Kiedyś w Izraelu był młody chłopiec, pasał sobie owieczki, uczył się być z Bogiem, nawet mu w głowie nie było, że będzie królem w Izraelu, ale tak się stało. Zobaczcie, człowiek się rodzi, ale co z niego będzie, gdzie ten człowiek dotrze, co osiągnie, wie tylko Bóg. Czy spotka się z Bogiem po drodze i zostanie już z Nim? Ilu ludzi było już na tej ziemi, którzy zakończyli swój bieg? Dopiero dzień ich ostatni, ta kropa na końcu zdania, zamknęło rozdział ich historii i z tym oni staną kiedyś przed Bogiem. My jeszcze żyjemy, jeszcze możemy zmienić jakieś złe decyzje na dobre decyzje. Żyjemy na ziemi, którą stworzył Bóg, i my jesteśmy stworzeni przez Boga. Słowo Boże mówi o celu duszy, o zbawieniu, o wieczności z Bogiem. Każda nasza chwila jest tak ważna, gdzie ona będzie zwrócona, czy to będzie Bóg czy to będzie coś innego. Dawid miał braci, ale to jednakże Bóg nie kogoś z nich postanowił uczynić królem, tylko Dawida.
