Wydrukuj
Pobierz w wersji PDF
List do Hebrajczyków 11, 4:
„Przez wiarę złożył Abel Bogu wartościowszą ofiarę niż Kain, dzięki czemu otrzymał świadectwo, że jest sprawiedliwy, gdy Bóg przyznał się do jego darów, i przez nią jeszcze po śmierci przemawia.”
Widzicie, to jest dobre przemawianie po śmierci. To jest przemawianie życia sprawiedliwego człowieka, aby czynić to co podoba się Bogu i cieszyć się tym, radować się tym. Niech ten głos ludzi sprawiedliwych, głos ludzi wiernych Bogu dociera do mnie i do ciebie. a nie fantazje na temat Biblii, a nie wymyślone, powkładane między wierszami rzeczy. Ilu ludzi uważało i uważa przez pokolenia, że w raju jabłko Ewa zerwała z drzewa poznania dobra i zła? Ilu ludzi niesie wieści z filmów, myśląc, że to jest Biblia? Ilu ludzi z przeczytanych książek myśli, że to w Biblii jest napisane, bo mają już chaos myślowy? Oczywiście sama Biblia bez posłuszeństwa też nic człowiekowi nie pomoże. Posłuszeństwo jest Bogu milsze od ofiary czytania Biblii nawet godzinami. Lepiej czytać ją i chcieć nią żyć, przyjmować te Słowa, żeby one zmieniały nas. A więc jest coś co przemawia po śmierci bardzo mocno do tych co żyją.
List do Hebrajczyków 12,24:
„Myśmy podeszli …do pośrednika nowego przymierza, Jezusa, i do krwi, którą się kropi, a która przemawia lepiej niż krew Abla.”
A więc Jezus umarł na krzyżu i ta krew lepiej jeszcze przemawia, aby oczyścić nas, usunąć z nas to co złe. Życie Bożego dziecka musi być kierowane przez Ducha prawdy. Duch prawdy mówi do nas i Jezus, Słowo Boże mówi: "Słuchajcie co Duch mówi do was". Uczcie się słuchać Ducha Świętego. On zawsze będzie mówić to co jest prawdą, to jest Duch prawdy. On wprowadza nas w prawdę i w kosztowność tej prawdy. Dosyć fantastów, dosyć rozbojów chrześcijańskich, dosyć ludzi, którzy są zagubieni poprzez niezrozumienie głosów i nierozróżnienie głosów.
Widzicie, apostoł Paweł jest dla nas takim zdrowym wzorem słuchania się Jezusa. I kiedy spotkał Piotra, który posłuchał diabła, od razu skorygował mu to, bo wiedział co powiedział Jezus. Jezus nie zmienia swojego zdania - wczoraj, dziś i na wieki ten sam. Więc Paweł wiedział, że Piotr zbłądził, posłuchawszy nie tego głosu. Wydawałoby się, że zachował się porządnie, przynajmniej kiedy wróci do Jerozolimy będzie spokój, nie będzie tam tarć o to. Nie będzie dochodzenia dlaczego Piotr robił to, a nie zrobił tamto i będzie spokój. Myślał, że osiągnie spokój. A co by osiągnął? Niszczenie tego co uczynił Chrystus.
Czy my dzisiaj żyjący ludzie zdajemy sobie sprawę jak niebezpiecznie jest tu żyć? Jak ważne jest, by to Duch Święty chronił nas, napełniał mądrością, działaniami, decyzjami, żebyśmy wygrali w tej bitwie, bo jesteśmy kolejnymi ludźmi, którzy gdzieś musimy pójść, bo Bóg powiedział, że są tylko dwie drogi i dwa miejsca, gdzie pójdzie człowiek; albo w jedno, albo w drugie. My musimy wierzyć Bogu, że Bóg mówi prawdę. Diabeł włożył w nas wątpliwości, później mamy problemy z rozsądzeniem kogo słuchać. Słuchaj się Boga. Jezus mówi: "Chcecie zobaczyć czy to jest prawda? Czyńcie to, a zobaczycie, że to jest prawda." On powiedział, że potwierdzi każde Swoje Słowo. On żyje i ma moc uczynić to, co jest potrzebne.
A więc umarli kiedy umarli niekoniecznie przestali mówić; czy to ci, którzy byli z Bogiem, czy ci, którzy byli przeciwko Bogu. Kiedyś poznaliśmy człowieka, który został bardzo mocno poruszony słowem. Uczył się na lekarza, był bardzo poruszony słowem. Ale później przeczytał o jakichś odkryciach w Emaus, czy coś takiego i raptem pisze, że on już nie wierzy, bo tam było powiedziane, że to nie jest prawda. I on już nie wierzy. Uwierzył bzdurnej, diabelskiej wieści, tracąc prawdę Bożą. Diabeł jest perfidny kiedy atakuje i zaraz człowiekowi wydaje się, że to wszystko, co Bóg powiedział, to nie jest tak ważne dla niego. To całe stworzenie, mówiące o Stworzycielu, to też nie ma znaczenia? Boga nie ma? Nie ma grzechu na ziemi? Ludzie są piękni, wspaniali, dzieci rodzą się bez grzechu. Tak czy nie? Czy jest odwrotnie? Tylko w Jezusie nie ma grzechu i każdy, który chce uciec z tego cielesnego człowieczeństwa, musi się ratować w Jezusie. Jedyne miejsce, w którym człowiek nie będzie grzeszyć jest w Chrystusie. Poza Chrystusem wszyscy grzeszą.
1List do Koryntian 10,1-6:
„A chcę, bracia, abyście dobrze wiedzieli, że ojcowie nasi wszyscy byli pod obłokiem i wszyscy przez morze przeszli. I wszyscy w Mojżesza ochrzczeni zostali w obłoku i w morzu, i wszyscy ten sam pokarm duchowy jedli, i wszyscy ten sam napój duchowy pili; pili bowiem z duchowej skały, która im towarzyszyła, a skałą tą był Chrystus. Lecz większości z nich nie upodobał sobie Bóg; ciała ich bowiem zasłały pustynię. A to stało się dla nas wzorem, ostrzegającym nas, abyśmy złych rzeczy nie pożądali, jak tamci pożądali.”
Widzimy, więc znowu, że przemawiają, ale przemawiają teraz ostrzegającym głosem - "nie róbcie to samo co my, bo też poginiecie, bo Bóg jest ten sam." Musimy umieć rozsądzać co naśladować, a czego nie naśladować. Nieraz diabeł kusi człowieka: "Pokaż, że jesteś bohaterem, bohaterką wobec Boga, że możesz grzeszyć i Bóg ci nic nie zrobi, przecież cię kocha, to ci pozwoli. Pogrzeszysz trochę, a później będzie inaczej." To nie jest znajomość Boga, to raczej jest znajomość diabła i tego co diabeł doradza.
Bogu bardzo zależy, aby mieć na ziemi dzieci Swoje, żyjące w Jego miłości. Jezusowi Panu naszemu bardzo zależy, żebyśmy byli Jego ciałem, spojeni nawzajem miłością. Wszak On sam powiedział, że po miłości Mojej w was, poznają, żeście Moimi uczniami, i po miłości Mojej w was poznają, że Ja tu byłem, że Ja was zmieniłem, że z wami już nie jest tak, jak wszędzie.
Że Jezus był na ziemi i zmienił nas, pokazuje się poprzez to jak On w nas działa. Jezus dzisiaj pokazuje się przez Kościół. Chce przez ciebie i przeze mnie pokazywać się, że On zmienił to co zrobił z nami diabeł. Usunął nasze grzechy, usunął nasze stare człowieczeństwo i dał nam Siebie, abyśmy nowe życie prowadzili. To jest Chrystus, który przyszedł zbawić nas.
Jeśli człowiek będzie wchodzić w jakieś złe rzeczy, słuchać złych rzeczy, poddawać się złym rzeczom, poddawać się złym doradcom, to wtedy będzie powstawać też i chaos. Słuchaj się Pana, będziesz spokojny, spokojna. Słowo Boże mówi, że Bogu podobają się ludzie stałego umysłu, ponieważ On daje taki umysł, stały, codziennie stały. Przechodzisz przez różne rzeczy, przez różne doświadczenia, ale przechodzisz je z Bogiem, nie bez Boga.
Niech mowa nasza będzie czysta. Mamy świadectwa w Biblii, że ludzie ginęli z tego powodu, że chcieli okłamać Ducha Świętego. Ale jak wiele znaczyły słowa życia, które przyniósł Piotr do Korneliusza. Jakim świętym, wspaniałym naczyniem był Piotr. Duch Święty mógł powiedzieć: "Poślij po Piotra, to jest to naczynie, z którego wypłynie to słowo w twoim kierunku." I Korneliusz aż padł przed tym człowiekiem. Skoro on ma takie słowa, jak wielki musi być Piotr. Ale Piotr wiedział, że on nie jest wielki, tylko Ten, który go napełnił tymi słowami jest wielki. I Piotr mówi: "Wstań, też jestem tylko człowiekiem, ale to Jezus jest potężny i wspaniały." I kiedy zaczął mówić te słowa, zobaczcie jak Duch Święty zaraz zstąpił na to zgromadzenie, jak zaraz radowali się i zostali ochrzczeni.
Chwała Bogu, że jest ktoś kto się nami naprawdę zajął, ktoś kto ma głos, który nie zawsze może mile brzmieć nam w uszach, ale zawsze prowadzi nas do uratowania.
Chciałbym, abyśmy mogli na chwilę zajrzeć w te Słowa, które mówił Pan Jezus w Ewangelii Mateusza 12,1-6:
„W tym czasie szedł Jezus w sabat wśród zbóż, a uczniowie jego byli głodni i poczęli rwać kłosy i jeść. A gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli do niego: Oto uczniowie twoi czynią, czego nie wolno czynić w sabat”.Mat.12,1.2
Zobaczcie co Jezus powiedział im. Nie powiedział: "Ja myślę, że co to przeszkadza, żeby to robili, może wam przeszkadza, ale nam to nie przeszkadza." Ale co Jezus mówi:
„A On rzekł im: Czyż nie czytaliście” Mat.12,3a
Do czego Jezus odnosi się? Do Słowa Bożego. Czyż nie czytaliście? Ty i ja musimy tak samo odnosić się. Ażeby tak się odnosić, to trzeba znać Słowo Boże. Dużo ludzi więcej wie o internetowych wiadomościach niż o Biblii.
„co uczynił Dawid, kiedy był głodny, on i ci, którzy z nim byli? Jak wszedł do Domu Bożego i jadł chleby pokładne, których nie wolno było jeść jemu ani tym, którzy z nim byli, tylko samym kapłanom? Albo czy nie czytaliście w zakonie, że w sabat kapłani w świątyni naruszają sabat, a są bez winy?” Mat.12,3b.4.5
Jezus mówi: "Czy z nie czytaliście tego, czyż nie myśleliście o tym w ogóle co czytaliście? Przecież to jest Słowo Boże skierowane do was, abyście mogli wiedzieć co jest Bogu miłe, a co nie. Czyż nie czytaliście?"
„Ale mówię wam, że tutaj jest coś większego niż świątynia. I gdybyście byli zrozumieli, co to jest: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary, nie potępialibyście niewinnych. Albowiem Syn Człowieczy jest Panem sabatu.” Mat.12,6-8.
Jezus powiedział, że w Biblii jest napisane, odniósł się do Słowa Bożego, jako wyroczni mówiącej, że w tym jest Bóg.
Ewangelia Mateusza 19, 1-4a:
„A gdy Jezus dokończył tych mów, odszedł z Galilei i przyszedł na pogranicze Judei, po drugiej stronie Jordanu. I szło za nim mnóstwo ludu, a On ich tam uzdrawiał. I przyszli do niego faryzeusze, kusząc go i mówiąc: Czy wolno odprawić żonę swoją dla każdej przyczyny? A On, odpowiadając, rzekł: Czyż nie czytaliście,”
I znowu odnosi się do Słowa Bożego. Mógłby powiedzieć sam od siebie: "No co wy?" Ale mówi: "Czyż nie czytaliście". Zwróćcie uwagę jaki to jest silny oręż, to jest ten miecz obosieczny, o którym pisze Paweł.
„A On, odpowiadając, rzekł: Czyż nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył mężczyznę i kobietę? I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i połączy się z żoną swoją, i będą ci dwoje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało. Co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza.” Mat.19,4-6"
„Czyż nie czytaliście?” I to była odpowiedź biblijna na ich pytanie. Ale oni dalej chcieli osiągnąć swój cel. "A dlaczego Mojżesz dał nam wtedy takie przykazanie, skoro Bóg tego nie chciał?" Jezus mówi: "Dla zatwardziałości serca waszego dostaliście to". Są więc przykazania ku życiu i ku śmierci.
Ewangelia Mateusza 21,15-17:
„Arcykapłani zaś i uczeni w Piśmie, widząc cuda, które czynił, i dzieci, które wołały w świątyni i mówiły: Hosanna Synowi Dawidowemu, oburzyli się i rzekli mu: Czy słyszysz, co one mówią? A Jezus mówi do nich: Tak jest; czy nigdy nie czytaliście: Z ust niemowląt i ssących zgotowałeś sobie chwałę?”
Jezus pyta się: "Czytacie, jesteście uczonymi w Piśmie i nie czytaliście nigdy o tym?"
„I opuściwszy ich, wyszedł z miasta do Betanii i tam zanocował.” Mat.21,17
Ew. Mat.21,42:
„Rzecze im Jezus: Czy nie czytaliście nigdy w Pismach: Kamień, który odrzucili budowniczowie, stał się kamieniem węgielnym; Pan to sprawił i to jest cudowne w oczach naszych?”
Zobaczcie, jak Jezus do nich mówi. Czytacie, a nie rozumiecie. Dlaczego nie rozumiecie? Bo nie chcecie. Dlatego teraz mówi im cały czas: "Czyż nie czytaliście o tym?" Do nas też Jezus mógłby powiedzieć: "Chrześcijanie, uczniowie Moi, czyż nie czytaliście co Ja powiedziałem do was? Dlaczego więc postępujecie wbrew temu? Dlaczego mówicie wbrew temu? Dlaczego nie akceptujecie Mojego rozkazania? Chcecie żyć po swojemu. Czy nie czytaliście tego w Biblii?"
Ewangelia Mateusza 22,31-33:
„A co do zmartwychwstania, czy nie czytaliście, co wam Bóg powiedział w słowach: Jam jest Bóg Abrahama i Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba! Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych. A lud, który to słyszał, zdumiewał się nad nauką jego.”
Jezus mówił to, co w Biblii jest napisane. Ale mówił to prawdziwie nie jak uczeni w Piśmie, próbując to sobie interpretować po swojemu. On mówił, że tak jest, bo taka jest prawda.
2List do Koryntian 1,12.-14:
„To bowiem jest chlubą naszą: Świadectwo sumienia naszego, że wiedliśmy życie na tym świecie, zwłaszcza zaś między wami, w świątobliwości i czystości Bożej, nie w cielesnej mądrości, lecz w łasce Bożej. Nie piszemy wam bowiem nic innego, jak tylko to, co czytacie i co też rozumiecie, a spodziewam się, że całkowicie zrozumiecie, jak zresztą po części już nas poznaliście, że jesteśmy chlubą waszą, jak wy naszą, w dzień Pana naszego Jezusa.”
Widzicie, zrozumieć Pisma, poznać Boże Słowo. Pamiętacie jak Jezus wykładał je uczniom w drodze do Emaus i raptem umysły ich otworzyły się. Niech nasze umysły będą otwarte na Boże Słowo. Pamiętajmy Boże dzieci, jesteśmy naczyniami, w których ma mieszkać Jego Słowo, ożywiając nas według Jego woli. To jest chrześcijaństwo i to jest Chrystus w nas, nadzieja chwały. Nie my tworzymy chrześcijaństwo, On jest Głową, Decydentem. Niech decyduje i niech Jego Słowa jak balsam spływają do serc naszych, do sposobu naszego myślenia i sposobu naszego działania. Amen.
