Jan 14:23

Andrew Murray - "Moc krwi Jezusa." Rozdział 1 Co Pismo uczy na temat Krwi?        „.. I to nie bez Krwi.” Hebr. 9, 7 . Bóg przemawia do nas w Swoim Słowie w różny sposób i wieloma sposobami, lecz Głos zawsze jest taki sam, jest to Słowo Samego Boga. Ważne jest traktowanie Biblii jako całości. Świadectwa, które otrzymujemy z różnych Jego części, dotyczą ostatecznych prawd, dlatego też uczymy się rozpoznawać te miejsca, które znajdują się w Objawieniu jak i w Sercu Boga. Zaczynamy odkrywać, czym są fundamentalne prawdy biblijne, które przede wszystkim zasługują na szczególną uwagę. Temat opisany w rozdziałach, które następują po niniejszym wprowadzeniu, mają wskazać na to, czego uczy Biblia, skupiając się na chwalebnej mocy Krwi Jezusa i wspaniałych błogosławieństw, które z Niej płyną. Nie mógłbym położyć lepszego fundamentu pod moją ekspozycję, ani podać lepszego dowodu superlatyw chwały Krwi, jako mocy odkupienia, niż prowadząc moich czytelników, by przeszli razem ze mną poprzez Biblię aby zobaczyć te wyjątkowe miejsca, które opisują Krew Chrystusa od początku aż do końca objawienia się Boga człowiekowi, jakie zapisano w Biblii. Stanie się jasne, że nie ma żadnej bardziej widocznej prawdy biblijnej, poczynając od Księgi Rodzaju do Objawienia, niż słowa dotyczące  „Krwi”. Naszym zadaniem jest pokazanie, czego nas uczy Biblia na temat ''Krwi''. Po pierwsze - w Starym Testamencie. Po drugie - z nauczania naszego Pana Jezusa Chrystusa . Po trzecie - w tym, co nauczali Apostołowie. Na koniec - co św. Jan mówi nam w Księdze Objawienia. 1. Dowiedzmy się, czego naucza Stary Testament. Wzmianka na temat Krwi, zaczyna się u bram Edenu. Do nieobjawionych tajemnic Edenu nie wchodzę. Ale w związku z ofiarą Abla wszystko jest jasne. Przyniósł ''pierwociny ze swej trzody'' Panu na ofiarę. W związku z pierwszym aktem uwielbienia zapisanym w Biblii, krew została przelana. Dowiadujemy się z Hebr. 11, 4, że ''przez wiarę'' Abel złożył wartościowsza ofiarę, a jego imię jest jako pierwsze pośród tych, których Biblia nazywa ''wierzącymi''. Miał świadectwo tego, że ''podobał się Bogu''. Jego wiara i Boże upodobanie w nim są ściśle związane z ofiarą z krwi. W świetle późniejszego objawienia, świadectwo podane na samym początku historii ludzkości ma głębokie znaczenie. Wskazuje to, że nie można zbliżyć się do Boga, nie ma wspólnoty z Nim przez wiarę, nie ma radości z Jego łaski, tylko poprzez Krew. Pismo Święte opowiada krótko o następnych szesnastu pokoleniach. Potem przychodzi potop, który jest Bożym sądem nad grzechem. Ludzkość zostaje zniszczona. Bóg ukształtował nową ziemię z tego okropnego chrztu wodnego. Zauważcie, że nowa ziemia musiała być również ochrzczona przez przelanie krwi, a pierwszym, odnotowanym aktem Noego zaraz po opuszczeniu arki, była ofiara całopalna dla Boga. Tak jak Abel, tak i Noe wiedzieli, że nowy początek nie odbywa się bez przelania krwi. Grzech ponownie zwyciężył, a Bóg położył całkowicie nową podstawę dla ustanowienia Swego Królestwa na ziemi. Wobec Bożego powołania Abrama i cudownych narodzin Izaaka, Bóg wybrał Sobie pewnych ludzi aby Mu służyli. Ale nie osiągnięto tego bez przelania krwi. Widać to w najbardziej uroczystych godzinach życia Abrahama. Bóg wszedł już w Przymierze z Abrahamem i jego wiara została wypróbowana. Trzymał się Boga i poczytano mu to ku usprawiedliwieniu. Ale zanim to się stało, to Izaak, Syn Obietnicy, który cały należał do Boga, musiał całkowicie poddać się Bogu przez śmierć. Izaak miał umrzeć. Abraham, jak również i Izaak, tylko przez śmierć mogli zostać uwolnieni od życia dla samych siebie. Abraham musiał złożyć Izaaka na ołtarzu. To nie było arbitralne polecenie Boga. To było objawienie Boskiej Prawdy, że tylko przez to, przez życie całkowicie poświęcone Bogu, jest to możliwe. Ale to było niemożliwe dla Izaaka, umrzeć i powstać z martwych, albowiem ze względu na grzech, śmierć by go zatrzymała. Lecz spójrzmy!  Jego życie zostało oszczędzone, a baranek został ofiarowany na jego miejsce. Przez krew, która wtedy spłynęła na górze Moria, jego życie zostało oszczędzone. Jednakże tylko dzięki krwi został podniesiony. Wielka lekcja została nam tutaj pokazana. Mija czterysta lat, a Izaak staje się w Egipcie ludem Izraela. Przez jego wyzwolenie z niewoli egipskiej Izrael miał zostać uznany za pierworodnych Boga między narodami. Tutaj także nie odbywa się ''bez krwi.'' Ani łaska Boża, ani Przymierze z Abrahamem, lub działanie Jego Wszechmocy, które mogło tak łatwo zniszczyć Jego przeciwników, nie mogło obyć się bez konieczności krwi. To, co Krew umożliwiła na górze Moria jednej osobie, która była ojcem narodu, tak teraz jest to doświadczenie dla całego narodu. Poprzez pokropienie futryny, w drzwiach Izraelitów, krwią baranka paschalnego, zostały wypowiedziane słowa: ''Gdy ujrzę krew ominę was''. Ludzi uczono, że życie można uzyskać jedynie przez śmierć zamiennika. Ich życie było możliwe jedynie przez krew ofiary danej w ich miejsce, a dokonanej przez ''pokropienie krwią.'' Pięćdziesiąt dni później ta lekcja nabrała wyraźnego znaczenia. Izrael osiągnął Synaj. Bóg dał Prawo jako fundament Swojego Przymierza. To Przymierze musi zostać teraz ugruntowane, ale jak to jest wyraźnie określone w Hebr. 9;7 : '' I to nie bez krwi. ''  Krew ofiary musiała być  wylana, najpierw na ołtarz, a następnie na Księgę Przymierza, reprezentując Bożą stronę Przymierza, a następnie ludzką, z deklaracją : '' Oto krew Przymierza. '' ( Ks. Wyjścia 24; 8) To w Krwi Przymierze miało fundament i siłę. Jedynie przez krew Bóg i człowiek mogą wejść ze sobą w Przymierze. To, co złe, zostało zapowiedziane przy bramie Rajskiego Ogrodu, na górze Ararat, na górze Moria, w Egipcie, a teraz potwierdzone u stóp Synaju w najbardziej uroczysty sposób. Bez Krwi człowiek grzeszny nie może ostać się przed Bożym Obliczem. Istnieje jednak istotna różnica pomiędzy sposobem stosowania Krwi w poprzednich przypadkach, w porównaniu z tymi ostatnimi. Na górze Moria życie zostało wykupione przez przelanie krwi, w Egipcie, były spryskane futryny domów, lecz na Synaju sami ludzie byli pokropieni. Im bliższy był kontakt, tym potężniejsze wykonanie. Zaraz po ustanowieniu Przymierza, zostało powiedziane: „I wystawią Mi Świątynię, abym zamieszkał pośród nich,” ( Wyjścia 25, 8) Chodziło o to, by w pełni cieszyć się błogosławieństwem Bożego Przymierza pośród nich. Dzięki Jego łasce mogą znaleźć Go i służyć Mu w Jego Domu. Bóg w Swojej trosce pokazał w jaki sposób służba w Jego Przybytku ma być wykonywana. Zauważcie, że Krew jest powodem tego wszystkiego. Kiedy zbliżamy się do Przedsionka ziemskiego Przybytku Króla Niebios, pierwszą widzialną rzeczą jest Ołtarz całopalenia, gdzie Krew jest nieustannie wylewana od rana do wieczora. Wejście do Miejsca Świętego, a w nim, najbardziej widoczny jest złoty Ołtarz Kadzenia, który również wraz z zasłoną, jest  nieustannie kropiony Krwią. Spytaj, co leży poza Miejscem Świętym, a powiedzą ci, że jest to Miejsce Najświętsze, gdzie mieszka Bóg. A kiedy zapytasz: „Jak On tam mieszka?” zostanie ci powiedziane, że: „Nie bez Krwi”. Złoty Tron, gdzie jaśnieje Boża Chwała, był również pryskany krwią co roku, gdy Arcykapłan wchodzi sam z krwią by uwielbiać Boga. Każda służba, którą się wykonuje, nie odbywa się bez przelania Krwi. A jeśli będziesz dalej i nieustannie pytał, to odpowiedź będzie zawsze taka sama, że Krew jest zawsze najbardziej potrzebna. Podczas wyświęcenia Przybytku, lub Kapłanów, czy  w czasie narodzin dziecka, lub podczas najgłębszej skruchy z powodu grzechu, czy podczas największego Święta, we wszystkim, droga do Społeczności z Bogiem, jest jedynie przez Krew. Działo się to przez tysiąc pięćset lat, na górze Synaj, na pustyni w Sylo, w Świątyni na górze Moria, aż do czasu, kiedy przyszedł Pan Jezus i dał  koniec temu, co było cieniem, przez poniesienie Jednej Ofiary i pokazanie społeczności ze Świętym Bogiem, w Duchu i w Prawdzie. 2. Co Sam Pan Jezus uczył na temat Krwi? Wraz z przyjściem Pana Jezusa stare przeminęło, a wszystko stało się nowe. On przyszedł od Ojca w Niebie i dał nam Słowa, które są Drogą do Ojca. Mówi się czasem, że słowa „Nie bez Krwi” należą do Starego Testamentu. Ale co mówi nasz Pan Jezus Chrystus? Zauważcie, że po pierwsze, gdy Jan Chrzciciel zapowiadał Jego przyjście, mówił o Nim, jako o Tym, który sprawuje podwójny urząd, jako „Baranek Boży, który gładzi grzechy świata”, oraz „Ten, który będzie chrzcił Duchem Świętym.” Przelanie Krwi Baranka Bożego musi nastąpić przed zesłaniem Ducha Świętego. Tylko wtedy, gdy wypełni się wszystko, co Stary Testament nauczał na temat Krwi, może nastąpić zesłanie Ducha Świętego. Pan Jezus wyraźnie mówił, że śmierć na Krzyżu była celem, dla którego przyszedł na ten świat; że był to konieczny warunek odkupienia i życia, które nam przyniósł. Wyraźnie oświadcza, że połączenie przelania Krwi z Jego śmiercią było konieczne. W Synagodze, w Kafarnaum, mówi o Sobie jako o „Chlebie Żywota”, a Swoje Ciało „Oddaję za żywot świata”. Cztery razy z rzędu powiedział bardzo dobitnie: „Jeśli nie będziecie pili Krwi Mojej, nie będziecie mieli żywota w sobie”, „Kto pije Krew Moją, ma Życie Wieczne”, „Krew Moja jest prawdziwym napojem”, „Kto pije Krew Moją, we Mnie mieszka, a Ja w nim (Ew. Jana 6 rozdział) Nasz Pan zwiastuje fundamentalną prawdę, że On jako Syn od Ojca, który przyszedł, aby przywrócić nam nasze utracone życie, może to zrobić tylko i wyłącznie umierając za nas i przelewając za nas Swoją Krew, aby uczynić nas uczestnikami Swojej Chwały. Nasz Pan potwierdził nauczanie na temat ofiar Starego Testamentu, że człowiek może żyć jedynie przez śmierć drugiego i uzyskać życie, które dzięki zmartwychwstaniu, staje się wieczne. Równie uderzające jest wyznanie Prawdy naszego Pana, w ostatnia noc Swego ziemskiego życia. Zanim zakończył Swe wielkie dzieło, oddając życie „Jako okup za wielu”, ustanowił Świętą Wieczerzę mówiąc: „Pijcie z niego wszyscy; albowiem to jest Krew Moja Nowego Przymierza, która się za wielu wylewa na odpuszczenie grzechów.” ( Ew. Mateusza 26;27 – 28) „Bez przelania Krwi, nie ma odpuszczenia grzechów.” Bez odpuszczenia grzechów, nie ma życia. Dzięki  przelaniu Swojej Krwi uzyskał nowe życie dla nas. Przez, jak to Pan nazywa – „Picie Jego Krwi” - dzieli się z nami Swoim Życiem. Krew Pojednania, która została przelana, uwalnia nas z grzechów, z winy za grzech, od śmierci, i od kary za grzech; Krew, którą pijemy przez wiarę, obdarza nas Jego Życiem. Przelana Krew jest przede wszystkim dla nas i została nam dana. 3. Nauka Apostołów pod natchnieniem Ducha Świętego. Po Zmartwychwstaniu i Wniebowstąpieniu, nasz Pan nie jest już dłużej znany przez Apostołów, „według ciała”. Wszystko, co symboliczne przeminęło, a głębokie prawdy duchowe, wyrażone symbolem, są objawiane. Nad Krwią nie ma zasłony. Wciąż zajmuje zaszczytne miejsce. Wróćmy do Listu do Hebrajczyków, gdzie celem było pokazanie, że usługa w Świątyni stała się  nieopłacalna, gdyż  zamierzeniem Bożym było to, żeby przeminęła, aż do przyjścia Chrystusa. Tutaj, jeśli gdziekolwiek można byłoby się spodziewać, że Duch Święty podkreśla prawdziwą wartość Duchowego celu, ale jest to tylko tutaj, że krew Jezusa mówi w sposób, który daje nową wartość do wyrażenia. Czytamy o tym, że nasz Pan skupia się na tym, że „Przez Własną Krew wszedł do Miejsca Świętego”. ( Hebrajczyków 9;12) „Krew Chrystusa ma moc oczyścić twoje sumienie”. ( werset 14) „Mając więc Bracia ufność, iż przez Krew Jezusa mamy wstęp do Świątyni”.  ( Hebr. 10;19) „I do Pośrednika Nowego Przymierza, Jezusa, i do Krwi, którą się kropi”. ( Hebr. 12;24) "Dlatego i Jezus, aby uświęcić lud Własną Krwią, cierpiał poza bramą”. ( 13;12) „A Bóg pokoju, który przez Krew Przymierza Wiecznego wywiódł wielkiego Pasterza Owiec, Pana naszego Jezusa.” Przez takie właśnie Słowa, Duch Święty uczy nas, że Krew Jezusa jest prawdziwie mocą całego naszego odkupienia. '' Nie bez Krwi'' jest sprawą ważną zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie. Nic bez Krwi Jezusa, przyjmując Jego śmierć dla grzechu, można zakryć grzech od Bożej strony, lub usunąć go z naszej. Znajdujemy takie samo nauczanie w Pismach Apostolskich. Paweł pisał: „I są usprawiedliwieni darmo, z łaski Jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie, Którego Bóg ustanowił, jako ofiarę przebłagalną przez Krew Jego, skuteczną przez wiarę…” Jesteśmy usprawiedliwieni przez Jego Krew. Do Koryntian Apostoł mówił, że „Kielich Błogosławieństwa”, który błogosławimy, czyż nie jest społecznością Krwi Chrystusowej? ( I Kor. 10.16) W liście do Galacjan używa słowa „Krzyż” by pokazać to samo znaczenie, natomiast w Kolosan połączył dwa słowa i mówi „Krwi Jego Krzyża.” ( Gal 6;14, Kol. 1;20) W Liście do Efezjan przypomina, że „Mamy odkupienie przez Jego Krew” i „że są bliscy przez Krew Chrystusową.”  ( Efezjan 1;7 i 2;13) Ap. Paweł przypomina swoim czytelnikom, że są: „...poświęceni... ku posłuszeństwu i pokropieniu Krwią Jezusa Chrystusa.” ( I Piotra 1;2) i że zostali wykupieni przez „Drogocenną Krew Chrystusa” (werset 19). Zobacz, jak Jan zapewnia swoje „małe dzieci” że „Krew Jezusa Chrystusa, Syna Jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu.” ( I Jana 1;7) Syn jest tym, który „Przyszedł nie tylko przez wodę, ale przez wodę i przez Krew.” ( I Jana 5;6) Wszyscy oni wspólnie zgadzają się mówiąc o Krwi i chlubiąc się Nią jako mocą, przez co wieczne odkupienie przez Chrystusa jest w pełni realizowane, a następnie stosowane przez Ducha Świętego. Lecz być może jest to tylko ziemski język, zobaczmy, co ma Niebo do powiedzenia? Czego możemy się dowiedzieć z Księgi Objawienia skupiając się na przyszłej Chwale i na Krwi. Niezwykle ważną rzeczą jest zauważyć, że w Objawieniu, które Bóg dał w tej Księdze, o chwale Jego Tronu i Błogosławieństwie tych, którzy go otaczają, Krew zajmuje tam wciąż niezwykle ważne miejsce. Na Tronie, Jan widzi „Baranka jakby zabitego” ( Objawienie 5;6) A Starcy upadli przed Barankiem, śpiewając nową pieśń tej treści: „Godzien Jesteś... ponieważ zostałeś zabity i odkupiłeś dla Boga Krwią Swoją ludzi z każdego plemienia, języka, ludu i narodu.” (wersety 8 i 9) Później zobaczył wielki tłum, którego nikt nie mógł zliczyć, powiedziano mu w odpowiedzi na jego pytanie - kim oni są? „To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i wyprali szaty swoje i wybielili je we Krwi Baranka.” (Obj. 7;13 – 14) A potem, gdy słyszał pieśń zwycięstwa po klęsce szatana, a brzmiała tak: „A oni zwyciężyli go przez Krew Baranka.” ( Obj.12;11) W chwale Nieba, widzianej przez Jana, brakuje słów by określić wielkie zamiary Boga: cudowną miłość Syna Bożego, moc Jego odkupienia, a także ogromną radość i wielkie dziękczynienie z tego płynące. Można to wyrazić w: „Krwi Baranka.” Od początku aż do końca Pisma, od zamknięcia bram Edenu, aż do otwarcia bram Niebiańskiego Syjonu, przemierza przez Słowo Boże - Złoty Chleb. Jest to „Krew”, która łączy początek i koniec i chwalebnie przywraca to, co zniszczył grzech. Nie tak trudno zobaczyć, że nasz Pan chce nas nauczyć tego, jak ważne miejsce w Piśmie Świętym zajmuje „Krew”. 1.  Bóg nie wyznaczył innego sposobu radzenia sobie z grzechem, czy też z grzesznikiem, jak tylko przez „Krew”. Dla zwycięstwa nad grzechem i wyzwolenia grzesznika Bóg nie dysponuje innymi środkami niż „Krew Chrystusa”.  Tak, rzeczywiście jest to czymś, co przekracza wszelkie zrozumienie. Wszystkie cuda Łaski skupione są na wcieleniu, poprzez które Pan wziął na Siebie nasze ciało i krew. Miłość, która nie oszczędza się, lecz poddaje się na śmierć; sprawiedliwość, która nie mogła wybaczyć grzechów, dopóki kara nie została potwierdzona. Zastępca (Pośrednik), Sprawiedliwy zadośćuczynił za nas, niesprawiedliwych. Pokuta za grzech i usprawiedliwienie grzesznika stało się możliwe, odnowienie społeczności z Bogiem wraz z oczyszczeniem i uświęceniem, aby umożliwić nam korzystanie z tej społeczności, prawdziwa jedność w życiu z Panem Jezusem. Tak długo jak pijemy Jego Krew, może płynąć wieczna radość w hymnie uwielbienia: „Odkupiłeś dla Boga”. To są promienie w cudownym świetle, które bije na nas z „Kosztownej Krwi Jezusa.” 2.  Krew musi mieć takie samie miejsce w naszym sercu, jakie ma w Bożym. Od początku relacji Boga z człowiekiem, jeszcze przed założeniem świata, Boże Serce radowało się z Tej Krwi. Nasze serce nie spocznie, ani też nie znajdzie zbawienia, aż nie nauczymy się chodzić w mocy i chwale Tej Krwi. Nie tylko pokutujący grzesznik, szukający łaski, musi sobie to cenić. Nie – odkupienie świadczy, że tak jak Bóg siedzi w Swej Świątyni na Tronie Łaski, gdzie Krew zawsze jest dowodem, więc nie ma nic, co przybliżałoby nasze serca bliżej Boga, wypełniając je Bożą miłością, radością i chwałą, jak żyć w stałym, duchowym widoku tej Krwi. 3. Połóżmy czas i trud, aby dowiedzieć się o pełni błogosławieństwa i mocy tej Krwi. Krew Jezusa jest największą zagadką wieczności, najgłębszą zagadką Bożej mądrości. Nie wyobrażajmy sobie, ze możemy łatwo zrozumieć jej znaczenie. Bóg przygotowywał człowieka na to od czterech tysięcy lat, my także powinniśmy poświęcić czas, by zdobyć wiedzę na temat Krwi Jezusa. Krew ofiarnicza, zawsze oznacza oddanie życia. Izraelita nie mógł uzyskać przebaczenia grzechów, chyba że życie, lub cokolwiek innego co składał, należało do niego. Pan Jezus oddał Swoje własne, życie i przelał Swoją Krew , oszczędzając nam ofiary z własnego życia. By uczynić ofiarę z naszego życia, możliwą i pożądaną. Ukrytą wartością Jego Krwi, jest Duch Poświęcenia, gdzie Krew naprawdę dotyka serca, działa w sercu, tak jak Duch Poświęcenia. Uczymy się oddawać siebie i nasze życie, tak aby wejść w moc Nowego Życia, która ta Krew umożliwia. Oddajmy swój czas, aby dowiedzieć się, co Słowo Boże mówi na temat tych rzeczy. Oddzielmy się  od grzechu i światowych pożądliwości, gdyż właśnie te rzeczy usuwa Krew Jezusa. Oddajmy się cali  Bogu w modlitwie z wiarą, nie myśląc nic sami z siebie, ani nie trzymając życia naszego, jako zbyt wartościowego, ale posiadać tylko to, czym Pan nas obdarza. Wtedy On objawi nam chwalebne i błogosławione życie, które zostało przygotowane dla nas przez Krew. 4. Możemy całkowicie polegać na Panu Jezusie, że objawi nam Moc Swojej Krwi. Mamy całkowitą pewność i zaufanie do Niego, że błogosławieństwo uzyskane przez Krew, staje się naszym udziałem. Nigdy nie możemy nawet pomyśleć o tym, żeby oddzielić się od Krwi Najwyższego Kapłana, którą  przelał za nas i z którą teraz wstawia za nami u Ojca. Ten, który oddał za nas Swoją Krew, może,  jestem tego pewny, w każdym czasie, czynić Ją skuteczną. Zaufaj Mu, że może to zrobić, zaufaj Mu, że może otworzyć twoje oczy i dać ci głębsze Duchowe wejrzenie. Ufaj Mu, a nauczy cię myśleć o Krwi, tak jak Sam Bóg myśli o niej. Zaufaj Mu, a da ci wszystko, co tylko potrzebne, abyś mógł to zobaczyć. Ufaj Mu przede wszystkim, przez moc Wiecznego Arcykapłaństwa, aby mógł wypracowywać  w tobie, nieustannie pełne zasługi Jego Krwi, tak, aby całe twoje życie mogło nieprzerwanie trwać w Przybytku Bożej Obecności. Wierzący, wy, którzy chcecie poznać drogocenną Krew Chrystusa, przyjmijcie zaproszenie waszego Pana. Chodźcie bliżej, pozwólcie Mu aby was uczył; przyjmijcie Boże błogosławieństwo. Niech Jego Krew stanie się dla was Duchem, życiem, mocą i prawdą. Otwórz swoją duszę w wierze, by otrzymać pełne i potężne niebiańskie dzieło przez drogocenną Krew, w sposób bardziej chwalebny niż kiedykolwiek doświadczaliśmy. On Sam będzie to wszystko czynił w twoim życiu.