Jan 14:23

Dzieje Apostolskie 24,25:

Lecz gdy zaczął mówić o usprawiedliwieniu, o wstrzemięźliwości i o przyszłym sądzie, Feliks zaniepokoił się: Na teraz dość, odejdź; w sposobnej chwili każę cię zawezwać.

Apostołowie uczyli o sądzie i o tym, że człowiek będzie musiał odpowiedzieć za swoje uczynki. Tu ten człowiek wolał nie słuchać za bardzo na ten temat, wolał niewiedzę.

List do Rzymian 2, 5.16:

Ty jednak przez zatwardziałość swoją i nieskruszone serce gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga,

będzie to w dniu, kiedy według ewangelii mojej Bóg sądzić będzie ukryte sprawy ludzkie przez Jezusa Chrystusa. 

Człowiek, który gromadzi to sobie, w tym dniu odbierze za to zapłatę.

List Judy 14, 15 wiersz:

 O nich też prorokował Henoch, siódmy potomek po Adamie, mówiąc: Oto przyszedł Pan z tysiącami swoich świętych, aby dokonać sądu nad wszystkimi i ukarać wszystkich bezbożników za wszystkie ich bezbożne uczynki, których się dopuścili, i za wszystkie bezecne słowa, jakie wypowiedzieli przeciwko niemu bezbożni grzesznicy. 

Kiedy to się stanie? Kiedy będzie ta odpłata? Wtedy kiedy Pan przyjdzie sądzić. Osądzi i wyda wyrok za wszystkie bezbożne uczynki, bezecne słowa, za życie w grzechu bez wykorzystania czasu upamiętania. Bóg nie jest szybki, by gniewać się, ale Bóg zawsze czyni to w swoim czasie. Człowiek zbiera sobie gniew przez swoje życie, jeśli nie wykorzystał ofiary Bożego Syna. Jeśli nie wykorzysta tego, że Jezus przyszedł na tą ziemię, żeby zapłacić za nasze grzechy, jeśli w Jezusie nie znajdzie Tego, który jest ratunkiem przed Bożym gniewem, to ten człowiek stanie kiedyś przed Bożym gniewem. Dlatego Jezus głosił sąd, a potem wyrok.

Mówiliśmy już sobie, jak to byłoby, gdyby ktoś umarł w pierwszym tysiącleciu a inny w szóstym i przez te pięć tysiącleci ktoś paliłby się w ogniu. Jaki później sąd i jaki wyrok? Jakby to wyglądało. Nigdzie nie ma tego w nauce Jezusa.

2 List Piotra 2,9:

Umie Pan wyrwać pobożnych z pokuszenia, bezbożnych zaś zachować na dzień sądu celem ukarania,

Umie zachować, nawet umarłych, On jest Panem żywych i umarłych i wzbudzi z umarłych i człowiek odpowie za swoje życie. Umie Pan zachować. Nikt nie umknie sprzed Jego sądu. I nie zginie nikt, kto w Nim położył nadzieję. Chwałą Bogu, że Pan jest sprawiedliwy!

2 List Piotra 3,7:

Ale teraźniejsze niebo i ziemia mocą tego samego Słowa zachowane są dla ognia i utrzymane na dzień sądu i zagłady bezbożnych ludzi. 

Wszystko to jest zachowane.

Księga Izajasza 24,22.23:

I będą zebrani razem jak więźniowie w lochu, i będą zamknięci w więzieniu, i po wielu dniach będą ukarani.  I zarumieni się księżyc, a słońce się zawstydzi, gdyż Pan Zastępów będzie królem na górze Syjon i w Jeruzalemie, i przed ich starszymi będzie chwała.

Kiedy zarumieni się, kiedy przyjdzie Pan, będą ukarani. Mogli ludzie umierać w tysięcznym, tysiąc pięćsetnym roku i przed przyjściem Pana Jezusa, ale kara będzie wymierzona w tym jednym dniu wszystkim ludziom. Razem stanie cała ziemia przed Panem. Pan będzie sądził ziemię. Czytamy o tym w różnych miejscach Biblii. Naprawdę, w Biblii jest tyle na ten temat napisane i wystarczy czytać i patrzeć.

List do Rzymian 3,19:

A wiemy, że cokolwiek zakon mówi, mówi do tych, którzy są pod wpływem zakonu, aby wszelkie usta były zamknięte i aby świat cały podlegał sądowi Bożemu.  

Cały świat, wszyscy ludzie, którzy urodzili się na tej ziemi będzie Bóg sądzić. Bóg okazuje miłość do świata, posyłając Swego Syna, dając proroków, ucząc Izraela, żeby przygarniać też innych, którzy chcieliby mieć tego Boga za Boga. Bóg daje szanse ludziom, ale ludzie lekceważąc Boga, szykują sobie tragedię. Jezus nikogo nie straszył, nie groził, nie krzyczał, ale mówił prawdę. A w tej przypowieści powiedział im tak, że nie zrozumieli. Chociaż wydaje się to proste, żeby mogli pojąć i zrozumieć to. To jest to samo, czego ludzie nie chcą zrozumieć, że Bóg dał pewne prawa z powodu zatwardziałości serca. Szczególnie manipuluje się tym przy dopuszczeniu powtórnych związków małżeńskich. Użyto coś z Biblii, żeby ludzi zwieść, oszukać. W ten sposób mija się wszystko, co mówi Pan na ten temat, a bierze się coś jednego, czym można lekko pomanewrować i tworzy się z tego jakąś naukę.

Myślę, że nie będziemy czytać tych wszystkich miejsc. Jest już ich wystarczająco dużo, żeby zobaczyć, jak Słowo Boże wypowiada się na ten temat.

2 Tesaloniczan, 1 rozdział, wiersze 5-9:

jest to dowodem sprawiedliwego sądu Bożego i tego, że zostaliście uznani za godnych Królestwa Bożego, za które też cierpicie, gdyż sprawiedliwa to rzecz u Boga odpłacić uciskiem tym, którzy was uciskają, a wam, uciskanym, dać odpocznienie wespół z nami, gdy się objawi Pan Jezus z nieba ze zwiastunami mocy swojej, w ogniu płomienistym, wymierzając karę tym, którzy nie znają Boga, oraz tym, którzy nie są posłuszni ewangelii Pana naszego Jezusa. Poniosą oni karę: zatracenie wieczne, oddalenie od oblicza Pana i od mocy chwały jego, 

Pan przyjdzie i wtedy stanie się to. Ani Jezus, ani apostołowie, nikt nie nauczał inaczej z tych, którzy mają coś do przekazania od Boga. Mówiliśmy już nie raz, że jak postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd i dopiero następuje wyrok.