Jan 14:23

11.03.2023 Marian - Słowo przed modlitwą: Przebaczenie w Obliczu Chrystusa.

           

Ewangelia Łukasza 23:34 „ A Jezus rzekł: Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią.
A przy dzieleniu Jego szatami rzucali losy” – to już jest dalsza część, ale chodzi głównie: A  Jezus rzekł: Ojcze odpuść im, bo nie wiedzą co czynią.

 

            Będziemy chcieli, dzisiaj z pomocą Pana modlić się o to, abyśmy mogli być z Jezusem w tym, co On mówi. I co On czyni mówiąc to. Abyśmy byli gotowi jedni za drugich życie położyć i aby w nas był ten Duch, który jest Panem, gotowy do przebaczenia, który jest Duchem wolności, miłości, prawdziwego należenia do Boga.

            Wczoraj mówiliśmy o Bogu, który jest Bogiem również doskonale gniewającym się; i Ten Bóg, który wie, jak potężny będzie Jego gniew, posłał nam Syna, który przyszedł uchronić nas przed Bożym gniewem, abyśmy nie żyli już jak sami myślimy, tylko abyśmy żyli w Nim i to będziemy chcieli rozwinąć, i o to się modlić.

            Ewangelia Jana 12: 32 -33 „A gdy Ja będę wywyższony ponad ziemię, wszystkich do siebie pociągnę. A to powiedział, by zaznaczyć, jaką śmiercią umrze”. A więc Jezus mówi, że gdy On tam jest na krzyżu, to On pociągnął także i nas na ten krzyż, abyśmy i my mogli wraz z Nim jednomyślnie powiedzieć: Boże przebacz im, bo nie wiedzą co czynią.

            Później widzimy Szczepana, który mówi to dokładnie wobec swoich przeciwników, to w Duchu Chrystusowym. Bez krzyża, bez bycia na krzyżu wraz z Chrystusem nie można tego nabyć. To się nabywa na krzyżu. Dopiero wtedy zdajesz sobie sprawę, jak działa Duch Chrystusowy w człowieku; i to jest konieczność, aby to zrozumieć: Jezus wziął nas w Sobie na krzyż, abyśmy mogli tam przyjąć to, jaki On jest.

            Rzymian 6,6 „wiedząc to, że nasz stary człowiek został wespół z Nim ukrzyżowany, aby grzeszne ciało zostało unicestwione, byśmy już nadal nie służyli grzechowi;” Wiecie, że grzech, to jest zemsta, cios za cios, oddać, uderzyć, przynajmniej tym samym, a może jeszcze  mocniej. Podczas gdy w Chrystusie widzimy zupełnie co innego.

            Księga Izajasza 53:3-6 „Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu jak ten, przed którym zakrywa się twarz, wzgardzony tak, że nie zważaliśmy na Niego. Lecz On nasze choroby nosił, nasze cierpienia wziął na Siebie. A my mniemaliśmy, że jest zraniony, przez Boga zbity i umęczony. Lecz On zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a Jego ranami jesteśmy uleczeni. Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas na własną drogę zboczył, a Pan Jego dotknął karą za winę nas wszystkich.” Pomyśl sobie, jak znają cię inni ludzie? Czy znają ciebie z gruntu jako człowieka przebaczenia, czy z gruntu, jako człowieka pamiętliwego i chętnego odwetu. My Jezusa znamy, jako chętnego przebaczenia; i Jezus mówił, a Jego uczniowie będą podobni do Niego. Jeżeli więc dajesz się poznać innym, jako człowiek, który potrzebuje odwetu, to nie jest to Duch Chrystusowy. To jest dalej grzesznik, człowiek, który żyje w ciemnościach.

Jeżeli doznajesz, że bardziej zależy ci na tym, żeby grzesznik się upamiętał, to jest Chrystus, On po to umarł na krzyżu.

            „(10-12) Ale to Panu upodobało się utrapić Go cierpieniem. Gdy złoży Swoje życie w ofierze, ujrzy potomstwo, będzie żył długo i przez Niego wola Pana się spełni. Za mękę swojej duszy ujrzy światło i jego poznaniem się nasyci. Sprawiedliwy mój sługa wielu usprawiedliwi i sam ich winy poniesie. Dlatego dam mu dział wśród wielkich i z mocarzami będzie dzielił łupy za to, że ofiarował na śmierć swoją duszę i do przestępców był zaliczony. On to poniósł grzech wielu i wstawił się za przestępcami.” Mogą różne rzeczy złe o tobie mówić, a ty i tak będziesz czynić to, co Chrystus, dlatego że działa w tobie Ten, który pokonał diabła; i daje ci siły, żeby w świecie zła, okazać się zwycięzcą, zwyciężczynią. Musisz dać się poznać innym. Jeśli chcesz być uznanym, czy uznaną za ucznia Jezusa Chrystusa, jako ten, który przebacza, jako ten, który nie nosi urazy, jako ten, który dąży do uratowania, a nie do zgubienia – tak przyszedł Chrystus. I On po to wziął nas na krzyż, abyśmy mogli razem z Nim powiedzieć: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą co czynią. Bo człowiek, który nie wie co czyni, jest człowiekiem uderzenia, myślącym, że to jest sposób na osiągnięcie sukcesu, czy swojego celu, podczas gdy Jezus, osiągnął go słabością, uniżeniem, skromnością.

            List do Rzymian 7:6 „lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od zakonu, gdy umarliśmy temu, przez co byliśmy opanowani, tak iż służymy w nowości ducha, a nie według przestarzałej litery”. Przestarzała litera to jest właśnie oko za oko, ząb za ząb, cios za cios, ręka za rękę, podczas gdy nowe: O ile to od was zależy miejcie pokój. A więc zupełnie inne działanie, mamy służyć w nowości ducha, to jest zwycięstwo nad diabłem, oskarżycielem.

            2 Tymoteusza 2:11 „Prawdziwa to mowa: Jeśli bowiem z Nim umarliśmy, z Nim też żyć będziemy” Śmierć to śmierć moi drodzy. To nie jest półśmierć, ćwierć śmierć, to jest śmierć, to jest koniec starego człowieka, koniec starych sposobów. Rozpoczęło się coś całkowicie nowego, coś pięknego, coś świętego, coś czego na tej ziemi jeszcze wcześniej nie było – to przyszło do nas w Chrystusie Jezusie. Chciejmy uszanować ten święty czyn Bożego Syna, należąc do Niego bez ograniczeń. Oddzieleni od wszystkiego co to ciało jest w stanie próbować osiągnąć takim czy innym sposobem.

            O to chciejmy się modlić, byśmy byli według Niego, według Chrystusa.

            Ewangelia Łukasza 9:51-56 „I stało się, gdy dopełniały się dni, kiedy miał być wzięty do nieba i postanowił pójść do Jerozolimy, że wysłał przed sobą posłańców. A ci w drodze wstąpili do wioski samarytańskiej, aby mu przygotować gospodę.  Lecz nie przyjęli go, dlatego, że droga Jego prowadziła do Jerozolimy. A gdy to widzieli uczniowie Jakub i Jan, rzekli: Panie, czy chcesz, abyśmy słowem ściągnęli ogień z nieba, który by ich pochłonął, jak to i Eliasz uczynił? A On, obróciwszy się, zgromił ich i rzekł: Nie wiecie, jakiego ducha jesteście. Albowiem Syn Człowieczy nie przyszedł zatracać dusze ludzkie, ale je zachować. I poszli do innej wioski.” Wzgardzili Nim, Jezusem Chrystusem, a On nie wzgardził nimi. Jego uczniowie chcieli odwetu, a On powiedział im: Wy nie wiecie jakiego ducha jesteście. Jeszcze tak silnie w nich ciało parło. Myśleli sobie, że może to by świadczyło o ich miłości do Jezusa; Jezus takiej miłości nie potrzebuje, miłości która wnosi gwałtowność, która niszczy, a nie buduje; która zatraca, a nie ratuje.

            Mateusza 6:12 „i odpuść nam nasze winy, jak i my odpuszczamy naszym winowajcom” - tak Pan Jezus uczył swoich uczniów modlić się: odpuść nam, jak i my odpuszczamy...

„(14,15) Bo jeśli odpuścicie ludziom ich przewinienia, odpuści i wam Ojciec wasz niebieski.  A jeśli nie odpuścicie ludziom, i Ojciec wasz nie odpuści wam przewinień waszych.” A więc sam sobie człowiek zarabia: albo  z Jezusem mówi: Ojcze przebacz, bo nie wiedzą co czynią; albo zachowuje to i trzyma tego i nie ma przebaczenia.

            Ew. Jana 8:7-11 „ A gdy Go nie przestawali pytać, podniósł się i rzekł do nich: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamieniem. I znowu schyliwszy się, pisał po ziemi. A gdy oni to usłyszeli i sumienie ich ruszyło, wychodzili jeden za drugim, poczynając od najstarszych, i pozostał Jezus sam i owa kobieta pośrodku. A Jezus podniósłszy się i nie widząc nikogo, tylko kobietę, rzekł jej: Kobieto! Gdzież są ci, co cię oskarżali? Nikt cię nie potępił? A ona odpowiedziała: Nikt, Panie! Wtedy rzekł Jezus: I Ja cię nie potępiam: Idź i odtąd już nie grzesz.”  Jezus inaczej do niej podszedł, ale powiedział im: kto z was bez grzechu jest, niech pierwszy rzuci kamieniem. Pomyślcie, czy wy potrzebujecie przebaczenia?- mówi Pan do nich. Czy chcecie tego samego od Boga, co wy chcecie zrobić za chwilę? Czy chcecie zbierać to, co zasiejecie? Czy wiecie, że tak będzie? Co siejemy to zbierzemy. Jeżeli siejemy pokój, to zbierzemy pokój, jeżeli siejemy wojnę, zbierzemy wojnę.

            Ewangelia Mateusza 18:21-35 „Wtedy przystąpił Piotr do Niego i rzekł Mu: Panie, ile razy mam odpuścić bratu memu, jeżeli przeciwko mnie zgrzeszy? Czy aż do siedmiu razy? Mówi mu Jezus: Nie powiadam ci: do siedmiu razy, lecz do siedemdziesięciu siedmiu razy.  Dlatego Królestwo Niebios podobne jest do pewnego króla, który chciał zrobić obrachunek ze sługami swymi. A gdy zaczął robić obrachunek, przyprowadzono mu jednego dłużnika, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. A ponieważ nie miał z czego oddać, kazał go pan sprzedać wraz z żoną i dziećmi, i wszystkim, co miał, aby dług został spłacony. Wtedy sługa padł przed nim, złożył mu pokłon i rzekł: Panie! Okaż mi cierpliwość, a oddam ci wszystko. Tedy pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował. A gdy ów sługa wyszedł, spotkał jednego ze swych współsług, który był mu winien sto denarów; i pochwyciwszy, dusił go, mówiąc: Oddaj, coś winien. Wtedy współsługa jego, padłszy na kolana, prosił go mówiąc: Okaż mi cierpliwość, a oddam ci wszystko. On jednak nie chciał, lecz odszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. A współsłudzy jego widząc to, co zaszło, zasmucili się bardzo i poszedłszy, opowiedzieli panu swemu wszystko, co się stało. Wtedy przywołał go pan jego i rzekł mu: Sługo zły! Wszystek tamten dług darowałem ci, boś mnie prosił. Czy i ty nie powinieneś był zlitować się nad współsługą swoim, jak i ja zlitowałem się nad tobą? I rozgniewał się pan jego, i wydał go katom, żeby mu oddał cały dług. Tak i Ojciec mój niebieski uczyni wam, jeśli każdy nie odpuści z serca swego bratu swemu.” 

            List do Efezjan 1:7 „W Nim mamy odkupienie przez krew Jego, odpuszczenie grzechów, według bogactwa łaski Jego”.  Bóg odpuścił nam nasze grzechy, a teraz mówi: Idź i naśladuj Mnie. To zrobił Jezus Chrystus, dokładnie to co uczynił i Ojciec. I Pan chce, abyśmy my w Jego Duchu, tutaj na tej ziemi, też żyli; abyśmy też mogli mieć przebaczenia, abyśmy mogli być wolni od zamkniętych serc, zamkniętych umysłów, zamkniętych rąk, zamkniętych nóg, zamkniętego życia... mogli być na wolności.

            Hebrajczyków 9:14-15 „...o ileż bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego ofiarował samego siebie bez skazy Bogu, oczyści sumienie nasze od martwych uczynków, abyśmy mogli służyć Bogu żywemu. I dlatego jest On pośrednikiem nowego przymierza, ażeby gdy poniesiona została śmierć dla odkupienia przestępstw popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są powołani, otrzymali obiecane dziedzictwo wieczne.” WięcKrew Jezusa oczyszcza nas, bez tej Krwi nie byłoby oczyszczenia.

            1 list Jana 2:12 „Piszę wam, dzieci, gdyż odpuszczone są wam grzechy dla Imienia Jego” Jakież to cenne dla mnie i dla ciebie, że Bóg przebaczył nam nasze przestępstwa. Uwolnił nas od poczucia  winy i chodzenia w zamknięciu. Że mogliśmy przybiec do Boga i tak jak dzieci, z wielkim szczęściem i zadowoleniem, ze łzami w oczach dziękować Mu za to, że dla nas to uczynił, że teraz możemy być przed Jego Obliczem i mówić do Niego: Ojcze. Lecz On mówi, że ty masz być jak Syn Mój na ziemi, masz żyć dzięki Mojemu Synowi. Pamiętajmy o tym, że nie dzięki swojej sile ani mocy, ale dzięki życiu Jezusa możemy mieć społeczność z Ojcem, w tym również przebaczeniu.

            Kolosan 3:17 „I wszystko cokolwiek czynicie, w Słowie lub uczynku, wszystko czyńcie w Imieniu Pana Jezusa, dziękując przez Niego Bogu Ojcu.” A więc również i to, przebaczamy w Imieniu Jezusa. Nasze imię jest niewystarczające, ale Imię Jezusa jest wystarczające. Wszystko czynimy w Jego Imieniu, aby było to doskonałe, aby nie było tam naszych ułomności, ale by była doskonałość Chrystusowa, to jest tak bardzo ważne dla mnie i dla ciebie.

            5 Mojżeszowa 6:20-25  „ A gdy twój syn zapyta cię kiedyś: Co to za nakazy, ustawy i prawa, które nakazał wam Pan, Bóg wasz, to odpowiesz twojemu synowi: Byliśmy niewolnikami faraona w Egipcie i Pan wyprowadził nas z Egiptu możną ręką. I czynił Pan na naszych oczach znaki i cuda wielkie i dotkliwe przeciw Egiptowi i przeciw faraonowi, i przeciw całemu jego domowi. Lecz nas stamtąd wyprowadził, aby nas wprowadzić tutaj i dać nam tę ziemię, którą przysiągł naszym ojcom. I nakazał nam Pan spełniać te wszystkie przepisy, okazywać cześć zbożną Panu, Bogu naszemu, aby nam się dobrze powodziło po wszystkie dni naszego życia, jak to jest dzisiaj. I będzie nam poczytane za sprawiedliwość, gdy dołożymy starań, aby spełniać wobec Pana, Boga naszego, te wszystkie przykazania, jak nam nakazał.” Będziesz więc tego uczył, aby być zgodnym z wolą Boga, żeby żyć według woli Boga, według woli Ojca. I tego będziesz strzegł, i tego będziesz pilnować, aby Ojciec był uczczony, poprzez to co uczynił Syn i czyni w nas, i pośród nas.

            W liście do Kolosan 1:10-14 „abyście postępowali w sposób godny Pana ku zupełnemu Jego upodobaniu, wydając owoc w każdym dobrym uczynku i wzrastając w poznawaniu Boga, utwierdzeni wszelką mocą według potęgi chwały Jego ku wszelkiej cierpliwości i wytrwałości, z radością, dziękując Ojcu, który was zdolnymi uczynił do uczestniczenia w dziedzictwie świętych w światłości, który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do Królestwa Syna Swego Umiłowanego, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.” A więc będziemy czynić to w taki sposób, jaki uczy nas Bóg – to jest piękne i potężne, ale jakże chwalebne, gdyż już nie jako synowie ciemności, ale synowie światłości możemy żyć w chwale naszego niebiańskiego Ojca, aby czynić to co czynił Jego pierworodny Syn, a Pan nasz Jezus Chrystus, z upodobaniem, z wdzięcznością. Choćby wszystko sprzeciwiało się temu, to jednakże to, co uczynił dla nas Chrystus, jest dla nas zbawieniem. On nas uratował.

            1 Piotra 3:10- 12 „Bo kto chce być zadowolony z życia i oglądać dni dobre, ten niech powstrzyma język swój od złego, a wargi swoje od mowy zdradliwej. Niech się odwróci od złego, a czyni dobre, niech szuka pokoju i dąży do niego. Albowiem oczy Pana zwrócone są na sprawiedliwych, a uszy Jego ku prośbie ich, lecz oblicze Pańskie przeciwko tym, którzy czynią zło.” Musimy więc pamiętać o tym, żeby być zawsze w Chrystusie, aby zawsze mieć swobodny dostęp do Boga. Także i teraz, gdy będziemy się modlić.

            2 Koryntian 2:6-11 „Takiemu wystarczy ta kara, jaka została nałożona przez większość, tak, że przeciwnie, wy raczej powinniście przebaczyć mu i dodać otuchy, aby go przypadkiem nadmiar smutku nie pochłonął. Dlatego proszę was, abyście postanowili okazać mu miłość. Po to zresztą i pisałem, aby was wypróbować, czy we wszystkim jesteście posłuszni. Komu zaś wy coś przebaczacie, temu i ja; gdyż i ja, jeżeli w ogóle miałem coś do przebaczenia, przebaczyłem ze względu na was w obliczu Chrystusa, aby nas szatan nie podszedł; jego zamysły bowiem są nam dobrze znane.” Wróg chce, abyśmy chodzili w nieprzebaczeniach, jemu na tym bardzo zależy, gdyż przebaczenie jest wyzwoleniem, uwolnieniem, prawdziwą wolnością. Jezus chodził na wolności i przebaczył, i powiedział jeszcze: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą co czynią.

            Kolosan 3, 13 „znosząc jedni drugich i przebaczając sobie nawzajem, jeśli kto ma powód do skargi przeciw komu: Jak Chrystus odpuścił wam, tak i wy.”

            Ew. Łukasza 17:3-4 „Miejcie się na baczności. Jeśliby zgrzeszył twój brat, strofuj go, a jeśli się upamięta, odpuść mu. A jeśliby siedemkroć na dzień zgrzeszył przeciwko tobie, i siedemkroć zwrócił się do ciebie, mówiąc: Żałuję tego, odpuść mu.”

            Efezjan 4:32-5:2 „Bądźcie jedni dla drugich uprzejmi, serdeczni, odpuszczając sobie wzajemnie, jak i wam Bóg odpuścił w Chrystusie.  Bądźcie więc naśladowcami Boga jako dzieci umiłowane, i chodźcie w miłości, jak i Chrystus umiłował was i siebie samego wydał za nas jako dar i ofiarę Bogu ku miłej wonności.”

            Ew. Marka 11:25-26 „ A gdy stoicie i zanosicie modlitwy, odpuszczajcie, jeśli macie coś przeciwko komu, aby i Ojciec wasz, który jest w niebie, odpuścił wam wasze przewinienia. Bo jeśli wy nie odpuścicie, i Ojciec wasz, który jest w niebie, nie odpuści przewinień waszych.” Jezus nie chce, aby tak było, Jezus chce, abyśmy mogli mieć dostęp do Boga, oczyszczeni krwią Jego ofiary, i abyśmy byli czyści, czyści dzięki mocy Krwi Chrystusa. Czyści to jest piękne. Czyści, to znaczy swobodni by miłować, swobodni by czynić to, co jest zgodne z wolą Ojca. Amen.