Jan 14:23

Zobaczcie jak mocno Jezus pokazuje, żeby wszyscy, którzy wierzą w Niego wiedzieli: CAŁE SŁOWO BOŻE WYKONA SIĘ. Żebyśmy poważnie podchodzili do Biblii i szanowali każde Słowo, które tu jest zawarte, gdyż każde Słowo jeśli jeszcze nie wykonało się, to się wykona. A może wykona się jeszcze raz i drugi, bo takie też są Słowa, że powtórzy się to. Dlatego Jezus mówi: „ci, którzy słuchają i rozumieją wydają owoc.” Nie możesz minąć nic, co mówi Jezus. Musisz dowiedzieć się „dlaczego”. Musi zależeć ci na tym „dlaczego”, bardziej niż dowiedzieć się o rzeczy tego świata, o to co dzieje się w świecie; o politykę, o sposoby rozwiązywania spraw życiowych. Musi ci bardziej niż na tym wszystkim zależeć, by dowiedzieć się: „dlaczego Panie tak? Chcę dowiedzieć się dlaczego Panie tak postąpiłeś, bo chcę Ciebie naśladować. Chcę rozumieć i wiedzieć. Panie, dlaczego?”

Nic w tej Biblii nie jest obojętne. Jeśli Jezus żył według Pism, to i ja też muszę żyć według Pism. Co mówi Pismo o uczniach Jezusa? Co mówi wyrocznia na temat życia tych, którzy pójdą za Nim? Co obiecuje Bóg tym, którzy pójdą za Jego Synem? Jaki owoc będzie towarzyszył tym, którzy należą do Jego Syna? Kiedy mogę liczyć na Jego pomoc? Kiedy wzywam Go.

Ewangelia Jana 13,26.27:

A Jezus mu odpowiedział: To jest ten, któremu Ja podam umoczony kawałek chleba. Wziął więc kawałek, umoczył go i dał Judaszowi Iskariocie, synowi Szymona.  A zaraz potem wszedł w niego szatan. Rzekł więc do niego Jezus: Czyń zaraz, co masz czynić.

Wypełniło się Pismo. Do tego momentu szatan nie mógł wejść w Judasza. Mógł kusić go, namawiać, dokonywać pewnych rzeczy przez niego, ale nie mógł wejść w niego. W innym miejscu kiedy czytamy o tej sytuacji, Judasz mówi takie słowa: „chyba nie ja, Panie?” Wcześniej już rozmawiał z uczonymi w Piśmie, faryzeuszami, arcykapłanami o wydaniu Jezusa. Kiedy tak zastanawiałem się i myślałem, wtedy dotarły do mnie myśli o Słowie z Księgi Zachariasza, 5 rozdziału – co potyka tego, kto fałszywie przysięga Bogu.

Księga Zachariasza 5,1-4:

Potem znowu podniosłem oczy i spojrzałem, a oto był unoszący się zwój. (2) I zapytał mnie anioł: Co widzisz? Ja odpowiedziałem: Widzę unoszący się zwój dwadzieścia łokci długi i dziesięć łokci szeroki. Wtedy rzekł do mnie: To jest klątwa, która spadała na cały kraj. Dlatego każdy złodziej według niej będzie potępiony i każdy krzywoprzysięzca według niej będzie potępiony. Zesłałem ją - mówi Pan Zastępów - i wchodzi do domu złodzieja, i do domu tego, kto fałszywie na moje imię przysięga, i pozostaje w jego domu, i niszczy go wraz z jego drzewem i jego kamieniami.

Judasz był złodziejem, okradał.

Judasz fałszywie mówił Jezusowi, że nie jest on zdrajcą, kiedy już zdradził go. Był krzywoprzysięzcą. Dom Judasza został zniszczony. Będąc z Panem kradł i fałszywie przysiągł. Mógł przyznać się: „Panie właśnie byłem i chciałem Cię wydać. Ty wszystko wiesz.” Nie jest dziwne, że Judasz tak postąpił. Uczył się już chodzić z innym mistrzem. Chodząc z Jezusem uczył się jak chodzić z diabłem. Diabeł namawiał Judasza, a on poddawał się diabłu. W końcu ojciec kłamstwa poprowadził Judasza do oszukania Jezusa. Apostoł Paweł pisze: „nie dziwcie się, skoro ojciec kłamstwa jest taki, to i ci, którzy do niego należą też tacy są.” Ale w sprawie Judasza sprawa posunęła się jeszcze dalej, kiedy diabeł mógł już zamieszkać w nim.

A więc widzimy, że Słowo Boże jest prawdziwe.

V Mojżeszowa 29, wiersze 17- 20:

Niechże nie będzie wśród was mężczyzny ani kobiety, ani rodziny, ani plemienia, których serce odwróciłoby się dziś od Pana, Boga naszego, aby pójść i służyć bogom tych narodów. Niechaj nie będzie wśród was korzenia, wydającego truciznę i piołun, który by, słysząc słowa tego zaprzysiężonego przymierza, pochlebiał sobie w swoim sercu, mówiąc: Dobrze mi będzie, choćbym nawet trwał w zatwardziałości swego serca. To doprowadziłoby do tego, że zostałoby zniszczone to, co nawodnione, wraz z tym, co wyschnięte. Pan bowiem nie zechce mu przebaczyć, przeciwnie, wtedy zapłonie gniew Pana i jego zapalczywość na tego męża i spadną na niego wszystkie przekleństwa zapisane w tej księdze, i wymaże Pan jego imię pod niebem, i odłączy go Pan ku złemu ze wszystkich plemion izraelskich, zgodnie ze wszystkimi przekleństwami przymierza, zapisanego w księdze tego zakonu. 

A więc widzimy – nie będzie mu już to przebaczone. Kiedy później spotykamy apostoła Piotra w Dziejach Apostolskich, przytacza on Pisma co do Judasza. Czytamy:

Dzieje Apostolskie 1,16-23:

Mężowie bracia! Musiało się wypełnić Pismo, w którym Duch Święty przepowiedział przez usta Dawida o Judaszu, który stał się przywódcą tych, co pojmali Jezusa; bo został on zaliczony do naszego grona i miał udział w tej służbie. On to za otrzymaną zapłatę za nieprawość nabył pole, a upadłszy, pękł na dwoje i wypłynęły wszystkie wnętrzności jego. I stało się to wiadome wszystkim mieszkańcom Jerozolimy, tak że nazwano owo pole w ich własnym języku Akeldama, to jest Pole Krwi. Napisano bowiem w księdze Psalmów: Niech siedziba jego stanie się pusta I niech nikt nie mieszka w niej. oraz: A urząd jego niech weźmie inny. Trzeba więc, aby jeden z tych mężów, którzy chodzili z nami przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał między nami, począwszy od chrztu Jana, aż do dnia, w którym od nas został wzięty w górę, stał się wraz z nami świadkiem jego zmartwychwstania. I wskazali dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, którego też nazywano Justem, i Macieja.

Ponieważ to miejsce musiało być zajęte przez kogoś innego.

Niech siedziba jego stanie się pusta.