wyborów, których inni nie umieli uczynić, on nawet był bardzo poruszony w sercu swoim, gdy uciął skraj szaty Saula. A oni mówili: Zabijmy go, a on był poruszony, on był innego serca, bo był według serca Bożego. To był zwycięzca, dopóki był według serca Bożego, był zwycięzcą. Jego wybory i decyzje były jak wybory samego Boga. To jest człowiek namaszczony, Bóg będzie się z nim rozliczał.

Ileż my potrzebujemy właśnie tej chwały Boga, ust otwartych, które mówią to, co Bóg mówi, jak Bóg mówią. Zobaczcie jaka chwała, to nie jest już upadły człowiek. Ten człowiek mówi jak Bóg, Bóg daje życie temu człowiekowi, Bóg obdarza tego człowieka chwałą, Bóg jest siłą, mądrością, wiecznością tego człowieka. Bóg chce mieć na ziemi zwycięzców. Nie ważne w jakim stanie żyliśmy wcześniej, Bóg z wszystkiego nas oczyszcza, dając nam możliwość nowego, pięknego życia dla Jego chwały. Jeśli będziesz widzieć to i za najwyższy zaszczyt sobie poczytywać to, co Bóg zamierzył wobec ciebie, to Bóg będzie cię na Swoich ramionach ku swojej wieczności. Jeśli zaś będzie to dla ciebie czymś nie wiele znaczącym, Bóg zostawi cię z tym tutaj na ten ziemski czas. Kto wzgardza Bogiem, wzgardza wiecznością, wzgardza wszystkim, co drogocenne.

W tej 1 księdze Kronik też 28 rozdział, 9 wiersz:

 

„A ty, Salomonie, synu mój, znaj Boga, ojca twojego, i służ mu z całego swego serca i z duszy ochotnej, gdyż Pan bada wszystkie serca i przenika wszystkie zamysły. Jeżeli go szukać będziesz, da ci się znaleźć, lecz jeżeli go opuścisz, odrzuci cię na wieki.”

 

Znaj Boga ojca swego, taki jest właśnie Bóg. Dawid wiedział i znał te wszystkie doświadczenia, wiedział jak Bóg jest sprawiedliwy, wiedział ile musiał ponieść konsekwencji z powodu swojego grzechu, ale widział też miłosierdzie Boże i dobroć Bożą wobec siebie, i mógł powiedzieć: Bóg jest święty i wymierza sprawiedliwie karę tym, którzy przestępują Jego prawa, ale w Swoim miłosierdziu, gdy oni szukają Jego oblicza i uniżają się, On ich podnosi dając im możliwość, aby dalej poddawali się Jego pracy, najwspanialszej pracy jaka istnieje tutaj na tej ziemi. Zawsze Bóg czynił w ludziach coś pięknego. Gdzieś powstawał król, który tak się nawrócił do Boga z całego serca, z całej siły, że było takiego przed nim, ani po nim. Powstawali ludzie, którzy w Bogu odnaleźli cały sens swego życia.

2 księga Mojżeszowa, 28 rozdział. Ten, który jest niewidzialny staje się widzialny poprzez to, co dzieje się w nas dzięki jego Duchowi Świętemu. Jeżeli ta praca jest prawidłowa, to jest to zwycięzca. To jest zwycięzca. I 28 rozdział 30 wiersz:

 

 „Do napierśnika wyrocznego włożysz urim i tummim, aby były na sercu Aarona, gdy będzie stawał przed obliczem Pana. Tak nosić będzie Aaron na swym sercu ustawicznie przed obliczem Pana wyrocznie dla synów izraelskich.”

 

Bóg pokazuje, Ja chcę was prowadzić z całego Swego serca, Ja mam upodobanie w tym, aby was przeprowadzić przez te rzeczy i wydarzenia, i abyście byli zachowani jako zwycięzcy tu na ziemi. Bóg mówi: Ten, który będzie Mnie reprezentować przed wami, Aaron, on będzie miał to nosić na sercu swoim, aby pokazać, wasz los jest w Moim sercu, a ja chcę abyście byli uratowani. Ale jeżeli odwrócicie się od i zrezygnujecie z tej miłości Bożej, to wtedy człowiek zostaje sam ze swoimi myślami, diabeł szybko z takim człowiekiem robi dalszy bałagan.

1 księga Królewska, 8 rozdział, 58 wiersz:

 

  „Niech raczej skłoni nasze serca ku sobie, abyśmy postępowali wszystkimi jego drogami, przestrzegając jego przykazań i ustaw, i praw, jakie nadał naszym ojcom,”

 

Niech Bóg skłoni nasze serca ku Sobie, niech one stają się sercami, w których panuje Bóg, w których zachowywane jest Jego słowo. Tego najbardziej potrzebujemy, oddaliśmy się czasami różnym działaniom, które przyniosły jakiś pożytek, ale odebrały ten najcenniejszy, życie według Bożego upodobania. Może ktoś skorzystał z tego, ale ten, który powinien dbać o tą społeczność, gdy ją zaniedba, to traci coś najcenniejszego, traci społeczność z Bogiem. Można pracować dla Boga albo żyć z Bogiem. Różne Bóg ma narzędzia, które pracują, ale z Bogiem żyje tylko ten, który jest według jego serca, który chodzi w społeczności z Bogiem.

I 18 rozdział tej 1 księgi Królewskiej, od 36 wiersza:

 

„A gdy nadeszła pora składania ofiary z pokarmów, prorok Eliasz przystąpił i rzekł: Panie, Boże Abrahama, Izaaka i Izraela! Niech się dziś okaże, że Ty jesteś Bogiem w Izraelu, a ja twoim sługą i że według twego słowa uczyniłem to wszystko. Odezwij się, Panie, odpowiedz mi, a niech ten lud pozna, że Ty, Panie, jesteś Bogiem prawdziwym i że Ty odmienisz ich serca. Wtedy spadł ogień Pana i strawił ofiarę całopalną i drwa, i kamienie, i ziemię, a wodę, która była w rowie, wysuszył. Gdy to cały lud zobaczył, padł na twarz, mówiąc: Pan jest Bogiem, Pan jest Bogiem!”

 

Że Ty odmienisz ich serca. Oczy serca naszego muszą widzieć Pana, Boga naszego. To jest dla mnie i dla ciebie najważniejsze. Wtedy nie religia, ale prawdziwy Boży lud. Nie religijne zachowania, ale żywe zachowania Bożego człowieka, który żyje dzięki Bogu.

5 księga Mojżeszowa. Wiedząc o Bogu i Jego upodobaniach, wiedząc jak Bóg bardzo żałował, a z drugiej strony jak bardzo przyjemne Mu było to, co uczynił Noe, a potem też i inni. Tu czytamy w tych przykazaniach w 6 rozdziale w 5 wierszu:

 

 „Będziesz tedy miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej siły swojej.”

 

Będziesz tedy miłował Boga. Widzicie, ludu Boży, religia, to jest ciemnota, prawdziwie żyjący człowiek miłuje Boga z całego serca. To jest zwycięzca, dla którego Bóg jest najważniejszy i najcenniejszy. Diabeł napada na zgraję chrześcijan i rozbija ich w proch, ponieważ w każdym tym człowieku ma swoją pychę, ma swoją dumę, ma swoją porażkę. Ale gdy napotyka na człowieka, który jest według serca Bożego, który miłuje Boga z całego serca, napotyka na zwycięzcę nad nim. I Jezus mówi: Zwycięzcy będą tam gdzie Ja jestem.

Pomyśl o tym, zostaw te ganiania za czymś, co ci nie pomaga, raczej szkodę przynosi. Pomyśl o stanie swojej świątyni. Pamiętasz jak było opisane, co tam w tej świątyni się wydarzyło, ile tam zła zostało wniesione, ale przyszedł król, który przeczytał zakon i dowiedział się, że to jest ohyda dla Boga i kazał oczyścić to wszystko. Pomyśl o sobie, pomyślmy o sobie, o nas jako o świątyni, czy to jest wszystko dobre? Czy to jest Bóg? Czy to jest to, co Bóg chciał mieć w Swojej świątyni? Czy to jest miejsce, w którym Jezus może swobodnie się poruszać. I tu chodzi o to, że Bóg chce tego w tobie i we mnie. Bogu zależy na tym, Bóg nie jest przeciwko temu, żebyśmy byli piękną świątynią dla Jego chwały. Pan mówi: Kto Mnie miłuje, wypełnia Moje przykazania i Ja z Ojcem przyjdziemy, i zamieszkamy w tym człowieku. Pan chce bardzo nas mieć dla Siebie. Ale pamiętaj, to nie jest zabawa w religię, to jest prawdziwe nawrócenie się do Boga i zrozumienie, że potrzebujemy by On zmieniał nas. On zamienił mu serce zwierzęce na serce ludzkie i człowiek mógł znowu powiedzieć: Bóg jest Bogiem. Zabierz się do swojej świętej pracy, bracie, siostro. Zacznij szukać Boga z całego swego serca, bo tylko On może ci dać zwycięstwo. Tylko Jezus może napełnić cię chwałą gdzie nie będziesz zastanawiać się czy zgrzeszyć, czy nie zgrzeszyć. Czy podobać się światu, czy Bogu? Nawet nie bezie to w twoim myśleniu. Wybór już zapadnie wtedy, świat przegrał, Bóg ma jedynie prawo do tego, bym żył w sposób godny Jego imienia. To jest zwycięstwo, tak żył Jezus.

Przyowieści Salolomona 4 rozdział, 23 wiersz:

 

"Czujniej niż wszystkiego innego strzeż swego serca, bo z niego tryska źródło życia".

 

Gdy jesteśmy według serca Bożego, to z niego tryska źródło życia. I ktoś może z tego skorzystać, gdy serce nasze jest według serca Bożego. A więc gdy Bóg zmienia nasze serce, to strzeżmy tego serca. W takim sercu Bóg rozlewa Swoją miłość, wspaniałą miłość.

Ew. Mateusza, 5 rozdział, 8 wiersz:

 

„Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.”

 

 To jest najważniejsze, to są zwycięzcy. Czyste serce ma tylko zwycięzca. Człowiek, który nadal chwieje się miedzy różnymi wydarzeniami, który nadal chce żyć dla swego upodobania, nie dla upodobania Bożego, nie jest zwycięzcą, jest przegranym. Jakiś czas można iść mieszając świat z Bogiem, ale to trwa krótko, a potem zostaje już tylko świat. Ale kiedy człowiek porzuca świat, aby być z Bogiem, aby żyć dla Boga, aby całe życie to teraz był Bóg, to w sercu tego człowieka jest czysto. I to jest zwycięstwo, wcześniej był bród, było złe serce, a teraz jest inne, nowe serce i dam im nowe serce, aby mogli mieć w tym sercu Moje pragnienia, Moje działania, Moje dążenia, mówi Bóg i to jest wspaniałe. To jest działanie Boga. Kiedyś Paweł powiedział do Tymoteusza: A ty, Tymoteuszu, szukaj takich, którzy by z czystego serca wzywali Boga i przebywaj między nimi, tam umacniaj się, ponieważ spotkasz ludzi, którzy są według Boga.

Księga Jeremiasza 3 rozdział, 15 wiersz:

 

„I dam wam pasterzy według swojego serca, którzy was będą paść rozumnie i mądrze.”

 

I znowuż Bóg mówi: W tej Mojej miłości i pragnieniu, wam, którzy jesteście owcami Moimi dam pasterzy według Mego serca, aby oni nie zabierali wam cennego czasu, w którym macie poznawać Boga, ale by wam pomagali wykorzystywać prawidłowo czas, aby Go poznawać. A więc to jest sprawa najważniejsza, aby poznawać Boga, aby żyć dzięki Bogu, żeby do Niego należeć.

2 list do Koryntian, 4 rozdział i 6 wiersz:

 

„Bo Bóg, który rzekł: Z ciemności niech światłość zaświeci, rozświecił serca nasze, aby zajaśniało poznanie chwały Bożej, która jest na obliczu Chrystusowym.”

 

Bóg chętny jest, jeżeli ktoś przyznaje się do swojego zagubienia, do swojego zgrzeszenia, i prawdziwie korzy się przed Bogiem, to Bóg temu człowiekowi pomoże opuścić to miejsce zła i napełni serce tego człowieka poznaniem chwały Bożej. A więc Bóg daje coś pięknego i wspaniałego, On czyni Swoich synów i córki zwycięzcami. To jest Bóg. Pamiętaj bez Boga pozostaje ci tylko próbowanie i próbowanie czegoś, a i tak zobaczysz, że twoje stare „ja” zarządza tym wszystkim. Ale kiedy Bóg już działa swobodnie, wtedy zobaczysz jak twoje stare „ja” jest martwe, a Pan zarządza tobą i nie żyjesz już dla siebie, ale żyjesz dla Pana, jesteś zwycięzcą. Diabeł ma tych, którzy żyją nie dla Pana, ale dla siebie. A Pan ma tych, którzy nie żyją dla siebie, ale dla Niego, jako Pańscy, jako należący do Boga.

List do Efezjan 1 rozdział, 18 wiersz, Paweł tu się modli:

 

„I oświecił oczy serca waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja, do której was powołał, i jakie bogactwo chwały jest udziałem świętych w dziedzictwie jego,”

 

 Znowuż aby serca były rozjaśnione, żeby tam nie było ciemno, żeby nie było ciasnoty w sercach, aby serca były pełne chwały. Wszystko, co czynisz czyń dla Pana. Wszystko czyń z miłości do Niego i z tego, że On przyszedł na tą ziemię, aby dać ci możliwość powstania z upadłości i rozpoczęcia życia w Jego zwycięstwie. O Nim myśl, Nim się posilaj w każdym czasie, w Nim miej to wszystko, co jest potrzebne do życia w pobożności.

List do Hebrajczyków, 10 rozdział. Wszędzie to znajdziesz Bóg ma wielkie upodobanie w tym, aby ludzie mogli żyć i obfitować. Ale to co robi wróg, to właśnie to, że zobojętnia ludzi na to i powoduje, że ludzie stale gdzieś myślą bardziej o tych ziemskich sprawach, a nie o tych Bożych. Po co Jezus przyszedł? Dlaczego umarł za mnie na krzyżu?? Boże, przecież po to, żebym ja już nie żył. To czemu ja jeszcze żyję, skoro po to umarł? I wtedy człowiek zaczyna szukać Boga. Jezus miłuje tych, którzy doszli do tego przekonania, że skoro On umarł, to myśmy uwali, a więc On mówi: To jest zwycięstwo, kiedy ty już pewnym jesteś, że to nie dla siebie już teraz masz żyć, ale dla Boga. Nie organizujesz sobie tu gniazdka, ale żyjesz dzięki Bogu, masz, jeżeli powiemy, gniazdko masz w niebie, miejsce przebywania w wiecznej radości. I tu mamy w tym 10 rozdziale 16 i 17 wiersz:

 

„Takie zaś jest przymierze, jakie zawrę z nimi po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich serca i na umysłach ich wypiszę je, dodaje: A grzechów ich i ich nieprawości nie wspomnę więcej.”

 

Zobaczcie jaka hojność u Boga, jaka wspaniałość, jak Bóg to ogłasza: zmienię ich serca i ich umysły też zmienię. To jest piękne, to jest cudowne. Pamiętaj, nie rozmawiaj z niewierzącymi chrześcijanami, poruszając się za ich niewiarą. To są złe rozmowy, które niszczą wielu wierzących ludzi. Rozmawiaj z wierzącymi, którzy szukają Boga i Jego potrzebują bardziej niż wszystkiego innego. Rozmawiaj o tym, co w górze, co miłe, dobre i pożyteczne. Tego szukaj, w tym miej upodobanie, wtedy zobaczysz, że Bóg ma ciebie dla Siebie. A kiedy jest Bóg zadowolony i obdarza cię Swoim zadowoleniem, twoje życie płonie ogniem chwały. To jest piękne życie zwycięzcy, który kroczy w chwale Jezusa Chrystusa i idzie dalej i dalej. Pamiętamy tą modlitwę apostoła, aby Chrystus przez wiarę zamieszkał w sercach naszych. Myśl o tym, kto może mieszkać w twoim sercu? Tylko Umiłowany, miej serce dla Umiłowanego, a nie serce dla jakiś dziwnych rzeczy. Wszystko, co czynimy czyńmy dla Pana. To jest dla mnie i dla ciebie bardzo ważne. 1 list do Tesaloniczan 3 rozdział, 13 wiersz:

 

„Aby serca wasze były utwierdzone, bez nagany, w świątobliwości przed Bogiem i Ojcem naszym na przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa, ze wszystkimi jego świętymi.”

 

Aby serca nasze były utwierdzone bez nagany. To jest najważniejsze. Nie myśl sobie o zorganizowaniu twego chrześcijaństwa, to jest głupota. Bóg już ci to zorganizował, całe życie dla Jego Syna. Jeżeli tego odmówisz Bogu zostaniesz ze swoim złym sercem. Nic ci nie pomogą najlepsze zgromadzenia, one i tak odbiją się od tej miernoty, od tej ciemnoty. One nic nie zrobią, ponieważ słowo jest światłością, ale oni nie będzie świeciło w sercu, które człowiek zamknął przed Bogiem. Kiedy do człowieka dociera Słowo Boże, wtedy człowiek doznaje, Boże, Ty jesteś naprawdę, żeby takie coś wobec mnie uczynić, przebaczyć mi wszystko, dać mi nowe serce, nowy umysł, nowe pragnienia.

1 list Piotra, 3 rozdział. Jeżeli coś się nie powodzi, to Bóg nie jest za tym, żeby się nie powodziło cały czas. Jeżeli człowiek przyjdzie do Boga i będzie szukać Jego ze szczerym pragnieniem, aby Bóg uczynił to, co jest miłe Bogu, Bóg to uczyni. Kiedy ktoś jest tchórzem i przychodzi i mówi: Boże, jestem tchórzem, ale wiem, że Ty dajesz ducha odwagi, daj mi Swego Ducha, abym był śmiałym, śmiałą, bym wstał i koniec, tak powiedział Bóg i amen. Ani w lewo, ani w prawo. I wtedy Bóg daje i człowiek mówi: Tak, teraz mogę tak robić, tak mogę żyć. Kto pragnie niech przychodzi do  Mnie, mówi Jezus. Rozdział 3 wiersz 15:

 

„Lecz Chrystusa Pana poświęcajcie w sercach waszych, zawsze gotowi do obrony przed każdym, domagającym się od was wytłumaczenia się z nadziei waszej,”

 

Zawsze należący do Chrystusa Jezusa. Tam Jezus w tej Księdze Objawienia mówi też o tych białych szatach, które On da tym, którzy zwyciężyli, którzy są zwycięzcami.

W Ew. Mateusza, w 17 rozdziale czytamy o tych wspaniałych szatach, 2 wiersz:

 

„I został przemieniony przed nimi, i zajaśniało oblicze jego jak słońce, a szaty jego stały się białe jak światło.”

 

To są szaty dla zwycięzców. A szaty stały się jak światło, szaty są światłością. To jest ubranie zwycięzców, oni chodzą w światłości, oni są światłością, oni żyją w światłości, oni myślą w światłości, oni decydują w światłości, oni nie potrzebują ciemności, by się skrywać, oni potrzebują Boga. Niech Bóg to czyni z tobą i ze mną. Przecież my wiemy, dojdziemy do kresu, nie będzie liczyło się wtedy ilu ludzi oszukanych zostało i myślało o tobie dobrze. Będzie się liczyło co Bóg myśli o tobie. To będzie się liczyło. Człowiek myśli, że może się jakoś przewinie. Nie, Bóg postawił wyraźnie, tylko zwycięzcy będą tam gdzie On i tylko zwycięzcy dostaną tak czyste szaty, tak jasne, takim blaskiem jaśniejące szaty.

Pamiętamy to, co Paweł pisze: Zawleczcie z siebie tego starego człowieka wraz z jego uczynkami, a w duchu umysłu swego odnowieni przyobleczcie się w tego nowego człowieka sprawiedliwymi uczynkami. A więc zobaczcie, chrześcijanie o co tu chodzi, chodzi o to byśmy chodzili w czystych szatach. Paweł mówi, żebym nie był znalezionym nagim, kiedy mam chodzić w czystych, nowych szatach. Kiedy Pan Jezus opowiada o tym, że nie bierze się jakiejś łaty z nowego do starego się nie wszywa, bo ta łata rozedrze to wszystko. Wystarczy, że bierzesz naukę Bożą z Biblii, a nadal masz stare szaty i próbujesz z tą nauką wejść w cokolwiek, to zobaczysz jak twój stary człowiek jeszcze bardziej wierzga, bo nie chce tego czystego Chrystusa. Tak jak nie ma doświadczeń, to ten stary człowiek mówi, niech tak będzie ale kiedy przychodzi do doświadczeń, trzeba wybrać dobro czy zło. To stary od razu zaczyna szarpać jak nie wiadomo co, bo się boi wybrać dobro i rozdarcie jeszcze większe wtedy się robi.

Więc Pan nie łata starego człowieka, starego na krzyż, nowe szaty, nowy człowiek, wszystko staje się nowe. A więc to jest dla mnie i dla ciebie sprawa najważniejsza, priorytetowa. Wiemy, że ludzie stroją się w piękne szaty, ale to nie o te szaty chodzi, że Jezus nie patrzy na te szaty. Ten bogaty człowiek chodził w pięknych szatach, ten biedny leżał tam, ten Łazarz przed jego drzwiami i ten sobie zadowolony chodził, ale co potem było. To samo jest napisane o kobietach, żeby się nie stroiły w jakieś piękne szaty, tylko prawdziwie pobożne, pokorne serce. A więc to nie chodzi o szaty zewnętrzne takie jak ludzie myślą: o, jak ładnie ubrany człowiek; co z tego jak wewnątrz jest zło, zepsucie. Pamiętajmy takie krótkie podsumowanie: Człowiek żył w raju jako bardzo dobre stworzenie, Bóg tam przychodził, człowiek posłuchał diabła, stał się upadłym stworzeniem. Chrystus przyszedł podnieść nas, abyśmy nie musieli leżeć w upadłości, ale byśmy mogli chodzić przed Bożym obliczem. Chodźmy do końca, a gdyby się stało, że się potknąłeś Pan wstawia się, przyznaj się, oczyść się idź dalej. Pamiętaj to jest sprawa najważniejsza, aby Pan mógł kiedyś wymienić twoje imię, moje imię i żeby mógł nam dać te lśniące szaty, jak światło. Chwała Bogu za to, że stało się to możliwe. Amen.