Dużo mówimy i sam jestem zadziwiony, że jesteście jeszcze w stanie słuchać. To już jest pierwszy owoc Ducha Świętego – cierpliwość. Pięknie jest go oglądać. Kto by wytrzymał bez Ducha Bożego, tyle materiałów na tak krótki czas? A z tym jeszcze trzeba coś zrobić.
Słowo pisane
Zgromadzenia
Zbawca wszystkich
Dziękujemy Bogu, że daje nam prawo i przywilej, by patrzeć w niebo i spodziewać się Jego pomocy, gdy zajmujemy się tak świętymi sprawami, jak społeczność z Bogiem. Doznajemy tego wszystkiego, co dzieje się obecnie na tej ziemi i trapimy się w sercu swoim tym całym złem, które wkrada się do kościoła i powoduje wiele rozdarć, wiele odstępstw od tego, co jest miłe Bogu, na konto człowieka, na konto wzajemnych relacji, na konto tego, żeby było dobrze, fajnie miło, nie myśląc o Bogu, który jest Stwórcą naszym. Zaniedbuje się to, co Jemu jest miłe i bliskie, po to, żeby było przyjemnie i spokojnie żyć na ziemi. Bóg jest coraz dalej od ludzkich decyzji, a coraz częściej jest człowiek, dlatego jest takie odstępstwo, ponieważ miejsce, które pozwoliłoby człowiekowi żyć po Bożemu, zostało porzucone. Diabeł osiąga miejsca, by rozsiewać zło i jeśli człowiek chciałby ścigać zło, by oczyszczać je, może być nazwany człowiekiem, który nie ma miłości, jest sędzią. Tak łatwo dzisiaj padają słowa: „nie ma prawa nikt sądzić nikogo, nikt nie ma prawa, gdyż sąd należy do Boga. Nikt nie ma prawa napominać, ponieważ wszyscy żyjemy w zły sposób. A więc, nie przeszkadzajmy sobie, ponieważ tak naprawdę czynimy bezprawie, kiedy sądzimy, napominamy, kiedy szukamy tego, co Pańskie.”
Mądre i głupie panny
Wszystko sprowadza się do tego, jak nam na tym zależy. Czy jest to dla nas tak wartościowe, żeby położyć życie, czy jest to wartościowe, ale nie najbardziej ze wszystkiego, tzn. nie będę żył tak jak świat, ale nie będę też żył tak, jak chciałby Bóg.
Grzech a Chrystus
Dobrze, że jest Pan, który troszczy się o nas. Przyszło mi na myśl, takie porównanie, że tak, jak rodzic boi się o swoje dziecko, tak właśnie dziecko Boże boi się o to, co może stać się grzesznikowi, starając się uratować go przed tym, co go czeka. Rodzice wiedzą o tym, jak dzieci potrafią uciekać, np. na ulicę. Dlaczego rodzice tak pilnują je? Gdyż boją się, że dziecko może wpaść pod samochód. Dzieci nie rozumieją tego, że wybieganie na ulicę jest niebezpieczne i można zginąć, po prostu biegną. Dzieci też w różne miejsca pchają swoje ręce. Dlaczego rodzice starają się przewidzieć te miejsca i usiłują zabezpieczyć je? Dlatego, że nie chcą krzywdy swoich dzieci. I tak samo musi być w nas – by nie chcieć krzywdy grzesznika, który nie rozumie w tym momencie zagrożenia, lecz by chcieć uratować go. Apostoł Paweł mówi, że jeśli wie, że coś może być dla człowieka zgorszeniem, to nie będzie przed nim demonstrował, że może sobie teraz „na to” pozwolić, by nie przeszkodzić temu człowiekowi w słuchaniu ewangelii. Rodzice, którzy kochają swoje dzieci, nie chcą ich krzywdy, a więc kochaj bliźniego swego, jak siebie samego i nie chciej jego krzywdy.
Każdy, kto grzeszy jest niewolnikiem grzechu
Całości można posłuchać na www.jan1423.pl
Tak biegnijcie, abyście nagrodę zdobyli
Całości kazania można posłuchać na www.jan1423.pl
Chwała powstania z upadku i chodzenie w Chrystusie
Całości kazania można posłuchać na stronie www.jan1423.pl
Miłość zakrywa mnóstwo grzechów
Całości kazania można posłuchać na stronie www.jan1423.pl
Jedni do niewoli, drudzy pod miecz.
Całości kazania można posłuchać na www.jan1423.pl
Nauczanie biblijne na temat głów mężczyzn i kobiet w Kościele
Myślę, że wielu chciałoby znać biblijną odpowiedź na pytanie: czy chrześcijanka w zborze, lub poza zborem, powinna nakładać na głowę jakiś przedmiot zakrywający jej głowę lub jak inni mówią: zakrywający włosy? Czy też wystarczą jej włosy opadające na szyję? Jeżeli jest biblijne pytanie, to musi być też biblijna odpowiedź. Pomyślmy, jakie nauczanie byłoby na temat nadstawienia drugiego policzka, gdyby sam Nauczyciel nie pokazał, jak to ma być (zobacz Mat.5,39 – Jan.18,22-23). Prawidłowe zrozumienie każdego miejsca z Biblii, a więc i tego, zależy od szczerego słuchania jedynego Nauczyciela, Jezusa Chrystusa. Chciałbym zwrócić uwagę, że ap. Paweł był wychowany na naukach Starego Testamentu. Jednak jako uczeń Jezusa Chrystusa, a przez to mądry gospodarz (zob. Mat.13,52), korzystał najpierw z Nowego Testamentu, a opierając się na odpowiednich do danego tematu pouczeniach i ze Starego Testamentu, tak jak w przypadku: 1Kor. 9,3-10 „(...) Czy i zakon tego nie mówi? (…). Musimy więc, znając ap. Pawła sprawdzić korzenie nauczania o nakrywaniu głowy przez chrześcijankę w czasie modlitwy lub prorokowania. Jestem zdziwiony, że z tak małą gorliwością sięga się do Biblii, aby znaleźć inne miejsca dotykające tego tematu, a mimo to wyciąga się wnioski, które według danego nauczyciela, mają decydować o tym, czy siostra jest pobożna czy bezbożna. Nauczyciel, Jezus Chrystus, gdy w drodze do Emaus rozmawiał ze swymi uczniami, powiedział im: „A On rzekł do nich: O głupi i gnuśnego serca, by wierzyć we wszystko, co powiedzieli prorocy. Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć, by wejść do swojej chwały? I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach. (…) I rzekli do siebie: Czyż serce nasze nie pałało w nas, gdy mówił do nas w drodze i Pisma przed nami otwierał?”(Łuk.24,25-27.32.BW) Mówiąc do nich, otwierał przed nimi Pisma. Słuchajmy Go więc i my, otwierając Pisma w sprawie, którą się teraz zajmiemy.
